Magjia juaj është unike. Mënyra juaj e të qenët është një vepër arti e skalitur e bazuar në takime, zhgënjime, mosbesime dhe e bazuar në virtyte dhe defekte, që ndonjëherë ju bën të jeni kaotik të papërmbajtshëm, të paparashikueshëm dhe autentik.
Natyrisht, ne nuk ndihemi gjithmonë sikur magjia është e pranishme në atë që bëjmë. Ndonjëherë ndihemi të zymtë, të pavend, pesimistë, astenikë, apatikë; por kjo ndodh për të ditur se si të zbulojmë nëse një stuhi e re e jetës së pastër po na afrohet.
Gjatë rrjedhës së jetës sonë, ne mund të përjetojmë zhgënjime, mund të ndjejmë se jemi shumë të vjetër dhe të konkludojmë “se çdo epokë e kaluar ishte më e mirë”. Ju nuk e kuptoni se nuk është ajo që ndodh në jetën tuaj ajo që ju heq magjinë ose jo , por se ju jeni i vetmi që ju lejon ta humbni atë gjatë rrugës.
Mënyra e vetme për të rikuperuar magjinë është të filloni të rrotulloni atë që tashmë keni
Prandaj, harrojini kujtimet e bukura nëse gjithçka që ata bëjnë është të besojnë se nuk do t’i keni më kurrë. Nëse keni frikë, strehohu prej saj. Kur kemi frikë është një shenjë se gjëra interesante mund të ndodhin në jetën tonë. Dhe mos e shikoni të ardhmen me të njëjtat parametra me të cilët keni bërë në të kaluarën. Ju nuk jeni më i njëjti. Është një llogaritje e gabuar në pamje:
“Gabimi është të shikosh të djeshmen me sytë e sotëm, të duash që gjërat të jenë përsëri të njëjta kur nuk je më i njëjti, sikur të mund të riciklosh psherëtimat ose të japësh të njëjtën puthje për herë të dytë.
Memecët nuk bërtasin, të shurdhët nuk e shohin muzikën, me pesë shkronjat që shkruhen vonë nuk mund të shkruash tani, dashurinë që ishte, që nuk kthehet kurrë.” -Marvan
Magjia juaj janë sytë e ujkut që ndjekin një mundësi të re
Si do të mund të besosh sërish në gjërat e bukura kur të strehohesh në prehrin e rehatshëm të melankolisë, kur ta kthesh veten me kujtime dhe mohim në tunelin e harresës tënde. Kur i mohoni shpirtit tuaj aftësinë për ta vënë në praktikë atë magji tuajën me njerëzit e tjerë dhe në situata të tjera. Melankolia bën poezi, shkruan këngë, pikturon, dëgjon ankesa dhe fshin lotët, por nuk rindërton jetë. Pra, qëndroni në një pikënisje të re, të plagosur por të mençur dhe mbani një bagazh të lehtë si flamur për çdo gjë që do të përjetoni: besimin, magjinë, shpresën dhe vullnetin.
“Shpresa kaq e ëmbël, aq e lëmuar aq e trishtuar premtimi që drita të mos më shërbejë nuk më shërben shpresa kaq inat i butë, kaq i nënshtruar kaq i dobët, aq i përulur zemërimi aq i matur nuk më shërben, nuk më shërben kaq i mençur kaq shumë inat.”Mario Bennedetti.
Melankolia funksionon vetëm kur ju inkurajon të jetoni në të ardhmen.
Pra, nëse ecni lehtë në bagazhin tuaj, por me një zemër plot shpresë, një tjetër epokë e artë do të vijë. Jo ai lloji që do t’ju bëjë të pasur, në qendër të vëmendjes apo ku më në fund arrini të vendosni gjithçka në rregull. Nëse keni besim dhe besim se e meritoni, do të merrni një qëndrim për jetën tuaj dhe ajo do t’jua kthejë atë me maja.
Do të takoni sërish njerëz që nxjerrin nga ju atë që as nuk e kishit imagjinuar se kishit. Burimet tuaja për të ditur se si të funksiononi do të testohen përsëri, si dhe pasiguritë tuaja të vjetra, ato që ju kanë nxjerrë nga kaq shumë telashe më vonë duke ditur se si t’i kapërceni ato.
Ata që të kanë bërë një person të bukur, jo thjesht një person tjetër mes masës. Që burojnë nga ju dhe ju bëjnë të vazhdoni të dukeni të pafajshëm edhe pse rrudhat tashmë janë vendosur në fytyrën tuaj. Por të kesh një mendje të shqetësuar që heziton me disa hapa nuk është një barrë, është si të kesh një libër të hapur gati për t’u mbushur me faqe të reja emocionesh dhe ndjenjash.
Ajo që mësoni nga jeta është se nuk është kurrë vonë për të përfituar nga magjia juaj
Gjatë gjithë jetës mëson se kur të duket se ke gjithçka nën kontroll, diçka mungon. Se përfundimet e papërfunduara janë zakonisht më të bukurat. Se gabimet e grumbulluara nuk ju bëjnë të ngathët apo të hidhur, por dikë që kërkon një mundësi të re për të demonstruar sasinë e madhe të gjërave të mësuara.
Mësojmë gjithashtu se aventura është e rrezikshme, por rutina është vdekjeprurëse. Që ndonjëherë ne kërkojmë të kthehemi në një vend të sigurt si luftëtarët e vjetër që, pas kaq shumë udhëtimesh, kërkojnë t’u lëpijnë plagët , të dëgjojnë arritjet dhe keqardhjet e tyre.
Por kjo është jeta, një varg gjendjesh dhe përvojash që duhet t’i kalojmë jo me një gjendje melankolike, por me dëshirë dhe qëndrim, melankolia do të vijë më vonë, dhe përsëri dhe përsëri, por magjia juaj nuk mund të ndalet kur mbani pas planit të parë ke menduar, je zhgënjyer.
Gjithmonë duhet të kesh një plan A, B, C, D dhe brenda të gjithëve disa rrugë. Por çfarë është kjo për ju? Nëse e mbani gjallë magjinë, do t’i kaloni të gjitha dhe do t’ju pëlqejë udhëtimi. Pra, nëse jeni kthyer në atë cep duke menduar se magjia nuk do të vijë kurrë, shikoni në pasqyrë dhe do ta gjeni. Gjithçka që mbetet është ta rikthejmë atë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
