Çdo vit, më 5 maj, shqiptarët përkulen me respekt e mirënjohje përpara kujtimit të dëshmorëve të Atdheut, bijve dhe bijave që dhanë jetën për lirinë, pavarësinë dhe dinjitetin e kombit tonë. Kjo ditë e shenjtë përkujton jo vetëm luftëtarët që ranë gjatë Luftës Nacionalçlirimtare, por të gjithë ata që kanë rënë në altarin e lirisë në periudha të ndryshme të historisë shqiptare.
5 Maji mban një domethënie të veçantë edhe për faktin se lidhet me rënien heroike të Qemal Stafës, një nga figurat emblematike të rezistencës antifashiste. Ai u vra më 5 maj 1942 në Tiranë, duke lënë pas një trashëgimi të fuqishme të përkushtimit ndaj atdheut, idealeve të lirisë dhe drejtësisë sociale.
Në këtë ditë kujtimi, në gjithë Shqipërinë zhvillohen homazhe, ceremoni zyrtare dhe aktivitete përkujtimore në varrezat e dëshmorëve dhe vendet historike të luftës. Familjarë, bashkëluftëtarë, përfaqësues të institucioneve dhe qytetarë të thjeshtë bashkohen në nderim të atyre që me gjakun e tyre shkruan faqe të lavdishme të historisë sonë kombëtare.
Por 5 Maji nuk është vetëm një ditë për të kujtuar të rënët, është edhe një thirrje për reflektim: a po e nderojmë sot sakrificën e tyre me veprimet tona? A po ndërtojmë një shoqëri më të drejtë, më të lirë, dhe më të bashkuar, për të cilën ata luftuan?
Dëshmorët tanë nuk janë vetëm emra të gdhendur në pllaka memoriale, ata janë udhërrëfyes, frymëzim dhe amanet për brezat që vijnë. Le ta mbajmë të gjallë kujtimin e tyre jo vetëm më 5 maj, por çdo ditë, përmes veprave që nderojnë lirinë, solidaritetin dhe atdhedashurinë.
Në varrezat e Dëshmorëve të Kombit në Tiranë qëndron si simbolikë monumenti “Nëna Shqipëri”. Kjo statujë 12 metra e lartë, e vendosur mbi një piedestal 3 metra, është vepër e skulptorëve Kristaq Rama, Muntaz Dhrami dhe Shaban Hadëri, dhe u përurua në vitin 1971. Ajo përfaqëson figurën e Shqipërisë si nënë që mbron dhe nderon bijtë e saj të rënë për liri.
Në kompleksin memorial ndodhen gjithsej 839 varre të dëshmorëve, të ndarë në blloqe sipas kontributit dhe periudhës historike. Në këtë vend zhvillohen çdo vit homazhe dhe ceremoni zyrtare për të nderuar sakrificën e tyre.
Nderim për heronjtë e heshtur që ranë në krye të detyrës
Në këtë 5 Maj, le të përkulim kokën me respekt edhe për ata heronj që nuk mbajnë gjithmonë uniforma ushtarake, por që çdo ditë mbajnë mbi supe barrën e rëndë të përgjegjësisë për jetën e të tjerëve.
Nderim për punonjësit e Policisë, të Forcave të Sigurisë, për zjarrfikësit, elektricistët që punuan në stuhi, në borë e në rrezik, për minatorët që u zhytën në errësirë për të sjellë dritë, për infermierët e mjekët që luftuan në vijën e parë për jetën tonë, për të gjithë ata që ranë në krye të detyrës, jo për lavdi, por nga përkushtimi i heshtur ndaj atdheut dhe njeriut.
Ata janë dëshmorë të përditshmërisë. Emrat e tyre ndoshta nuk i njohim të gjithë, por veprat e tyre flasin më shumë se çdo fjalë. Ata nuk kërkuan duartrokitje, por ne kemi detyrimin moral e qytetar t’i kujtojmë, t’i nderojmë dhe t’i marrim si shembull.
Lavdi përjetë të gjithë dëshmorëve të punës, të sigurisë dhe të shërbimit publik!
Drita e sakrificës së tyre udhërrëfyes për të sotmen dhe të ardhmen tonë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
