Pika referimi
-
Linditë RAMUSHI DUSHKU: Paraja, pushteti, shpeshherë blejnë dhe marrëdhënien njerëzore!
Mendoj se monedha, paraja, qëllimin e vet kryesor të saj e ka vënien e baraspeshës së gjërave me vlerë materiale, që njeriu...
-
Nga Xhensila Bardhollari: Një artikull që do duash ta printosh dhe ta lexosh çdo mëngjes!
Dikur, diku, lexova që duhet të kesh shumë kujdes se çfarë do të jetë ajo, gjëja e parë, që do dëgjosh...
-
Nga Dorina Hoxha / Qytetërimi i vëzhgimit
Puna është një detaj që na tregon se sa mirë ose keq jetojmë. Jetohet mirë duke punuar në mënyrë të keqe, po...
-
Nga Linditë Ramushi Dushku: Për gjërat që shohim, na pengojnë dhe s’i ndryshojmë dot, ajo që mund të bëjmë, t’i flasim, t’i tregojmë dhe t’i shkruajmë
Ajo çfarë na mbetet në kujtesën tonë në mbrëmje, janë reflekse, bëhen reflekse nga ndikimet e përvojave. Po, të fituara nga ngjarje...
-
Nga Sabina Rezhda: Ndjeshmëria ka forcë të bindë edhe një arsye që kërkon të bindet!
Me këputjen pas një dhome ku intensiteti i dritës vinte zbehtë si për t’i dhënë shpjegim të natyrshëm konceptit lodhje. Trupi thuajse...
-
Linditë Ramushi Dushku: T’i përshtatesh ambientit, na çliron nga ankthi i të qenit i “huaj” në trup
Po mendoja sot, tek pija kafene time të zakonshme, pothuajse në vendin e njëjtë, rrallëherë ndërrim kafeneje, por jo dhe lokacioni, se...
-
Ç’ka i mungon edukacjonit t’onë komtár. Në prag të vitit të ri shkollor, një thirrje nga 1921-shi
Në serinë e artikujve të rubrikës sonë “Rikthim në të ardhmen”, bota.al ju sjell sot, në prag të fillimit të vitit të...
-
Nga Dorina Hoxha / Katastrofat e mendjes sonë
Dita duket sikur po përparon me marshin e një përditshmërie që nuk flet, por thjesht vepron për të sunduar çdo çast të...
-
Nga Sabina Rezhda: Njeriu prè e egoizmit të tij në kontrolle, rëndon psikikën
Atë xhaketë në pëlhurë lëkure, e zezë vinte ngjyra e errët, ashtu e zezë bazike pa shkëlqim. Pritja në një stacion rruge...
-
Nga Alba Dajlanaj: Mijëvjeçari i largimit nga JETA apo mijëvjeçari që vret JETË njerëzish
Koha jonë e meriton plotësisht të quhet e tillë, duke vëzhguar me vëmendje mënyrën e sotshme të jetesës. Do të thoja se...
-
Nga Dorina Hoxha / Familja, simboli i bashkimit
Përtej dritares, ditët kalojnë të shtrira në hapësirë dhe ndërrohen shumë shpejt sepse nuk kanë një lak të quajtur zemër. Ditët shtrihen...
-
Nga Sabina Rezhda: Përse dhënia e mundësisë e ndihmon mendërisht një komb, një njeri!
Nga madhësia e objekteve dhe e të perceptuarit të subjekteve, varen kriteret, mundësitë dhe rezultati. Kjo vlen edhe për një vend, i...
-
Nga Blerta Haxhiaj: Pak sociologji politike, njeriu ekonomik në mëshirën e faktorëve ekonomikë
Politika na ndihmon të kuptojmë ide të caktuara në kontekste të caktuara. Posedimi i përgjigjeve të përgjithshme për pyetje rreth politikës, megjithëse...
-
Nga Dorina Hoxha / Dashuri, kurrë nuk erdhe!
E vetmja mënyrë për ta vënë në siklet djallin është ta bësh të besojë se nuk e beson. “Lavjerrësi i Foucault”, Umberto...
-
Nga Blerta Haxhiaj: Krim pasioni? Ata që kryejnë vrasje me paramendim duhet të marrin dënimin më të rëndë të mundshëm
Krimi i dhunshëm është relativisht i drejtpërdrejtë. Të dashurosh nuk është mëkat! Mëkati është të mos zotërosh mënyrën për të dashuruar....
-
Nga Orjona Tresa / Një copëz jete, luajtur nga “aktorë” specialë!
Ditët ndryshojnë nga njëra-tjetra. Emocionet diktojnë ndryshe kohën, e ndonjëherë, ato na zhvendosin e na bëjnë të reflektojmë. Mesazhi i kësaj të...
-
Nga Dorina Bilbili: Pse në Tiranë nuk mund të protestohet si në Paris?
“Jo-dhuna është forca më e madhe në dispozicion e njerëzimit. Është më e fuqishme se arma më e fuqishme e shkatërrimit...
-
Nga Dorina Hoxha / Rëndësia e një imazhi
Bota shpirtërore e gjithsecilit nga ne na bën të ndryshëm kundrejt larmishmërisë së mendimeve dhe idenë që pasqyrohen në realitetin e përditshëm....
-
Nga Leonita Susuri: Rikthimi… ende ka jetë!
Të gjithë jetojmë në një botë, por me mendje të ndryshme. Çështja është: Jeta dhe vdekja, të ekzistuarit e së cilës, i...
-
Psikiatri Vittorino Andreoli: Jemi shoqëria e homo stupidus! Sot vetëm budallenjtë mund të jenë të lumtur!
Psikiatri i njohur Vittorino Andreoli: “Destruktiviteti, frustrimi dhe pasiguria janë karakteristikat e kohës tonë. Jemi shoqëria e frikës dhe dominon kultura e...
-
Nga Sabina Rezhda: Dhembshuria… etikë, skllavëri apo një ndjesi!
Në dysheme, katrorët e formuar aty me shkumës të bardhë, si drejtëza që kanë qëllime të qarta në atë që duan të...
-
Nga Orjona Tresa: Gruaja e ditëve të mia, një ambulante e “padukshme”
“Të ushqej familjen”… kryefjala e një gruaje Është një grua që si shumë ambulantë të tjerë ka zgjedhur ta nxjerrë bukën e...
-
Nga Dorina Hoxha / Gllabërimi i epshit social
Në jetën njerëzore asnjë nuk i do shkaqet të jenë mëkate, dhe pasojat xhelatë. Çështje ndërgjegjeje, citon filozofi gjerman Niçe, te libri...
-
“Hieronymi, Arbëreshi i Italisë”, pak fjalë pas prezantimit të një dokumentari
Jeronimi nuk jetoi në epokën e kibernetikës, dhe as në atë të “internetit pa kufij” përndryshe me siguri do të kishte zënë...
-
Nga Sabina Rezhda: Pafajësia në emancipim…
Nuk ka të keqe të kërkohet leje edhe për emancipimin. Ndofta është një këndvështrim personal ky mendim, por njeriu është i prirur...
-
Eseja që ndikoi në forcimin e lëvizjes feministe: Përse më duhet një grua?
Në gusht 1970, një grua e quajtur Judy Syfers doli përpara një turme të mbledhur në San Francisko dhe lexoi një...
-
Nga Dorina Hoxha / Gjuetari steril i fluturave
E zhegitnin mendjen në Jug. Ishte një nga ato ditë e nxehta të rrymave tropikale. Qëllimi i atyre ditëve ishte vetëm shmangia...
-
Nga Dorina Hoxha: Bekimi i të vërtetave me veten
Kam pyetur veten pas çasteve shterp e kotësive që më ç’bënë edhe ato që mendoja se dija, dhe nuk kam marrë përgjigje....
-
Nga Dorina Hoxha / Dritarja anës rrugës
Shoqëritë njerëzore në zhvillim për të përparuar marrëdhëniet e tyre, evoluojnë aq shumë sa i ndërpresin marrëdhëniet njerëzore racionalisht, ekonomikisht, sociologjikisht dhe,...
-
Nga Blerta Haxhiaj: Shoqëria postmoderniste urbane në kontekstin seksual
Seksualiteti paraqitet si territor problematik që duhet për të na nxjerrë nga përbashkësia, duke na bërë të kënaqemi me gjërat karakteristike...
