Në zyrë, një teshtimë ose një kollë nga kolegu i tavolinës është e mjaftueshme për të shkaktuar panik. Ata që tashmë kishin tendencë të ishin hipokondriak para pandemisë tani e dinë mirë se çfarë terrori mund të shkaktojë edhe një ftohje e zakonshme. Ka nga ata që flasin për simptoma imagjinare, të cilët fillojnë të bëjnë një varg pyetjesh për “Dr. Google”.
“Ata që vuajnë nga hipokondria janë jashtëzakonisht të ndjeshëm ndaj rreziqeve dhe përvojave të të qenit i sëmurë – shpjegoi Massimo Di Giannantonio, president i SIP, Shoqëria Italiane e Psikiatrisë, një psikopatologji që mund të çojë në sëmundje të lehta deri në vuajtje të rënda për një person të prekur nga ajo”. Me Coronavirusin, frika e infektimit, ndjenja e të qenit më të prekshëm dhe të ekspozuar, ka shkaktuar në mënyrë të pashmangshme një rritje të numrit të njerëzve që vuajnë nga hipokondria. “Organizata Botërore e Shëndetësisë dhe SIP kanë gjetur se sa e komplikuar është bërë situata për hipokondriakët: kërcënimi në rritje për integritetin e tyre, rritja e rrezikut të kontraktimit të infeksionit pa pasur një mbrojtje përfundimtare, duke parë të afërmit ose të dashurit e prekur nga virusi, na ka bërë të gjithëve më të prekshëm ndaj mundësisë objektive të kontraktimit të infeksionit. Një situatë që në mendjen e një hipokondriaku mund të bëhet një faktor shumëzues i ankthit”.
Çfarë ndodh në mendjen e hipokondriakut
Zmadhimi i çdo simptome, kapja pas ndjesive pothuajse gjithmonë të parëndësishme janë dy sjellje klasike hipokondriake: “Ata që vuajnë prej saj zgjerojnë dhe hipertrofizojnë një seri mendimesh dhe shqetësimesh për shëndetin e tyre, duke keqinterpretuar simptoma jo të rëndësishme”. Çdo teshtimë ose dhimbje bëhet një sinjal i qartë që trupi e dërgon: “Hipokondria – shpjegon psikiatri – shoqërohet me një imazh të brishtë dhe të dobët për veten, me pak mbrojtje kundër sulmeve nga sëmundjet dhe çdo simptomë bëhet provë e sigurt se jini të sëmurë”. Personat e dobët, ose ata që kanë një imunitet të dobët për shkak të një sëmundjeje serioze, sigurisht që mund të shfaqin hipokondrinë: “Në rastin e dytë, frika e përjetuar gjatë rrjedhës së sëmundjes është e tillë që mund të shkaktojë një reagim hipokondriak”.
Nuancat e hipokondrisë
Jo të gjithë hipokondriakët janë njësoj. Për disa frika nga një sëmundje konsumohet shpejt pa shqetësime të mëdha, te të tjerët mund të bëhet një mani. “Hipokondria e lehtë – shpjegon profesori – është një shqetësim kalimtar, i lehtë, një hipotezë virtuale e sëmundjes. Nga ana tjetër, ajo serioze do të fillojë të mbysë menjëherë mendimet. Ai do të jetë gjithmonë i orientuar drejt një evolucioni të pafavorshëm të sëmundjes së tij të pretenduar”. Hipokondriaku i rëndë do të fillojë detyrimisht të bëjë kërkime, të kërkojë siguri, këshilla, në disa raste ai madje do të ekzaminohet, do të kryejë teste dhe analiza diagnostike. “Në këto raste simptoma subjektive bëhet, për hipokondriak, objektiv”.
Subjektet më të rrezikuara, të moshuarit dhe gratë
Ekzistojnë dy kategori njerëzish që në këtë periudhë, me pandeminë akoma në vazhdim, ka më shumë të ngjarë të bëhen hipokondriak: të moshuarit dhe gratë. “Të moshuarit janë veçanërisht të prekshëm dhe të ndjeshëm. Por gratë duhet të mbrohen gjithashtu. Mbi të gjitha, ato që kanë një ngarkesë familjare për të menaxhuar dhe duhet të merren me ta”. Puna nga shtëpia, ndërprerja e marrëdhënies me vendin e punës, menaxhimi i fëmijëve që bëjnë mësim në distancë, përkushtimi ndaj kujdesit të një pacienti të moshuar, të gjitha mund të ndikojnë në shfaqjen e hipokondrisë. “Këta njerëz rrezikojnë të shndërrojnë angazhimin e tepruar psikik në një somatizim të kësaj ngarkese ankthi dhe depresive e cila më pas do të shndërrohet në hipokondri”.
Si të kontrollohet hipokondria
Këshilla e parë për të mos u mbingarkuar nga hipokondria është të zgjidhni me kujdes burimet tuaja të informacionit. Pasi hipokondriaku bindet se po vuan nga disa simptoma, ai diagnostikon veten, duke iu drejtuar Dr. Google, shfleton forume dhe shpesh përfundon duke gjetur përgjigjet e tij në faqe jo shumë të besueshme. “Ne gjithmonë duhet t’u referohemi burimeve zyrtare siç janë ato të Ministrisë së Shëndetësisë, shoqërive shkencore ose të çertifikuara”. Dhe pastaj këshilla e dytë është të shmangni rënien në rrethin vicioz të hipokondrisë. “Nëse duket se ndiejmë me të vërtetë simptoma anormale, mund të organizojmë një vizitë, të bëjmë disa analiza dhe të konsultohemi me një ekspert. Por pasi të vërtetohet mungesa e sëmundjes, është e detyrueshme të ndalet rrethi vicioz i hipokondrisë.
Kur është aq e paaftë dhe invazive sa të ndikojë në ditët e dikujt, duke e bërë të pamundur punën dhe një jetë të zakonshme shoqërore, është e përshtatshme të drejtohemi tek një specialist. “Pas hipokondrisë mund të fshihen dy probleme të mëdha psikiatrike të tilla si ankthi dhe depresioni. Për këtë arsye është mirë, veçanërisht nëse është aq e rëndë sa të shkaktojë për shembull izolimin shoqëror dhe përkeqësimin e marrëdhënieve ndërpersonale, të kontaktoni një ekspert i cili do të vlerësojë llojin të rrugës (mundësisht edhe farmakologjike) për të ndjekur”.
Burimi / https://donna.fanpage.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
