Si ndiheni kur merrni përqafime? A jeni një tifoz i madh apo ndiheni pak të parehatshëm kur njerëzit vijnë për t’ju përshëndetur me një përqafim në ndonjë ngjarje shoqërore? Marrëdhënia që secili prej nesh ka me përqafimet është shumë e veçantë dhe ndikohet drejtpërdrejt nga përvojat tona të jetës, veçanërisht nga marrëdhëniet tona me prindërit tanë.
A e dini?
Kjo marrëdhënie është përjetuar nga profesionistët dhe tregon ndikimin që prindërit kanë mbi mënyrën se si lidhemi me të tjerët në jetën tonë.
“Tendenca jonë për të marrë pjesë në kontakt fizik, qofshin ato përqafime, vënia e dorës së dikujt në shpatullat tona ose të jesh i dashur me një mik, shpesh është një produkt i përvojave tona të fëmijërisë”, tha Suzanne Degges-White, një konsulente në Universitetin e Illinois.
Suzanne shpjegon se ekziston një model. Kur një person rritet në një familje që nuk ka zakon të tregojë dashuri fizike, me përqafime, puthje, përkëdhelje, tenton të riprodhojë të njëjtën sjellje kur formon familjen e tij. Megjithatë, në disa raste, situata mund të jetë e kundërta:
“Disa fëmijë rriten dhe ndihen të uritur” për këtë kontakt dhe bëhen përqafues social, d.m.th. ata nuk mund ta përshëndesin një mik pa një përqafim apo prekje në shpatull”, shpjegoi Suzanne.
Megjithatë, marrëdhënia e një personi me kontaktin fizik ndikohet gjithashtu nga faktorët e tyre biologjikë. Darcia Narvaez, profesore e psikologjisë në Universitetin e Notre Dame, shpjegon se fëmijët që nuk kanë marrë ushqim të mjaftueshëm gjatë rritjes së tyre mund të ndjekin dy shtigje:
Së pari, personi mund të ketë zhvillim të kufizuar të nervit vagus (pako e nervave që shkon nga palca kurrizore deri te barku), i cili sipas një studimi zvogëlon aftësinë e njerëzve për të qenë të dashur. Dhe së dyti, ajo mund ta bëjë fëmijën të ketë më pak lirim të oksitocinës, hormon që na ndihmon të lidhemi me të tjerët.
Darcia kreu një studim në vitin 2014 me një grup fëmijësh rumunë jetimë. Qëllimi ishte të përcaktohej ndikimi i mungesës së përkujdesjes në zhvillimin e mendjeve të këtyre fëmijëve. Rezultatet tregojnë se jetimët e adoptuar kishin disa sisteme të dështuara në sistemin e tyre oksitocin.
Mungesa e oksitocinës bën një ndryshim të madh në zhvillimin e fëmijëve, si dhe përqafime dhe manifestime të tjera fizike të dashurisë. Edhe në qoftë se ju nuk e pëlqeni atë në jetën e të rriturve, ky lloj i kontaktit është thelbësor në fëmijëri, që të rritet emocionalisht “i plotë”.
Darcia mbron kontaktin fizik gjatë fëmijërisë dhe thotë se “njerëzit që janë më të hapur ndaj kontaktit fizik me të tjerët kanë tendencë të kenë nivele më të larta të vetëvlerësimit”. Një arsye e madhe për të inkorporuar më shumë përqafime në jetën tuaj dhe ata përreth jush!
Përgatiti: Brikela Daci | Burimi / /italiafeed.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
