Në fokus

April 13, 2019 | 8:31

Ajo që të tjerët mendojnë për ju, pasqyron atë se kush janë ata, jo kush jeni ju

Ne shpesh tentojmë t’i gjykojmë njerëzit e tjerë, pa i njohur ata, as pa kuptuar motivet e tyre. Ky është një zakon shumë toksik që na dëmton nga brenda dhe mund të ndikojë në cilësinë e jetës tonë dhe ndërtimin e marrëdhënieve.

Nëse e dimë se gjykimet mund të jenë të dëmshme, pse i bëjmë ato? A keni provuar të mendoni për këtë?

Përgjigjja është shumë e thjeshtë, ne i përdorim gjykimet sepse është më e lehtë të gjykojmë një person sesa të përpiqemi ta kuptojmë, ta vendosim veten në vendin e tij. Ne jemi më të interesuar për veten, ne duam të kuptohemi dhe mbështetemi, por ne rrallë bëjmë të njëjtën gjë për njerëzit rreth nesh.

Frika e gjykimit mund të na bëjë të heqim dorë

Ata që shpesh marrin më shumë kohë për të pranuar veten ashtu siç janë, mund të përfundojnë duke u bërë dikush që nuk janë, vetëm për të shmangur gjykimet, por fakti është se ato kurrë nuk do të mungojnë. Pa marrë parasysh se çfarë bëjmë, gjithmonë do të jetë dikush që do të na gjykojë, prandaj nuk mund ta vendosim lumturinë tonë në duart e njerëzve të tjerë.

Ajo që të tjerët mendojnë për ne ka të bëjë më shumë me ta sesa me veten tonë. Kjo ndodh sepse kur një person na gjykon pa u përpjekur për të na njohur dhe kuptuar pikëpamjet tona, ai po tregon atë që ai është: një person i pasigurt që ndihet mirë duke folur për njerëzit e tjerë sesa për veten e tij.

Njerëzit që kritikojnë pa të njohur, nuk kuptojnë ose nuk duan të pranojnë gjëra.

Në pjesë më të madhe të rasteve, njerëzit që na gjykojnë nuk dinë asgjë për jetën tonë dhe për këtë arsye nuk mund t’i kuptojnë zgjedhjet që bëjmë. Ata janë arrogantë dhe mendojnë se posedojnë të vërtetën, madje pa e kuptuar situatën në tërësi. Ndonjëherë njerëzit i shohin gabimet që ekzistojnë në vetvete, por ata nuk duan t’i pranojnë dhe përmirësojnë.

Strategjitë për t’u marrë me kritikat

Mund të jetë e vështirë të merresh me kritikat, sidomos nëse shoqërohet nga mungesa e respektit. Megjithëse nuk mund ta shmangim gjithmonë kritikën, ne mund të mësojmë strategji që na ndihmojnë të menaxhojmë me mençuri këto situata, në mënyrë që ato të mos na ndikojnë aq shumë.

Ja 3 strategji për trajtimin e kritikave:

  1. Vendoseni veten në vendin e atyre që ju kritikojnë

Edhe në kohën kur jemi kritikuar nga dikush, ne mund të kemi një qëndrim empatik dhe të përpiqemi të kuptojmë se pse na kritikon personi tjetër. Mund të jetë duke kaluar nëpër një situatë të vështirë që nuk ka të bëjë me ne dhe nuk di se si ta trajtojë. Sidoqoftë, është më mirë të mos i marrim të mirëqena fjalët e personit tjetër, sepse kjo gjë vetëm na lëndon.

  1. Përpiquni të kuptoni se ajo kritike është vetëm një pikëpamje dhe nuk ju përcakton.

Mos harroni se ata që përcaktojnë vlerën tuaj jeni ju, me qëndrimet tuaja. Ajo që të tjerët flasin është pikërisht pikëpamja e tyre dhe, ka të bëjë më shumë me ta sesa me ju. Kështu, konsiderojeni kritikën si një mendim mes shumë të tjerëve. Mësoni nga ajo që ju thonë, e mirë apo e keqe, por dijeni se në fund të ditës ajo që ka rëndësi është ajo që është në zemrën tuaj.

  1. Pranojini kritikat me pozitivitet

Kur njerëzit na kritikojnë duke na ofenduar, më e mira që mund të bëjmë është injorimi i tyre, sepse qëllimi i tyre nuk është të na ndihmojë të evoluojmë, por vetëm për të përhapur negativitet. Pra, gjëja më e mirë për të bërë është përgjigjja në mënyrë pozitive, me një buzëqeshje në fytyrën tuaj. Shpesh situata do të bëhet më kritike dhe ne do të duhet të vendosim kufijtë për të mirën tonë. Ajo që nuk mund të lejojmë është se sjelljet negative të një personi tjetër ndikojnë në cilësinë tonë të jetës.

Kur hasni kritika negative, buzëqeshni dhe ecni përpara, është gjëja më e mirë për të bërë.

 

 

Burimi / http://aprilamente.info

© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

MARKETINGU:
Agjente Marketingu:
Erinda Topi: 0688019400
E-mail: [email protected]

© Revista Psikologjia. Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.

To Top