A ka humbur kontaktin me realitetin presidenti rus Vladimir Putin? Apo është realiteti i tij personal kaq i dëshpëruar sa do të bëjë gjithçka për të mbetur qen i mirë? Janë pyetje që agjencitë e inteligjencës botërore po përpiqen t’i kuptojnë.
Parashikimi i përgjigjes mund të ketë implikime globale. “Ky është një person plotësisht i shëndoshë, i shëndetshëm, fizikisht i shëndetshëm – ai është një atlet”, deklaroi në fundjavë burri i fortë i Bjellorusisë, Alexander Lukashenko.
Ai nuk shpjegoi pse e ndjente të nevojshme ta thoshte këtë.
“Një person i shëndoshë nuk synon civilët e pafajshëm – gratë, fëmijët, ndërtesat e banimit civil”, kundërshtoi ish-oficeri i kundërzbulimit të FBI, Frank Figliuzzi.
“Këto nuk janë veprime të një njeriu të arsyeshëm. Është një njeri që ndihet i bllokuar, i kërcënuar dhe po humbet lidhjen me realitetin”.
Por ekspertë të tjerë të çështjeve ndërkombëtare argumentojnë se sjellja e ish-oficerit të kundërzbulimit të KGB-së është shumë e arsyeshme – nëse je një despot i dëshpëruar i kapur pas pushtetit. Ish-analisti i inteligjencës Andrea Kendall-Taylor dhe shkencëtarja politike, profesoresha Erica Frantz argumentojnë se Putin thjesht nuk mund të përballojë të humbasë luftën e tij me Ukrainën.
“Së pari, një disfatë ushtarake ruse apo edhe një grindje e gjatë që minon perceptimet për kompetencën e Putinit, do të dobësonte mbajtjen e tij në pushtet”, shkruajnë ata në Foreign Policy.
“E dyta dhe po aq kritike, është fati që Putinin e pret nëse humbet pushtetin. Nëse Putini rrëzohet, të dhënat e liderëve të ngjashëm sugjerojnë se Putini ka një gjasë të lartë për t’u burgosur, internuar ose vrarë.
Paranoja kanceroze e Putinit
Ish-kancelarja gjermane Angela Merkel deklaroi në vitin 2014 se zoti Putin ishte “në një botë tjetër”. Presidenti francez Macron tha, pas një takimi të fundit kokë më kokë, se zoti Putin ishte “më i ngurtë, më i izoluar” se në të kaluarën. Drejtori i CIA-s, Uilliam Burns, deklaroi se Putin “kishte një kombinim të djegshëm ankesash dhe ambicieje për shumë vite”. Por askush nuk është i sigurt se çfarë do të thotë kjo.
“Është jashtëzakonisht e vështirë në një sistem aq të mbrojtur sa Rusia të kesh inteligjencë të mirë për atë që po ndodh brenda kreut të liderit, veçanërisht kur kaq shumë nga njerëzit e tij nuk e dinë se çfarë po ndodh”, tha një ish-drejtues i MI6 të Britanisë, Sir John Sawers.
“Unë nuk mendoj se ai është i çmendur, por ai është i paqëndrueshëm dhe gjithnjë e më i paparashikueshëm dhe kjo është shqetësuese për të gjithë ne”, tha Figliuzzi për rrjetin amerikan MSNBC. Dhe kjo ka të ngjarë sepse agjencitë perëndimore të inteligjencës tashmë kanë shfrytëzuar dobësinë më të madhe të çdo autoritari: paranojën.
Zbulimet e përsëritura parandaluese të Uashingtonit për luftën e Putinit dhe planet e propagandës do ta kenë shqetësuar autokratin, thotë Figliuzzi. Asnjë autokrat nuk do të toleronte një ekspozim të tillë publik të komploteve dhe marifeteve të tyre. Eksperti i sigurisë kibernetike Dmitri Alperovitch thotë se Putini i është nënshtruar një fushate shumë të suksesshme ndikimi.
“Kjo me siguri thelloi dyshimin e Putinit se disa në rrethin e tij të brendshëm po punonin për ta minuar atë dhe ka të ngjarë të ndikoj në vendimin e tij për të fshehur informacione kritike në lidhje me planet e tij për Ukrainën nga zyrtarët ushtarakë dhe të sigurisë kombëtare që kishin më shumë nevojë për të,” shkruan ai në Foreign Affairs.
Dobësia e njërit
“Politika ruse dhe tekat e Putinit janë një dhe e njëjta gjë”, argumentojnë Kendall-Taylor dhe Frantz. “Ky është realiteti me autoritarët personalistë si Putin: E vetmja gjë e parashikueshme për ta është paparashikueshmëria e tyre”. Dhe kjo vlen për qeverinë e tyre dhe zinxhirët e komandës ushtarake.
Veprimet konfuze të Rusisë pasi Putin dha urdhrin për një “operacion special ushtarak” në Ukrainë i përshtaten këtij modeli. Dokumentet e kapur nga trupat ruse tregojnë një pritje se lufta do të kishte përfunduar deri më 6 mars. Furnizimet bazë si ushqimi, karburanti dhe municionet janë të pamjaftueshme për të mbajtur sulmin. Objektivat kryesore ushtarake – siç është supremacia ajrore – ende nuk janë arritur. Shumë trupa të kapur thonë se nuk kishin pritur ndonjë luftim.
Shenjat e paranojës së Putinit mund të shihen.
Ai është fotografuar gjithmonë i ulur ose në këmbë vetëm. Dhe tavolina e madhe është bërë një simbol i fuqisë së tij flamurtare. “Megjithatë, me gjithë absurditetin e tyre të dukshëm, imazhet ishin përfaqësime të përshtatshme vizuale të pozicionit politik të Putinit brenda Kremlinit: i frikësuar për mundësinë e tradhtisë, skeptik ndaj bashkëbiseduesve të tij dhe i izoluar edhe nga aleatët dhe këshilltarët e tij më të besuar”, shton Alperovich.
“Fatkeqësisht, të njëjtat cilësi që e shtynë Putinin të fshehë planet e tij të betejës nga udhëheqësit e lartë në kabinetin e tij, e bëjnë atë të përshkallëzojë një konflikt që nuk po shkon sipas planit të tij”. Putin supozoi se ushtria e tij ishte e pajisur mirë dhe e modernizuar. Ai supozoi se miqtë që ai promovoi në pozitat e pushtetit ishin kompetent. Ai supozoi se agjencitë e tij të inteligjencës kishin identifikuar dobësi të dëshpëruara politike brenda Ukrainës dhe Perëndimit. Por, zoti Alperovitch thotë se korrupsioni dhe keqmenaxhimi që ka qenë thelbi i administratës së tij gjatë dy dekadave kanë ardhur në shtëpi.
Lufta për mbijetesë
Thuhet se Putin është i magjepsur nga fatet e kolegëve të tij diktatorë. Ai thuhet se ka parë vazhdimisht video të vdekjes së kolonelit Libian Gaddafi dhe momentet e fundit të Sadam Huseinit të Irakut. Ai është i bindur se Rusia u poshtërua nga rënia e Bashkimit Sovjetik. Ai është i vendosur të krijojë një trashëgimi si njeriu që rivendosi Perandorinë Ruse. Tani ai përballet me perspektivën për t’u përulur në fushën e betejës. Dhe autoritarët e mundur zakonisht burgosen, internohen ose vriten.
“Udhëheqësi rus gati 70-vjeçar e pa luftën si një mundësi për të rivendosur dominimin rus në skenën globale”, thotë zoti Alperovitch. “Tani që ka bërë të kundërtën, ai ka të ngjarë të jetë më i dëshpëruar se kurrë për një fitore vendimtare.” Mund të presim përshkallëzime të mëtejshme brenda Ukrainës. Mund të presim gjithashtu goditje në rritje brenda Rusisë.
“Llogaritja e Putinit për dobësinë e tij dhe fati që e pret nëse humbet pushtetin do të thotë se ai do të ndjekë veprime gjithnjë e më të tmerrshme dhe të rrezikshme”, paralajmërojnë Kendall-Taylor dhe Frantz. “Nëse Putin ndjen se po humbet terren dhe rrezikon një disfatë ushtarake, ai do të ketë një nxitje edhe më të madhe për të përfshirë përdorimin e një arme bërthamore për të shmangur humbjen. E njëjta logjikë do të formësojë veprimet e tij brenda Rusisë, ku Putini ka të ngjarë t’i përgjigjet me dhunë kundërshtimit.
Shfrytëzimi i dobësive të karakterit të Putinit mund t’i ketë dhënë Ukrainës një shans për të luftuar. Por e njëjta megalomani rrezikon të zgjerojë shtrirjen e luftës. “Uashingtoni nuk duhet të harrojë se një njeri paranojak dhe gjithnjë e më i izoluar sundon Rusinë”, paralajmëron zoti Alperovitch, “ai që tashmë ka bërë një sërë llogaritjesh të gabuara të kushtueshme”.
Burimi / https://www.news.com.au/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
