Një fëmijë që humbet njërin nga prindërit përveçse përballet me dhimbjen e rëndë të humbjes dhe frikës së të mbeturit vetëm, gjithashtu përballet edhe me trishtimin dhe zinë që përjeton prindi tjetër.
Pra fëmija përjeton një dopjo zi, të vetën dhe të prindit. Nëna apo babai I mbetur vetëm, shpesh izolohen apo u largohen njerëzve të tjerë deri edhe fëmijëve, bëhen depresivë dhe të paaftë të përballojnë detyrat e reja që i imponon situata e krijuar. Këto situata e bëjnë fëmijën të ndihet vetëm dhe të pambrojtur. Në këto raste do të ishte mirë që një person i afërt i familjes dhe që ka vlerë për fëmijën, ta asistonte atë të përballonte humbjen me sa më pak dëme psikoemocionale.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.