Coco Chanel mishëron gruan e suksesshme të mesit të shekullit XX, që ishte ‘martuar’ me karrierën e saj dhe nuk kishte kurrë kohë për të pasur një familje.
Në vitet ’70, Chanel shihej më shumë si frymëzim dhe shumë shpesh, edhe një ikonë feministe. Siç tha Alice Litscher, profesoreshë komunikimi në Institutin e Modës “Français de la Mode” në Paris, statusi “atipik” beqar i Chanel do të thoshte rimendim rrënjësor i marrëdhënies së saj me seksin mashkullor.
Chanel ishte vajza e një punonjëseje lavanterie dhe një shitësi ambulant. Në moshën 12-vjeçare, Chanel jetime, ishte e vetme në mes të botës dhe e vetëdijshme se do t’i duhej të kujdesej për pjesën tjetër të jetës së saj. Gjithçka që Chanel duhej të vazhdonte ishte dëshira, ambicia dhe vendosmëria për të përdorur gjithçka për të bërë rrugën e saj në botën e modës.
Megjithatë, edhe pse nuk e përqafoi kurrë jetën e zakonshme martesore, Coco Chanel pati një numër të konsiderueshëm partnerësh, shumë prej të cilëve ndihmuan për të avancuar pozitën e saj shoqërore dhe karrierën e saj. Adoleshente, Chanel u bë një këngëtare kabareje dhe aty takoi një burrë të pasur të quajtur Etienne Balsan. Chanel shpejt u bë e dashura e Balsan-it dhe jetoi me të për tre vjet, duke mësuar mënyrat misterioze të “fin de siècle”, ndoshta dhe duke lindur një fëmijë të paligjshëm, të cilin më vonë do ta njihte si nipin e saj.
Chanel, u vlerësua në epokën e pas Luftës së Parë Botërore për popullarizimin e një stili sportiv dhe të rastësishëm. Ajo ishte e vetmja stiliste e listuar në listën e revistës Time të 100 njerëzve më me ndikim të shekullit të 20-të. Chanel zgjeroi ndikimin e saj përtej veshjeve të modës, duke realizuar dizajnin e saj estetik në bizhuteri, çanta dhe parfume. Aroma e saj e njohur është bërë një produkt ikonik dhe vetë Chanel ka projektuar monogramin e saj të famshëm të ndërlidhur-CC, i cili ka qenë në përdorim që nga vitet 1920.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
