Zinxhir që prangos zemrën
“Kam frikë të dashurohem sërish, e di mirë se si do të përfundojë”… Për disa dashuria shndërrohet në një përvojë të dhimbshme që përsëritet vazhdimisht. Biem në dashuri gjithmonë “me të njëjtin person”, me një kopje të keqe të një imazhi ideal të paarritshëm. Kështu, pavarësisht se biem në dashuri shpesh, nuk e takojmë asnjëherë realisht tjetrin. Ngarkesa jetësore e dashurisë humbet, lodhemi nga një shpërthim energjish që na lënë brenda një ndjenjë boshllëku dhe mërzitjeje.
Çifti shumë i mbyllur
Ai dhe ajo gjithmonë së bashku, larg të tjerëve. Një pikturë që, të paktën në kohët e para të dashurisë, është më se normale. Por kur kjo sjellje bëhet në vazhdimësi, ka diçka që nuk shkon. Një çift i shëndetshëm nuk i trembet jetës sociale. Nëse më pas është vetëm njëri prej të dyve që pretendon “ekskluzivitetin”, ky është një tjetër sinjal se dashuria është jashtëzakonisht shumë e çekuilibruar.
Mendimet fikse
E kalojmë gjithë ditën duke menduar vazhdimisht për partnerin, duke pyetur veten se çfarë është duke bërë dhe, mbi të gjitha, me kë. Frika nga tradhtia, fizike apo psikologjike, flet për një dashuri të sëmurë, ku nuk mundemi të sillemi sa më harmonishëm me tjetrin. I shkarkojmë vetes të gjitha “fantazmat” dhe projektojmë kështu pasigurinë që ndiejmë.
Pagjumësi zvarritëse
Shpesh, një dashuri e sëmurë, shoqërohet nga problemet e pagjumësisë. Pagjumësia flet për një vështirësi të përjetimit të dashurisë në të gjithë përbërësit e saj, fizik apo psikologjik.
Sëmuremi më shumë
Me një dashuri të pashëndetshme, shfaqen problemet e lëkurës, astma dhe patologji të zorrëve. Shfaqjet e alergjive na lajmërojnë se trupi refuzon të infektohet nga një mënyrë të dashuruari që dëmton shëndetin.
Burimi / Telegrafi
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
