Intervistë me një nga drejtueset e lëvizjes feministe ruse kundër luftës: “Ata na arrestuan dhe na torturuan, por le të vazhdojmë”. Si t’i shpëtojmë represionit në kohën e Putinit?
Në fillim të marsit, feministët rusë bashkuan forcat dhe organizuan rezistencën feministe kundër luftës. Aktualisht është grupi më i organizuar opozitar në Rusi. Anëtare e grupit koordinues, aktiviste dhe historiane feministe ruse, Ella Rossman foli për represionin që vuajnë vajzat, dhunën gjatë arrestimeve dhe sesi gratë ruse duhet të luftojnë për humanizimin e të gjithë vendit.
Cilat janë karakteristikat e rezistencës suaj ndaj luftës?
Lëvizja jonë tani po përpiqet të ndalojë luftën në çdo mënyrë të mundshme. Kur filloi, të gjithë feministët rusë, natyrisht, u tronditën. Nga mënyra se si është bërë kjo luftë kundër civilëve që në fillim dhe nga fakti që shteti ynë ka vendosur të pushtojë territorin e një shteti të pavarur sovran. Por gjithashtu u bë një goditje për gjithçka që kemi bërë në Rusi për shumë vite. Gjatë 10 viteve të fundit, lëvizja feministe është zhvilluar në mënyrë aktive, në fakt aktivistët tanë kanë bërë atë që duhet të bënin organizatat dhe organet shtetërore, si p.sh. mbështetje për gratë në situata të dhunës në familje. Pas fillimit të luftës, e gjithë kjo luftë fshihet. Do të ketë më shumë varfëri dhe më shumë dhunë në Rusi, veçanërisht pas të gjitha sanksioneve.
Askush nuk e kuptoi këtë luftë, kështu që feministët u bënë forca e parë opozitare në Rusi që krijuan një shoqatë kundër luftës. Dy drejtimet tona kryesore të veprimit tani janë protesta dhe informimi. Nga njëra anë, ne bashkojmë grupe feministe në të gjithë Rusinë, ka pasur më shumë se 45 grupe feministe të organizuara në të gjithë Rusinë në qytete të ndryshme. Grupet jashtë vendit na bashkohen: në Itali, Zvicër dhe SHBA, për shembull, ata demonstruan nën simbolet tona. Organizojmë protesta në rrugë kundër luftës dhe i kërkojmë qeverisë ta ndalojë atë. Grupet jashtë vendit po bëjnë thirrje për presion nga qeveritë lokale ndaj qeverisë ruse. Dhe gjëja e dytë që bëjmë është të informojmë. Në Rusi, që nga fillimi i luftës, shumica e mediave të pavarura janë bllokuar ose mbyllur edhe para fillimit të konfliktit. Tani mediat sociale janë bllokuar ose ngadalësuar nga qeveria. Njerëzit marrin shumë pak informacion të pavarur, kryesisht është propagandë shtetërore. Mënyra e parë është shpërndarja e fletushkave, e dyta është përmes fushatave online që ne i hapim rregullisht në rrjetet sociale. E bëjmë këtë jo vetëm në Instagram, por edhe në rrjetet sociale për shembull, në Odnoklassniki (media sociale ruse e popullarizuar në mesin e njerëzve të moshës 40 deri në 70 vjeç), kemi nisur një parodi të mesazheve “dërgoju shtatë miqve dhe do të jesh i lumtur”. Por i quajtëm “letra dënimi” dhe shkruam një tekst kundër luftës me informacione për viktimat.
Edhe shpërndarja e fletëpalosjeve kundër luftës në Rusi tani është shumë e rrezikshme. Çfarë këshille u jepni atyre që manifestohen?
Tani çdo protestë është shumë e rrezikshme, për shkak të ligjeve të reja për tradhtinë e atdheut (deri në 20 vjet burgim) dhe ligjit për lajmet e rreme (deri në 15 vjet), ndalohet përhapja e çdo informacioni për luftën përveç asaj që miraton Ministria e Mbrojtjes. Çdo protestues arrestohet në rrugë, pavarësisht se piketat e vetme nuk janë ende të ndaluara me ligj në vendin tonë. Shumë nga vajzat tona tashmë janë rrëmbyer nga policia për postimin e fletëpalosjeve, kështu që ne i paralajmërojmë hapur të pranishmit se kjo është e rrezikshme. Kemi një kanal Telegram që përshkruan mjetet bazë të sigurisë: ju sugjerojmë që të përgatiteni për shpërndarjen e fletushkave si për demonstrata, “shkoni gjithmonë me dikë, me telefon të karikuar, ujë, mbani kontakte, ruani kontaktet e avokatëve nga departamenti OVD – info (një organizatë ruse e të drejtave të njeriut që ofron ndihmën e parë ligjore në mitingje)”.
Për fushatat online kemi edhe një mekanizëm për komunikim të sigurt në internet, shpjegojmë se çfarë janë mesazherët e koduar, ku mund të bisedoni, ku jo, cilin aplikacion të përdorni në mënyrë që të fshijë të gjithë korrespondencën tuaj kur të arrestoheni. Telegrami është bërë gjithashtu i rrezikshëm, pasi korrespondenca e tij përdoret shpesh për t’ju akuzuar për “terrorizëm telefonik” dhe ekstremizëm. Gjithashtu, mbaj një sy sesi grupet e tjera sillen në hapësirën online dhe rregullisht i bëj të ditur nëse e vënë veten në rrezik.
Si ndiheni nga represioni?
Unë do të thoja se jemi më të organizuarit në Rusi për momentin. Para luftës, Yulia Tsvetkova u burgos për pornografi (aktiviste, që vizatonte ilustrime komike për të drejtat e grave) dhe Anna Dvornichenko (specialiste në studimet gjinore dhe organizatore e festivaleve feministe), e cila praktikisht u dëbua nga vendi. Kemi pasur shumë shtypje në grupin tonë, por në të njëjtën kohë, në një kulturë patriarkale, gratë janë gjithmonë të nënvlerësuara dhe në Rusi nuk e prisnin që ne të bëheshim forcë politike. Grupi ynë kryesor është reduktuar qëllimisht në mënyrë që të mos dëmtohet nga efektiviteti i punës sonë. Kërkojmë nga të gjitha grupet feministe në qytete të ndryshme që të vetë-organizohen dhe të diskutojnë në mënyrë të pavarur veprimet që u propozojmë atyre dhe të mos i bashkohen grupit tonë.
Kjo është çështje sigurie, sepse nëse ata vijnë për ne, do të ketë ende shumë qeliza autonome që mund të vazhdojnë të vetë-funksionojnë. Për më tepër, disa tashmë janë larguar nga territori i Rusisë, sepse policia është në dijeni të aktiviteteve tona dhe shumë aktivistë tashmë janë kontrolluar dhe arrestuar me akuzën e “terrorizmit telefonik”. Kjo lloj aktakuze është një mënyrë e re që policia të pezullojë aktivitetet e aktivistëve për një kohë dhe t’i frikësojë ata.
Mund të na tregoni më shumë për sjelljen e policisë gjatë demonstratave?
Më 6 mars kishim disa rubrika të grave si pjesë e aksioneve kundër luftës në Rusi. Shumë nga vajzat tona kanë marrë pjesë në qytete të ndryshme. Në të njëjtën natë me arrestimet morëm informacione për disa raste të rrahjeve dhe torturave të vajzave nga policia. Raste të dhunës seksuale nga punonjës policie janë raportuar edhe në Shën Petersburg. Dhe tani Këshilli i të Drejtave të Njeriut në Rusi ka njoftuar se Ministria e Punëve të Brendshme dhe Komiteti Hetues po kryejnë një inspektim në një nga stacionet e policisë në Brateevo, ku një nga vajzat tona regjistroi një audio se si policët i rrahën dhe u detyruan t’u përgjigjen pyetjeve të tyre.
Kjo vajzë, meqë ra fjala, më vonë tha se në fëmijërinë e saj babai i saj e rrihte shpesh, kështu që në këtë situatë ajo ruajti qartësinë e saj dhe arriti të ndizte regjistruesin. Më 8 mars ne organizuam një aksion global në kujtim të të vdekurve ukrainas. Ne u sugjeruam vajzave në Rusi që të shkonin në monumentet e Luftës së Dytë Botërore në qytetet e tyre, pasi ato janë të pranishme në çdo qytet dhe fshat dhe të vendosnin lule në shenjë proteste. Morën pjesë 112 qytete në mbarë botën. Kjo ishte veçanërisht e rëndësishme për qytetet e vogla, ku vajzat mendonin se ishin të vetmet që ishin kundër luftës, ndaj shkuan te monumentet dhe panë një tufë buqetash, kartolina dhe postera kundër luftës dhe u habitën. Kjo u bëri të ditur atyre se nuk ishin vetëm.
Cila ishte puna që bënit para se të shpërthente lufta në shoqërinë ruse?
Po, në Evropë ekziston një keqkuptim se barazia gjinore në Rusi u arrit nën bolshevikët, por kjo nuk është e vërtetë as nga pikëpamja historike. Dhe madje edhe në Rusinë moderne post-sovjetike gjërat janë përkeqësuar, vitet e fundit kemi kufizuar rëndë mundësinë e kryerjes së një aborti, kemi zvogëluar kohën në të cilën mund të bëhet, shumë klinika e kanë bërë të detyrueshme konsultimin me priftërinjtë nëse një grua vendos të ndërpresë një shtatzëni. Në Rusi nuk ka ligj për dhunën në familje, dënimi maksimal për këtë krim është gjobë, nuk kemi mbrojtje normale për familjen, nuk ka struktura të mbrojtura. Feministët kanë luftuar prej kohësh për këtë ligj, por ai nuk u miratua kurrë.
Të gjitha ambientet tona të strehuara dhe puna psikologjike me viktimat e dhunës kryhen me përpjekjet e vullnetarëve dhe jo me ndihmën e shtetit. Feministët po përpiqen të humanizojnë shoqërinë ruse. Ne kemi një tolerancë shumë të lartë ndaj dhunës: nëse një nxënës rrihet në shkollë, atëherë ai disiplinohet, nëse një burrë rreh një grua, atëherë gjërat zgjidhen. Feministët po e ndryshojnë këtë këndvështrim, duke shpjeguar dhe demonstruar se mund të jetojmë ndryshe, se nuk është normale të heshtim ndaj dhunës. Ka pasur një kuptim të këtij problemi. Djemtë, pro-feministë, kanë filluar të bashkohen me ne, të marrin pjesë në aksionet tona. Por ne mendojmë se lufta do të na kthejë shumë vite prapa në këtë kuptim.
Burimi / https://www.fanpage.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
