Faleminderit shumë: Pandemia e COVID-19 është një provë e madhe. Një test përmes të cilit po kalojnë jo vetëm vendet jashtë, por edhe vendi ynë. Pandemia vazhdon të ndikojë tek ne dhe do të vazhdojë ta bëjë këtë edhe në të ardhmen. Shumë grupe njerëzish ose punonjësish në përgjithësi kanë mbështetur përpjekjen kundër koronës.
Esmeralda Birçaj, eksperte e shëndetit mendor, Gjykata e Rrethit Vlore, Terapiste EMDR 1
Kush janë njerëzit që meritojnë një falënderim të madh?
-Njerëzit e Shëndetit: Të gjithë ne, kohët e fundit, kemi shprehur mirënjohjen tonë për mjekët, infermierët, farmacistët, psikologët, ekuipazhet e ambulancave dhe të gjithë ata që po luftojnë përmes pasojave për shëndetin. Faleminderit shumë për këta njerëz. Shumë herë, lotët që na vërshojnë nga sytë, kur shohim mjekët duke u përkulur përpara detyrës së tmerrshme të zgjedhjes se kush do të jetojë dhe kush do të vdesë, i thonë të gjitha.
-Shpërndarësit: Këta njerëz janë heronjtë e përditshëm. Heronjtë e padukshëm të kësaj beteje. Është bukëpjekësi dhe ndihmësit e tij që dalin nga shtrati dhe shkojnë në vendin e tyre për të gatuar bukën. Shpërndarësi është njeriu i dorëzimit që do të marrë motoçikletën e tij dhe në rrugët boshe e bën sa më shpejtë që të jetë e mundur të sjellë në shtëpinë tonë ato që kemi porositur.
Janë njerëzit që punojnë në dyqane me një ritëm shkatërrues për të përgatitur gjithçka që dorëzuesit sjellin në shtëpinë tonë. E njëjta gjë vlen edhe për ata që punojnë në shërbime korrierësh por edhe postierët që nga qendrat e klasifikimit fillojnë itineraret e tyre të shumta dhe të gjata në qytete dhe fshatra.
-Drejtuesit e taksive: Çdo ditë, ata po hapin dyert e makinave të tyre për të transportuar njerëzit në punë apo edhe në spitale. Mendoni për një moment për rrezikun e madh që paraqet kjo. Pavarësisht sa masa mbrojtëse marrin, e dinë që luajnë me koronën sa herë që një klient ngre dorën për t’i ndaluar.
-Drejtuesit e Transportit Publik: Ata nuk e kanë ndaluar transportimin e të gjithë neve për të punuar gjatë gjithë kësaj kohe. Njerëzit që nuk kanë të drejtë të kenë frikë dhe vazhdojnë të mbajnë kontakte me mijëra të tjerë çdo ditë. Sigurisht, punëtorët e portit dhe aeroportit duhet të hyjnë në të njëjtën kategori. Janë gjithashtu këta që punojnë në shërbimet e sigurisë në të gjitha këto vende ku mblidhen kaq shumë njerëz çdo ditë.
-Pastruesit: Janë pastruesit që pastrojnë dhe kujdesen për dezinfektimin e zyrave tona në mënyrë që të shkojmë dhe të bëjmë punën tonë pa frikë.
-Njerëzit e pastrimit në Bashki. Janë ata që nuk i lejojnë qytetet dhe lagjet tona të bëhen depo mbeturinash. Janë ata që mbledhin dorezat dhe maskat e hedhura poshtë, sepse disa njerëz kanë sjellje të tilla antisociale, saqë do të meritonin gjobën më të madhe dhe më të rëndë. Edhe pse, asnjë gjobë nuk i bën ata njerëz.
-Njerëzit e furnizimit me energji elektrike: Të gjithë ata që punojnë në fabrika për të mbajtur gjallë zinxhirin e furnizimit. Nga depot e mëdha dhe itineraret deri në destinacionin e tyre përfundimtar nëpër dyqane, në të gjithë vendin. Dhe natyrisht, janë punonjësit nëpër supermarkete. Sidomos në ditët e para të krizës, pati momente të presionit dhe tensionit joproporcional, për të menaxhuar flukset e mëdha të klientëve, të cilët donin gjithçka dhe madje menjëherë.
-Të mbijetuarit: të cilët, të mbyllur në hapësirat e tyre të pakta, duhet të na shërbejnë sepse është keq të gënjesh se karantina do të dalë pa pasur cigare…
-Punonjësit e stacionit të benzinës dhe dyqaneve ushqimore: Janë gjithashtu të punësuarit në stacionet e karburantit që qëndrojnë atje në mënyrë që të ketë mjaftueshmëri në karburant. Ata që punojnë në dyqane ushqimore dhe tregjet fshatare për të qenë të pranishëm në treg dhe më në fund në tryezën tonë produkte të freskëta nga toka mëmë. Janë punonjësit në dyqanet e kafshëve shtëpiake që mbeten në detyrë që kafshët tona shtëpiake të preferuara (të cilat nuk kuptojnë se çfarë po ndodh saktësisht dhe papritmas) të kenë ushqim.
-Punonjës të ndryshëm: Karantina nuk është diçka e lehtë. Qëndrimi në shtëpi nuk është një situatë e thjeshtë. Ndoshta lehtësitë e sotme thjeshtë e bëjnë atë më të durueshëm. Sidoqoftë, këto lehtësira nuk vijnë vetë. Disa njerëz punojnë edhe për ne të tjerët. Njerëzit që punojnë në telekomunikacion në mënyrë që të kemi internet dhe telefon, në mënyrë që të mund të flasim me të dashurit.
Personat që punojnë në rrjetin energjitik në mënyrë që të ketë energji elektrike në çdo shtëpi. Sikurse edhe njerëzit e Ujësjellësit që sigurohen që gjithçka funksionon mirë që të ketë ujë. Gjërat që duken qartë, por që nuk janë të thjeshta. Janë këta njerëz që i mirëmbajnë këto rrjete dhe janë ata që do të nxitojnë për të ndrequr çdo dëm, kudo që të jetë.
-Zjarrfikëset: Një shembull tjetër i heronjve të përditshëm janë zjarrfikësit që janë në vijën e parë.
-Punonjësit e mediave: Ka gazetarë dhe fotoreporterë, që gjenden në telashet e raportimit, jashtë shtëpive apo zyrave…
…. zyrave të tyre, që të arrijnë tek ne të gjitha zhvillimet më të fundit dhe të gjitha lajmet.
Kërkoj falje për sa kam harruar, sepse kjo bazë është kaq e madhe dhe kaq e dobishme në shoqërinë tonë saqë përfundimisht e kam lënë dikë jashtë. Të më falin! Nuk e bëra me qëllim. Shumë thonë që kur të përfundojë kjo krizë, asgjë nuk do të jetë e njëjtë. Unë personalisht e miratoj një gjë të tillë. Nuk e di nëse do të jetë për mirë apo për keq, por e di që gjithçka do të jetë krejtësisht ndryshe.
Do të ishte mirë, që kur qielli të pastrojë retë e zeza që mbulojnë diellin sot, të mos i harrojmë këta heronj. Të mos harrojme të themi që ata nuk janë të rëndësishëm ose që nuk ndikojnë në treguesit e ekonomisë.
Të mos themi se këto tregje të padukshme do të ndjehen të nervozuar nëse pagat e tyre ose disa nga të drejtat e tyre të punës nuk u shkurtohen. Do të vijë përsëri koha që këta njerëz do të jenë ata që do mbështesin ndërtesën e shoqërisë. Siç bëjnë edhe tani. Dhe këtë nuk duhet ta harrojmë…!
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
