E ka thënë dhe Erich Fromm në “Arti i Dashurisë”: Dashuria fëminore ndjek parimin: “Dua sepse ata më duan”. Dashuria e pjekur ndjek parimin: ” Më duan sepse unë dua”. Dashuria e papjekur thotë: “Të dua sepse kam nevojë për ty”. Dashuria e pjekur thotë: ” Kam nevojë për ty sepse të dua”.
Esmeralda Birçaj, eksperte e shëndetit mendor, Gjykata e Rrethit Vlore, Terapiste EMDR 1
Nëse një person e do vetëm një person tjetër dhe është indiferent ndaj qenieve të tjera njerëzore, dashuria e tij nuk është dashuri, por një egoizëm i zmadhuar. Nëse me të vërtetë e dua një person, atëherë i dua të gjithë njerëzit, e dua tërë botën, e dua jetën. Kjo është dashuri vëllazërore dhe është në zemër të gjithë dashurisë tjetër.
Dëshira seksuale mund të ngjallet nga ankthi i vetmisë. Ndonjëherë jashtë kotësisë. Burimi i saj mund të jetë dëshira për pushtim, hakmarrje ose shkatërrim. Dashuria është vetëm një nga emocionet e forta që mund të provokojë dëshirën seksuale. Shumica e njerëzve mashtrohen lehtë dhe besojnë se janë të dashuruar kur duan njëri-tjetrin seksualisht. Dashuria frymëzon dëshirën për bashkim seksual dhe kur kjo ndodh, marrëdhënia fizike është një me butësinë. Nëse dëshira për bashkim fizik nuk shkaktohet nga dashuria, atëherë ajo kurrë nuk çon në asgjë tjetër përveç një bashkimi që do ‘fluturojë’ shpejtë.
Dashuria e pjekur duhet të jetë, në thelb, një akt vullneti për të lidhur jetën e një personi plotësisht në jetën e një personi tjetër. Të duash dikë nuk është thjeshtë një ndjenjë e fortë – është një vendim, një krizë, një premtim. Dashuria nuk është rezultat i kënaqësisë seksuale. Në të kundërt, lumturia seksuale – madje edhe njohja e të ashtuquajturës teknikë seksuale – është rezultat i dashurisë. Nëse një person i paaftë ose i ftohtë mund të jepet nga frika ose urrejtja dhe dashuria, atëherë problemet e tij seksuale zgjidhen. Nëse ai nuk mund, atëherë asnjë teknikë seksuale nuk do ta ndihmojë atë.
Konfliktet e vërteta nuk janë shkatërruese. Kur trajtohen me drejtësi, ato çojnë në një pastrim nga i cili të dy dalin fitimtarë në forcë dhe njohuri. Dashuria është e mundur vetëm nëse dy njerëz janë duke komunikuar me njëri-tjetrin për shkak të orientimit të tyre seksual dhe nëse përpiqen të shmangin problemet e tyre.
Vetëm një person që ka besim në veten e tij mund të jetë besnik i të tjerëve. Dashuria është një forcë që prodhon dashuri. Aftësia për të dashuruar si një akt i dhënies varet nga fakti nëse karakteri i një personi ka evoluar përtej nevojës për varësi, dashurisë ndaj vetvetes, dëshirës së dikujt për të përdorur dhe shfrytëzuar të tjerët, apo akumulimit. ‘Unë dua!’ – do të thotë që unë heq dorë pa asnjë garanci, jepem plotësisht duke shpresuar se dashuria ime do të zgjojë dashurinë e tjetrit….
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
