A ka ndonjë kufi për përkëdheljen? Një kufi përtej të cilit përqafohen, përkëdhelen dhe afrohen kufijtë e dashurisë? Në të vërtetë jo: përkundrazi, studimet shkencore nxjerrin në pah efektet pozitive të përkëdheljes dhe kontaktit me prindërit (por edhe me kujdestarët e tjerë). Studiuesit në Universitetin Duka në Karolinën e Veriut kryen një studim për të analizuar efektet e tyre afatgjata.
Tridhjetë e pesë vjet më vonë, të rriturit që ishin përkëdhelur kishin fëmijë me nivele më të ulëta të ankthit dhe armiqësisë. Shuplakat nuk janë “vese”, por një domosdoshmëri për fëmijët, të cilat do të bëhen një faktor i rëndësishëm mbrojtës në moshën e rritur. Marrëdhëniet afektive ndihmojnë zhvillimin e hipotalamusit, zonës së trurit që kontrollon stresin.
Përkëdhelje do të thotë të jesh prezent, do të thotë të kujdesesh për fëmijën dhe kjo nuk është kurrë një gjë e keqe. Fëmijët që kanë zhvilluar një marrëdhënie të dashur, do të shkëputen gradualisht dhe natyrisht nga prindërit e tyre.
Prania nuk përbën një burim rreziku, por mungesa po: problemi lind kur fëmija përjeton marrëdhënie të karakterizuara nga mungesa, marrëdhënie në të cilat mungesa e dikujt që është i gatshëm ta përkëdhel, plotësohet në një mënyrë tjetër. Toka pjellore në të cilën buron lëngu nuk është dashuri, por mungesë, e kalitur me faj. Fëmijët e llastuar nuk janë fëmijë tekanjoz por fëmijë që kanë mësuar të kërkojnë dhe të qajnë për të marrë diçka.
Një ushtrim për të luftuar zakonin është të fillojmë të jetojmë momente të vogla të kohës së përbashkët, vetëm ne dhe fëmijët. Një ushtrim i shkëlqyer është ai i sugjeruar nga neuropsikiatri Giovanni Bollea: “Ajo që numëron është intensiteti dhe jo sasia e kohës së kaluar me fëmijët. Njëzet minutat e para të kthimit në shtëpi nga puna janë thelbësore. Ato duhet t’i përkushtohen bisedës dhe përkëdheljes. Dhe sigurisht që nuk duhet të kërkoni detyra shtëpie apo rezultate”.
Prania, krahas qëndrueshmërisë, është ilaçi më i mirë për tekat.
Burimi / https://portalebambini.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
