Hirushja supozohet të jetë një përrallë e bukur, por shpeshherë historia e saj është një realitet i errët dhe i afërt. Në moshën 7-vjeçare, ajo u ngarkua me punët e shtëpisë dhe duhej të kujdesej për motrat e saj më të vogla. Ajo ishte gjithashtu e vetmja në familjen e saj që u dhunua fizikisht, nganjëherë për gjëra mjaft absurde, si “frymëmarrja shumë e vështirë”. Kjo ishte në kontrast të plotë me përvojën e motrave të saj. Si ndikon kjo në jetën e fëmijëve të sotëm…
“Mamaja ime definitivisht e bëri të ditur se ajo preferonte vëllezërit e motrat e mia,” thotë Sherfield, tani 22 vjeçe. “Vëllezërit e mi kurrë nuk kishin aq shumë punë sa unë. Unë gjithmonë isha i detyruar të qëndroja në shtëpi, ndërsa vëllezërit e motrat e mia lejoheshin të shkonin të argëtoheshin me miqtë. Nëna ime me të vërtetë më bëri të ndihesha sikur nuk mund të mjaftoja kurrë. Ajo më thoshte se isha e pashpres.” Njerëzit shpesh supozojnë se njerëzit abuzues i keqtrajtojnë të gjithë, por disa diskriminojnë në abuzimin e tyre. Është ajo që ekspertët e quajnë “fenomeni i Hirushes”, që është kur një fëmijë në një familje veçohet dhe abuzohet, ndërsa fëmijët e tjerë jo. Deri më sot, Sherfield nuk e kupton pse u keqtrajtua. Kur njerku hyri në jetën e saj, familja e saj u bë më fetare dhe konservatore, dhe ajo ishte rezistente ndaj këtyre ndryshimeve. Prej kohësh ajo supozoi se ishte abuzuar sepse foli dhe u rebelua. Sidoqoftë, ajo nuk e meritonte: Asnjë fëmijë nuk e meriton.
Pavarësisht se quhet “fenomeni i Hirushes”, termi nuk përshkruan vetëm njerkët. Scheid thotë se termi përfshin edhe prindërit biologjikë abuzues. “Përdoret mjaft gjerësisht sepse përvoja e Hirushes si personazh godet kaq shumë gjëra të ndryshme që reflektohen në përvojat personale të njerëzve… Disa njerëz e përdorin atë më gjerësisht për të reflektuar mbi përvojën e tyre të ndjenjës së ndarë, të pakujdesur, të pavlerësuar. “
Përgatiti K.I / Burimi www.usatoday.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
