Të qenit prind është sigurisht puna më e vështirë; edukimi i një fëmije nuk është aspak i lehtë. Manuali perfekt për të rritur një fëmijë dhe për ta bërë atë një të rritur të lumtur nuk ekziston. Sa herë kemi frikë për të bërë gabime dhe madje edhe për të mos arritur qëllimet që i kemi vendosur vetes me fëmijët tanë? Në çdo rast, ka diçka që duhet ta kemi gjithmonë në mendje: nuk është e nevojshme të jesh “prindi perfekt”; por thjesht, të jesh një prind i mirë, një udhëzues, një mbështetje.
Si të edukojmë një fëmijë?
Nëna dhe babai, shpesh për një qëllim të mirë, kanë prirjen të shqiptojnë fraza të shumta fyerjeje ose këshilluese me fëmijët e tyre, shpesh negative për të nxjerrë në pah atë që fëmija nuk bën ose nuk ka bërë. Në një kuptim, e mira merret e mirëqenë. Megjithatë duhet të kujtojmë se fëmijët kanë “antenë” gjithnjë të gatshme për të marrë sinjalet e atyre që kujdesen për ta.
Fëmijët kanë nevojë për fjalë
Në momente tensioni, nëse nuk përdoren fjalët e duhura, ne përfundojmë duke destabilizuar emocionalitetin e fëmijës. Fjalët kanë një peshë, dhe për të mirë ose për të keq, ato qëndrojnë mbi fëmijët tanë përgjithmonë, duke përcaktuar në mënyrë të prekshme personalitetin e tyre. Ka fjalë që të gjithë fëmijët duan t’i dëgjojnë. Nëse e mendojmë pak, ne të rriturit ishim gjithashtu fëmijë dhe e dimë që herë pas here lidheshim me fjalët, edhe ato të mira edhe ato më pak të bukura. Fjalët na ndryshojnë.
Besimi: Unë kam besim te ti, te qenia jote, edhe nëse je i vogël
Besimi te fëmijët është baza thelbësore që ata të rriten të sigurt dhe autonom. Fraza “Unë ju besoj” i bën fëmijët, që në moshë të re, të jenë të përgjegjshëm, të kuptojnë se ata kanë mbështetjen e pakushtëzuar të prindërve të tyre në mënyrë që ata të bëjnë hapat e parë në jetë me besim dhe vendosmëri.
Kuptimi: Unë e kuptoj që je i zemëruar, më fal nuk mund të të kënaq
Fëmijët duhet të mësojnë rëndësinë e të kuptuarit të të tjerëve dhe vënien e tyre në vend të tyre. Është thelbësore që njohuritë intelektuale dhe emocionale të jenë të ekuilibruara. Nuk mjafton të kuptosh nocionet arsimore, të njohësh tabelat e shumëzimit, të kuptosh idetë e paraqitura në një tekst… Është e këshillueshme që të siguroheni që fëmijët gjithashtu të kuptojnë botën komplekse të emocioneve, që t’i respektojnë ato dhe se ato janë në gjendje të shprehin veten e tyre, të flasin për emocionet e tyre, çfarë i shqetëson ata, çfarë kanë nevojë…
Inkurajimi: Ju mund ta bëni, ejani, kapërcejeni frikën tuaj, unë jam këtu
Çdo gjë do të shkojë mirë, do të keni sukses… këto fraza çojnë në të menduarit pozitiv, për të nxjerrë në pah forcën e mendjes dhe aspektet e mjaftueshmërisë dhe vlerës së të vegjëlve tanë. Ne sigurohemi që ata të përpiqen gjithmonë, që të mos dorëzohen, që të mund të nxjerrin në pah mundësitë e tyre. Shpesh edhe ne të rriturit nuk e dimë me të vërtetë se cilat janë kufijtë e mundësive, kështu që çfarë të drejte kemi t’u vjedhim fëmijëve ëndrrat e tyre? Edhe kur idetë na duken shumë fëminore, le të përpiqemi t’i mbështesim ata. Le të sigurohemi që ata të mos dorëzohen para se të provojnë.
Kujdesi: Unë kujdesem për ty, jam pranë teje
Ndonjëherë ne prindërit hezitojmë ta themi atë, megjithatë jemi gjatë gjithë ditës me të vegjlit tanë në mendje, edhe kur punojmë dhe jemi larg shtëpisë. Atëherë pse të mos e thuash? Shprehja e afërsisë sonë me fjalë krijon një lidhje, gjithashtu lejon që fëmija të shprehë ndjenjat e tij. Fëmijëve u pëlqen të dinë që ne jemi mirë kur jemi me ta dhe se ato momente janë të rëndësishme për ne. Për shembull, para gjumit, mund të kujtojmë shkurtimisht një moment të vogël të kaluar së bashku që na dha shumë gëzim.
Pranimi: Çfarëdo që të jeni ose të bëni, unë ju dua
Në mënyrë që fëmijët të rriten të lumtur, është gjithashtu e nevojshme që ata “të mësojnë ta duan veten”. Vetëvlerësimi është padyshim baza për zhvillimin e inteligjencës emocionale të fëmijëve. Prandaj është e nevojshme t’i jepet çdo ditë rëndësi kësaj fjale. Dashuria, besimi, të dish të ndash dhe të kuptosh janë urat e nevojshme për të arritur të ardhmen si të rritur të lumtur.
Pavarësisht gabimeve fëmijët duhet ta dinë se asgjë nuk do t’i largojë nga dashuria jonë. Dashuria e një prindi nuk kushtëzohet kurrë, është e lirë dhe e përhershme. Edhe kur nuk gjejmë fjalët e duhura ose nuk ndërhyjmë në mënyrën e duhur, dashuria gjithmonë do të kompensojë çdo dështim të vogël.
“Fëmijët janë një shenjë. Një shenjë e shpresës, një shenjë e jetës, por edhe një shenjë ‘diagnostike’ për të kuptuar gjendjen shëndetësore të një familjeje, të një shoqërie, të të gjithë botës “Papa Françesku
Mirënjohje: “më ndihmove” “faleminderit”
Bashkë me “më fal” fjala “faleminderit” duhet të shqiptohet shpesh. Ashtu siç na pëlqen të vlerësohemi profesionalisht, le të kujtojmë se fëmijët “punojnë” duke luajtur. “Faleminderit që ndihmuat vëllain tuaj në ndërtimin”. “Faleminderit që i vendosët librat në raft përpara se të merrni ngjyrat.” Ato janë fjali që përforcojnë një qëndrim që duam ta përsërisim me kalimin e kohës.
Burimi / https://psicoadvisor.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
