Trishtimi, i njohur ndryshe si një sëmundje e pasagjerëve, duhet kuruar, por jo duke ia fshehur shenjat. Mundësia duhet treguar në përshtatjen dhe pranimin e saj qoftë edhe përmes shijimit. Vetëm në këtë mënyrë ajo mund të shpërbëhet.
Është mjaft e lehtë në këtë rast t’iu përgjigjesh qasjeve të ndryshme në mënyrë që ta kapërcesh shenjat. Edhe këtu mund të ofrojmë një tërheqje të butë, siç mund të jetë një reagim me ëmbëlsi, detaje jetësore që mund të na shërojnë. Nuk ka asnjë detyrim, nuk ka asnjë ilaç, asnjë sforcim të detyruar mbi ju. Çdo moment gëzimi shoqërohet si një valë, një hije. Nuk është e nevojshme ta detyroni veten të qeshni ose të qëndroni në shoqëri, në periudha të tilla. Por ajo mund të jetë e dobishme në disa detaje të vogla që mund t’i vini re dhe t’i vlerësoni edhe më shumë, për të çliruar virtytet personale shëruese. Ja disa gjëra, të tilla si *“pilula homeopatike” (metodë terapeutike që bazohet në administrimin e dozave ultra të tretura) mund të nxjerrin diçka prej nesh. Stimulimi i aftësive për të reaguar, do të çojë në paqe më të qëndrueshme.
*Homeopatia bazohet në parimin që e ngjashmja shërohet me të ngjashmen. Kështu, nëse pacienti ka temperaturë, i jepet mjekimi, i cili te njeriu i shëndetshëm shkakton temperaturë, mirëpo tek i sëmuri e ul temperaturën.
Mendo ndaj një mesazhi të vjedhur ose të papritur
“Në rregull, po mendohesha!”. Pak vëmendje, një mendim më fluturoi. Një vezullim portokalli në një sfond gri. “Vetëm të them se më mungon”, “njëmijë puthje”, “nuk mund të të telefonoj, të mendoj”. Nuk është një telefonatë, një letër jo e jo, por një mënyrë e butë, delikate dhe e mprehtë njëkohësisht për të menduar, për të ndezur shkëndijat e mendimit. Sidomos nëse ajo dërgohet në një kohë kur nuk e prisni, ku nuk mund t’i përgjigjeni ose kur mendoni se nuk mund të jesh në gjendje ta dërgosh.
Mendo një çast të trishtuar
“Në rregull, bën ftohtë dhe çdo gjë është gri. Nisur nga kjo, edhe ngjyrat brenda meje janë më shumë”.
Është e trishtueshme të menduarit e një peizazhi dimëror, apo është pika e fillimit për krijimin e ngjyrave të reja brenda nesh? Bodler fliste për një qiell ‘të trishtuar dhe të bukur”, Bajroni adhuronte erën ndërsa Foscolo në 1816, në dokumentet e fundit të Jacopo Ortis, bënte thirrje para një fronti dhe një peizazhi mbrëmjeje: “Nëse do të isha piktor, peneli do te ishte gjithë pasuria ime! Artisti i zhytur në idenë e gjumit të ëmbël ose duke zbutur paksa të gjitha pasionet e tjera. Një burim i pashtershëm i kënaqësisë, për t’u ngushëlluar, dhe unë kam shpesh shikim me indiferencë”. Nga ana tjetër, siç shkroi Mahmud Shabestari në shekullin e trembëdhjetë, “e di se e gjithë bota është pasqyrë e personit të tërë”.
Mendo për një mace trime
“Tamari im i vogël nuk është mirë”, shkruan në Facebook Roberta Marinos, menaxhere e një prej shoqatave të të drejtave të kafshëve. “Ka infeksion, njëra nga dy putrat është paralizuar, ka infeksion në veshka, është anemike ikterike… Ka lindur (ndoshta) paraplegjike, por me një dëshirë të madhe për të luajtur dhe jetuar. Ne u përpoqëm t’i japim asaj një shans për të jetuar në një shtëpi. Fillimisht ajo na çmendi me sjelljet e saj duke e përmjerë shtëpinë cep më cep dhe nuk po gjenim një mundësi për t’i vënë pelena. E lamë që kur të rritej dhe ca do t’ia vendosnim disa më të mëdha për t’i dhënë zgjidhje këtij problemi, dhe ndoshta mund ta lejojmë të ngjitet dhe mbi shtrat. Por fuqia spontane dhe e natyrshme që një kafshë përballet me jetën në çdo moment, pa shqetësime, do të jetë një shembull.
Mendo për këngën e preferuar
“Në rregull, ky këngëtar është duke thënë të njëjtat gjëra që unë ndjej. Kjo melodi më përkëdhel, më çon atje ku dua të jem. Dhe kjo mendje më merr mua e më ccon aty ku unë dua të shkoj. Ndaj e vë shpesh për ta dëgjuar. Muzika ka një funksion terapeutik të qartë. Në raste trishtimi, kemi dy fillesa. Na çon nëpër një rrugë emocionale, mistike, hipnozë, siç e deklaron për LifeGate, Giacomo De Poli. Dëgjoni dhe shkarkoni një playlist të preferuar instrumentale, vetëm pëshpëritëse në anglisht, sepse fjalët nuk llogariten: duhet të jetë kurioze, e kapshme dhe të merret me vete. Këndvështrimi i dytë i takon muzikës italiane. Të gjitha njohuritë rreth emocioneve të njeriut tashmë janë vënë në lloje të ndryshme të historisë muzikore. Thjesht zgjidhni autorin preferuar apo këngën që njohim mirë ose atë prej së cilës njohim veten. Të kënduarit (edhe vetëm).
Mendo të argëtohesh me filma vizatimorë
“Në rregull, kthehemi në fëmijëri. Filmat me kartonë të rilidhin me periudhën më të lumtur të jetës. Kohëzgjatja e filmave të animuar të bëjnë ta jetosh botën si në përrallë. Ata të realizuar grafikisht në kompjuterë, të tërheqin, janë kaq të sofistikuar dhe të pasur me detaje që të bëjnë të qeshësh pa fund. Në këtë kategori rekomandohet gjithashtu tregime komike klasike të Disney-t.
Mendo për gjërat në formën e zemrës
“Në rregull, është argëtuese: një lojë naive tepër e mahnitshme. Një proces shoqërizimi që ndodh në trurin tonë midis simboleve grafike dhe koncepte abstrakte që kemi në pjesën ballore. Kjo zonë njihet për sjellje konjitive siç është të mësuarit, vendimmarrja, shoqërimi, orkestrimi i mendimeve dhe veprimeve. Gjallërohemi teksa vizatojmë dhe mësojmë, përfshirë një përgjigje emocionale lidhet me personalitetin tonë. Ndoshta kjo është arsyeja pse në një shoqëri të këndshme figurative, lidhur me idenë e një ndjenje (zbulon formën e zemrës në shkëmbinj, në gjuajte, në bar dhe shkopinj kanelle) që reklamon kështu një lehtësim dhe butësi duke na bërë të qeshur brenda.
Mendoni për shtratin tuaj
“Ok, i kemi kthyer shpinën botës”. Nuk ka rëndësi nëse dikë apo veten. Ju mund të kërkoni shpërblim për një ditë të keqe. Shtrati është bastioni i fundit, streha nga i cili ndihesh i mbrojtur.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
