Nga Anisa Xhani (Daci)
Të gjithë e kemi dëgjuar shprehjen “një zanat nuk të lë kurrë pa bukë”. Por të kesh zanatin e të bërit bukë është akoma më mirë, aq më tepër në ditët e sotme ku furra artizanale po rikthehet.
Eduart Hysenaj është një emigrant shqiptar që punon si furrtar në Greqi. Pikërisht në këtë vend, ai zbuloi pasionin për transformimin e miellit, ujit dhe kripës…
Për të kjo punë nuk është vetëm një profesion që kërkon përvojë, njohuri, shpejtësi dhe pastërti, por edhe dashuri , sepse je i pranishëm në tre vaktet e ditës në tryezat e njerëzve.
Krahas kësaj kënaqësie, të ndarit të punës me të tjerët, ka edhe vështirësi, sepse “vetëm zogjtë e hershëm bëjnë bukë të mirë!”
Eduart e keni të trashëguar profesionin e furrtarit apo keni studiuar?
Unë, profesionin e bukëbërësit ose bukëpjekësit e kam mësuar këtu në emigracion që në vitin 2001 kur kam ardhur.
Cilat janë mundësitë e punës për një furrtar?
Mundësitë që të ofron tregu i këtij profesioni dhe në këtë kohë krize që kalojmë këtu në Greqi janë të shumta, sepse është diçka e domosdoshme dhe e përditshme.
Pse e zgjodhët si udhën e jetës profesionale?
Kam punuar nga viti 2001 deri në vitin 2006 në këtë profesion. E mësova mirë, u dashurova me këtë punë dhe arrita deri në “Mjeshtër” atje ku punoja (Master Bakery) dhe u shkëputa për një kohë të gjatë, derisa u ktheva përsëri, sepse dhe kriza po thellohej në tregun e lirë të punës, por dhe dashuria për brumin më tërhiqte dhe u ktheva përsëri.
A është fitimprurës ky biznes?
Në aspektin ekonomik është fitimprurës si për mua që jam punëtor dhe për punëdhënësin tim.
Sapo u njoha me rastin tuaj më erdhi në kokë mendimi “shqiptari që ushqen me bukë grekët”. Po ju mendoni kështu?
Unë punoj në një kompani që ka 7 pika dyqanesh, të cilët prodhojnë çdo ditë. Më së shumti jemi djem dhe familjar shqiptar. Pronari është një mjeshtër për bukën, por dhe një njeri që na vlerëson dhe na respekton shumë. Me klientin sigurisht kemi një marrëdhënie shumë të mirë, sepse nga duart tona hanë çdo ditë. Kanë një respekt dhe një besim të madh te ne, sepse grekët e fillojnë ditën me një byrek me djathë nga furra e lagjes dhe kjo të bën të jesh më afër çdo ditë me ta.
Do të donit që fëmija juaj të zgjedhë këtë zanat?
Dua që fëmija im ta trashëgojë nga unë këtë profesion sado që është punë e vështirë, sepse zgjohesh çdo ditë në orën 2 të mesnatës. Je në behar në temperatura të larta. Për festa nuk feston dot siç mund të festojnë të tjerët, sepse duhet të prodhosh ëmbëlsirat festive, duhet dhe të punosh 30-40 orë pa ndaluar, por kjo harrohet kur shikon rezultatin e produkteve që prodhon ose buzëqeshjen e klientit, që të afrohet dhe të thotë: U kënaqa, faleminderit!.
Cila është cilësia e bukës që konsumojnë shqiptarët, sipas këndvështrimit tuaj?
Shqiptarët nga kriza dhe mosnjohja e shumëllojshmërisë së bukës janë më shumë te buka tradicionale greke, (xoriatiko)=(bukë fshati).
Ka probleme kjo fushë, nisur nga gjykimet për llojin e miellit?
Ka shumë problem, sepse disa mundohen me cilësinë e ulët të miellit mund të kenë një produkt të mirë, por kjo nuk ndodh. Gjithmonë cilësia e miellit është ajo që nxjerr produktin e mirë dhe të shijshëm. Në Shqipëri nuk besoj se ka kontroll fare cilësia e miellit. Mund të quhet BIO, por asnjëherë nuk është.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
