“Nëse doni të jeni të lumtur jini të lumtur.” Fjali e bukur që i thotë të gjitha: lumturia është zgjedhje, akt vullneti, është të jesh mirënjohës se je gjallë dhe të mos presësh diçka ose dikë nga jashtë të na sjellë lumturi.
Lumturia është një ndjenjë e pranishme tek ne, është një gjendje e qenies që kemi brenda, një gjendje e vetëdijes që tashmë e posedojmë por mendja nuk dëshiron ta shohë, është ashtu siç ndjek problemet e jashtme dhe të brendshme.
Brenda nesh është gjithçka në dualitetin e vet, të mirën dhe të keqen, prandaj edhe lumturia kështu është. Prandaj mund të jemi të lumtur në të njëjtin moment që e duam.
Dhe mund ta dëshirojmë, prandaj ta lejojmë veten të jemi të lumtur, vetëm nëse e shohim jetën me sytë e zemrës dhe jo me ato të egos, nëse mund të zhytemi në misterin e ekzistencës dhe të pranojmë se gjithçka ndodh për një arsye, nëse nuk ndihemi vetëm dhe të braktisur në një destinacion të verbër, por nëse shohim se sa shumë shoqërohemi me forcën e dashurisë.
Nuk ka asgjë që mund të na bëjë të lumtur, nëse nuk ndihemi mirë me veten, të ndihemi se jemi mirë ashtu siç jemi, të përkëdhelur, krenarë për veten dhe të lumtur të jemi me veten.
Nëse duam të jemi të lumtur, mund të jemi të lumtur, tani, pa një arsye, sepse nuk kemi nevojë për arsye për të qenë të lumtur, thjesht duhet të jemi gjallë, të jemi vetvetja, të shikojmë gjithçka me sytë e dashurisë.
Dhe, të hapim zemrën: prej aty buron lumturia.
Përgatiti Orjona Tresa / Burimi StudimAmod – Dr. Lucia Goldoni, psikoterapeute
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
