Kush ka një mik me katër këmbë e di këtë. Ai i di shumë mirë të gjitha. Dhe nëse edhe ju keni hapur dyert e shtëpisë tuaj për një qenush, ju e njihni gjithë gëzimin dhe dashurinë që sjell. Ju e dini që të humbësh një kafshë shtëpiake dëmton më shumë nga sa mendojnë njerëzit.
Një kafshë shtëpiake është një prani unike, e pashembullt, një shoqëri perfekte. Një zemër që na mirëpret me gëzim kur kthehemi nga puna. Ajo që mezi pret që të luajë me ne, të na tregojë dashurinë e tij të pakushtëzuar. Kafshët shtëpiake janë të jashtëzakonshme. Ato janë pranë edhe në momentet më të errëta, kur na duhet një përqafim, një përkëdhelje e rehatisë. Me një prani vërtet miqësore dhe të sinqertë.
Për një kafshë ne sakrifikojmë me dëshirë të gjitha ato vende ku prania e tyre nuk lejohet. Ne ndonjëherë heqim dorë nga pushimet, nëse nuk mund t’i marrësh me vete. Por për ata që duan kafshët është një sakrificë që bëhet me dëshirë. Ata që me të vërtetë i duan kafshët nuk do t’i braktisin ata për asnjë arsye në botë.
Kjo është arsyeja pse kur koha e tyre mbaron, të themi lamtumirë është diçka që me të vërtetë thyen zemrën. Humbja e një kafshë shtëpiake është një përvojë traumatike dhe e dhimbshme. Një lidhje dashurie e pastër krijohet mes pronarëve dhe kafshëve shtëpiake. Humbja e tyre është si të humbasësh bashkëshortin e shpirtit. Një pjesë të tonën. Më të pastrën dhe më të pafajshmen.
Humbja e një kafshë shtëpiake dëmton më shumë nga sa mund ta imagjinoni. Mbajeni mend këtë kur takoni dikë që ka humbur një kafshë shtëpiake.
Burimi / https://www.giornodopogiorno.org
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
