Paramendoni dikë që ju thotë vazhdimisht, në çdo hap, çfarë të bëni dhe çfarë nuk duhet të bëni, çfarë të thoni apo jo, se si të visheni, çfarë të hani dhe çfarë jo, dhe kështu me radhë. Ndoshta në një situatë të tillë, ti mërzitesh, bëhesh agresive… Dhe fëmija juaj ndjen të njëjtën gjë, vetëm se ai nuk e di se si të mbrojë veten.
Kontrolli i fëmijëve është përgjegjësi e prindit, por prindërit kanë përgjegjësinë për edukimin e tyre, e cila është diçka tjetër.
Babai mund të nxjerrë detyra specifike në bazë të moshës së fëmijës, rregullat, sanksionet dhe shpërblime.
Prindërit duhet të qëndrojnë të qetë dhe të kërkojnë sanksione të qëndrueshme. Për shembull, nëse fëmija shfaq zemërim, kjo sjellje duhet injoruar në të gjitha situatat ku fëmija manifeston shpërthimin e zemërimit. Në këtë mënyrë, fëmija mund të zhvillojë vetëkontrollin, vetëbesimin, thelbësore për zhvillimin e harmonizuar.
Nëse fëmija shfaq sjellje problematike edhe godet. Qëndroni të qetë, mbani një kontakt të fortë me sy, duke treguar se ju nuk e keni humbur kontrollin. Mos harroni se ju jeni shembulli më i mirë për të, kështu që ai nuk do të kërkojë diçka që ju nuk mund ta bëni: “Mos shaj”, “Mos flisni shëmtuar!”, “Mos pini duhan….”
Nëse ju e gjeni veten në këto probleme, kërkoni ndihmë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
