Ndonjëherë ajo mund të shndërrojë ADN-në vetëm në disa qeliza të shëndetshme, pse ndodh dhe si shkakton kjo zhvillimin e një tumori? Ne mund të lexojmë informacione të ADN-së, ose të kryejmë teste gjenetike: kur dhe pse? Si ndryshon terapia e një tumori kur dimë karakteristikat e tij gjenetike dhe molekulare?
Sekretet e fshehura në gjen
Sot, në sajë të testeve gjenetike, mund të kryhen teste specifike që mund të identifikojnë praninë e një ose më shumë mutacioneve që shkaktojnë kancer. Por këto nuk janë ekzaminime për t’u vëzhguar: të dhënat duhet të menaxhohen, sepse ADN-ja ka rëndësi, por ambienti dhe zakonet e jetës janë shumë të rëndësishme. Nje shembull? Mendoni për të ashtuquajturin mutacion “Jolie” nga emri i aktores që me dëshminë e saj bëri ndikimin e mundshëm gjenetik në kancerin më të përhapur të gjirit dhe vezoreve. Teknikisht, këto janë mutacione që prekin gjenin BRCA1, i cili së bashku me BRCA2, përcakton një rrezik shumë të rritur të zhvillimit të kancerit të gjirit dhe vezoreve.
Sipas Antonio Amoroso “Nëse është e vërtetë që prania e kësaj përbërjeje gjenetike tregon një rrezik më të madh të zhvillimit të kancerit, siç është rasti për gjenin RET për kancerin e tiroides, ose për gjenin APC, është po aq e pamohueshme që informacioni duhet të “menaxhohet” dhe mbi të gjitha, duhet të planifikohet një rrugë specifike monitorimi dhe trajtimi për secilin individ. Me pak fjalë, në prani të gjeneve që mund të ndikojnë në profilin e rrezikut të zhvillimit të një sëmundjeje, është thelbësore të studiohet ADN-ja e njerëzve të duhur dhe, së bashku me specialistin, “të përdoret sa më mirë informacioni”.
Njohja e qelizave kancerogjene është thelbësore
Flitet shumë për trajtime “individuale”, përshtatur në mënyrë perfekte me tumorin. Është mënyra e re për t’u marrë me këto patologji, e cila lejon jo vetëm identifikimin e karakteristikave qelizore por edhe përdorimin më të mirë të barnave, duke lejuar përdorimin e tyre në rastet kur ato vërtetë nevojiten dhe duke përmirësuar kështu përshtatshmërinë e trajtimit. Njohja e karakteristikave “intime” të qelizave kancerogjene mund të ndihmojë.
“Në teori ndryshon rrënjësisht: Them” teorikisht “sepse jo gjithmonë të kesh një ndryshim molekular do të thotë të jesh në gjendje të përfitosh prej tij nga një këndvështrim terapeutik dhe të mos njohësh gjithmonë një ndryshim molekular në laborator do të thotë të dish ta identifikosh atë tek pacienti në praktikën klinike – kujton Silvia Novello. Për të përmbushur kriteret e Mjekësisë precize kërkohen tre përbërës themelorë: ndryshimi molekular, testi për të qenë në gjendje ta identifikojë atë tek pacientët në një mënyrë të caktuar dhe të riprodhueshme, ilaçi me një synim molekular. Me këto tre variabla së bashku, rrethi mbyllet dhe ofrohet terapi e synuar për ata që kanë nevojë”.
Burimi / https://dilei.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
