Këmbëngulja nuk matet nga sa i fortë, i shpejtë apo fleksibël je. Ka një kuptim shumë më të thellë.
Shpesh priremi të mendojmë se “këmbëngulja” matet me forcën, shpejtësinë dhe qëndresën, dhe se është një cilësi vetëm e atyre që kush garon në një maratonë, bëjnë pesha ose arrijnë të kompletojnë Afërditën më shpejt se të gjithë të tjerët. Sigurisht, performanca sportive mund të konsiderohet si një tregues i vlefshëm i këmbëngulje individuale, por ato na lejojnë të thellojmë vetëm pak konceptin.
Siç do ta keni kuptuar, është vërtet e vështirë të përcaktohet “këmbëngulja”. Fjalori shprehet se “këmbëngulës” është “personi i pajisur me forcë të tillë që të jetë në gjendje të përballet me situata të pafavorshme që kërkojnë forcë të madhe fizike, shpirtërore, intelektuale”. Është sinonim i “i fortë”, “elastik”, “rezistent”. Për ne ky shpjegim nuk është i mjaftueshëm, prandaj vendosëm t’ju japim tonin.
Këmbëngulja është e lidhur ngushtë me qëndrueshmërinë
Asgjë nuk ka një ndikim kaq të madh sa diçka që bëhet vazhdimisht. Konsistenca ka fuqi edhe më të madhe se forca dhe shpejtësia, dhe është thelbësore për arritjen e rezultateve edhe më të mira se ato të arritura përmes qëndresës dhe talentit.
Konsistenca është një cilësi që pak njerëz e kanë. Për shumicën prej tyre, mungesa e progresit, frika për të mos pasur sukses ose prezumimi dhe iluzioni se kanë arritur tashmë në vijën e finishit përfaqësojnë një pengesë që i pengon ata të gjejnë forcën për t’u përballur me sfida gjithnjë e më të reja. Aftësia për të heshtur, dyshimet dhe mendimet dhe për të vazhduar drejt përpara, pavarësisht nga gjithçka është thelbësore. Dhe mund të përmblidhet në një fjalë: qëndrueshmëri. Këtu ky është për ne përkufizimi i vërtetë i “këmbënguljes”.
Qëndrueshmëria, kur ekziston, shfaqet çdo ditë
Të përcaktosh veten si “këmbëngulës”, të arrish një qëllim të vetëm nuk mjafton. Këmbëngulja është diçka që demonstrohet vazhdimisht në jetën e përditshme, gjithmonë duke dhënë më të mirën për të arritur qëllimet e dikujt. Është karakteristikë e atyre që, pasi kanë arritur një qëllim, tashmë mendojnë për të arritur një strategji një tjetër.
Do të thotë të bësh zgjedhjen e duhur kur përballesh me problemet që ngre jeta e përditshme, madje edhe ato që duken më të parëndësishme. A ngrihem apo qëndroj në shtrat? Ujë apo pije freskuese? A jam duke shkuar për vrap apo për të dalë në mbërmje? Shkallët apo ashensorin? A shikoj një film apo shkoj të fle? Me pak fjalë, të gjitha këto vendime të cilave shumica e njerëzve nuk u japin shumë rëndësi dhe që në vend të kësaj bëjnë një ndryshim me kalimin e kohës.
Të jesh këmbëngulës do të thotë të dish të pranosh dobësitë e tua
Një nga gabimet më të mëdha është të mendosh se këmbëngulja nuk ka asnjë lidhje me dobësinë. Ky nuk është aspak rasti. Është saktësisht e kundërta. Tashmë kemi thënë që këmbëngulja është e lidhur ngushtë me qëndrueshmërinë. Dhe qëndrueshmëria nga ana e saj varet nga stabiliteti: domethënë, aftësia për ta shtyrë trupin e dikujt në kufirin e aftësive të tij, duke ditur se si të njohësh se kur duhet të ndalet.
Do të thotë të përjetosh një moment dobësie në jetën e përditshme dhe të mos dëshpërohesh. Nëse keni forcë të mjaftueshme mendore për të falur vetveten për një shkarje të vogël, duke e ditur që do të ktheheni në rrugën e duhur si zakonisht ditën tjetër, atëherë kjo do të thotë që jeni i fortë!
Dobësia nuk është sinonim i humbjes.
Për shembull, ju ndiheni të dobët pasi keni dhënë gjithçka dhe pak para se të bëni edhe më mirë. Dëshironi të jeni këmbëngulës? Atëherë ndonjëherë duhet të jesh edhe i dobët.
Këmbëngulja është një gjendje mendore
Dhe së fundmi, është e rëndësishme të kuptohet që këmbëngulja nuk tregohet në palestër ose në terren. Nuk matet me rezultatin e një gare, konkursi ose maratone. Këmbëngulja është e gjitha në mendje. Vetëm ju mund të zgjidhni nëse do të jeni të fuqishëm apo jo. Dhe askush nuk mund të dyshojë se jeni, sepse vetëm ju e dini të vërtetën. Dhe kjo është e vetmja gjë që ka rëndësi.
Ndryshe nga koha, pesha ose distanca, këmbëngulja nuk mund të matet ose manipulohet sipas dëshirës së dikujt. Është forcë, është emocion, ndjenjë, diçka mistike. Diçka që mund të arrihet vetëm duke punuar shumë me këmbëngulje, përqendrim dhe vendosmëri çdo ditë. Është dëshira për të mos u dorëzuar kurrë, për të pranuar momente të vështira, për të pasur durim, dhe herë pas here për të pranuar dobësitë e dikujt.
Sepse deri tani e dini shumë mirë që kjo nuk do të thotë të dorëzoheni. Në të vërtetë, kjo do të thotë të përgatitesh për të dhënë edhe më shumë.
Përgatiti Orjona Tresa / Burimi freeletics.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
