E falura kushton shumë. Vetëm nëse mendojmë për dikë që na ka mashtruar, na ka gënjyer për dëmet fizike ose psikologjike, mund të lindin ndjenja të forta zemërimi, por edhe mendime për hakmarrje.
Është e vështirë të lihet zemërimi dhe dëshira për hakmarrje, sepse, në zemrat tona, mendojmë se personi tjetër “e meriton”. Mohimi i faljes mund të na duket si mënyra e vetme për të “marrë hak” dhe gjithashtu mund të na bëjë të ndiejmë dhimbje dhe kënaqësi në të njëjtën kohë, pak a shumë si një plagë që është duke u shëruar, por që ne vazhdojmë ta ngacmojmë duke penguar shërimin e saj.
Megjithatë, kapja pas ndjenjave të zemërimit, pikëllimit ose mendimit të hakmarrjes është ekuivalente me pirjen e helmit me shpresën se kjo do të dëmtojë personin tjetër. Shumë veta nuk duan të falin sepse e keqkuptojnë atë se çfarë ajo është. Më poshtë mund të gjeni përkufizimin:
Falja është procesi i qëllimshëm dhe vullnetar përmes të cilit “viktima” ndryshon ndjenjat dhe qëndrimin e tij ndaj disa mashtrimeve, duke lënë emocionet negative, të tilla si hakmarrja dhe demonstron një aftësi më të madhe për të dëshiruar të mirën e personit që e lëndoi. Falja nuk nënkupton aprovimin ose justifikimin, në fakt, nuk duhet të nënkuptojë pajtim me palën tjetër.
Pra, pse duhet të shqetësoheni për të falur?
Dott. Fred Luskin i Universitetit Stanford e shpjegon faljen si një aftësi jetësore dhe pohon se falja mund të mësohet, pasi ajo nuk është vetëm e fuqishme, por edhe e shkëlqyeshme për shëndetin tuaj.
Tre studime të ndryshme, duke përfshirë hulumtime që përfshinin katolikët dhe protestantët nga Irlanda e Veriut, të afërmit e të cilëve u vranë për shkak të dhunës politike, thanë se njerëzit që mësojnë të falin janë më pak të zemëruar, ata janë më optimistë, bëhen më të butë përballë shumë situatave, janë më të mëshirshëm dhe kanë vetëbesim më të madh.
Imagjinoni situatën e mëposhtme: jeni me pushime; çdo gjë është e përsosur; ju jeni plotësisht të relaksuar, jeni të shtrirë pranë një pishine dhe temperatura është e përsosur, po përjetoni një ndjenjë të thellë dhe të këndshme relaksimi. Papritmas, ju kujtohet personi që ju lëndoi. Trupi juaj ngurtësohet, çdo gjë të shtrëngon brenda; kthehen ato ndjenja të njohura dhe të fuqishme të dhimbjes, ankthit dhe zemërimit. Ju ndiheni gjithnjë e më të shqetësuar dhe tani qëndrimi shtrirë dhe të relaksuar duket i pamundur.
Ironia e kësaj situate është se personi që ju lëndoi, me shumë gjasa, ka harruar gjithçka dhe nuk mendon për ty apo për atë që ai ka bërë për ju. Je duke vuajtur vetëm. Ju gjithashtu mund të kuptoni se nuk jeni në gjendje të falni, megjithatë, jo vetëm që ju do të prishni pushimet tuaja, por edhe aspekte të tjera të jetës suaj, duke qenë se pakënaqësia dhe zemërimi përhapen dhe mund të ndikojnë në marrëdhënie të tjera. Dhe edhe nëse kuptoni sa e pakuptimtë është një grindje, sa e dëmshme është për shëndetin, lumturinë dhe mirëqenien tuaj, ju nuk ndjeheni në gjendje të liroheni.
E kaluara është e kaluara, nuk mund ta ndryshojmë. Megjithatë, ne mund të zgjedhim se si t’i përgjigjemi së kaluarës. Unë nuk jam kundër asaj që më ka ndodhur, por mënyrës se si vendosa të reagoj.
Hakmarrja më e mirë është një jetë e mirë.
Hakmarrja më e mirë është të jetosh mirë: nuk ka hakmarrje më të mirë sesa të jetosh një jetë produktive dhe të lumtur. E kundërta është që t’i jepni më shumë pushtet personit që ju lëndoi. Çdo herë që të ktheheni prapa dhe të mendoni dhe çdo herë që i rivizitoni emocionet që keni ndjerë, jeni duke i dhënë falas një pjesë të mendjes tuaj personit që ju lëndoi. Duke pasur një “qiramarrës” të këtij lloji në mendjen tuaj, mund të të bëjë që të bëhesh një person i hidhur, cinik dhe i frikësuar. Bëni një përpjekje dhe përpiquni të shihni dashurinë, bukurinë dhe mirësinë që janë të pranishme në jetën tuaj. Është e vërtetë, ju keni kaluar një periudhë të keqe, por tashmë e keni kapërcyer këtë moment të vështirë dhe në sajë të kësaj, jeni më të fortë.
Ajo ndryshon nga një viktimë në një hero: jeta jonë është një koleksion tregimesh. Një pjesë e problemit është se kur ndihemi se na kanë dëmtuar ose na kanë trajtuar keq, ne e miratojmë rolin dhe historinë e viktimës. Nëse marrim parasysh çdo situatë në të cilën na kanë trajtuar keq ose na mashtruar, ne tentojmë t’i japim personit tjetër rolin e “djalit të keq” dhe vetes atë të viktimës së pafat: “Shikoni çfarë bëri me mua!”. Është e nevojshme t’i jepet fund këtij qëndrimi për të ndryshuar historinë në mënyrë që të bëheni hero.
Ju mund të zgjidhni të bëni veprimin heroik të faljes. Mund të marrësh vendimin e guximshëm për të falur; ju mund të asimiloni përvojën dhe të bëheni më të fortë në sajë të kësaj.
Burimi / curiosandosimpara.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
