Miqësia e vërtetë nuk duhet të ndahet çdo ditë për të ditur nëse dashuria është e sinqertë ose jo. Nuk ka presion dhe miqtë nuk ndihen të detyruar të ndajnë çdo mendim dhe përvojë në momentin që ndodh.
Miqësitë e vërteta lënë hapësirë dhe ofrojnë liri, sepse lidhja ushqehet nga besimi dhe ndjenjat e sinqerta. Ato shprehen pothuajse pa fjalë, “Unë ju detyrohem gjithçka”, “për ty unë do të jem gjithmonë aty, kur të keni nevojë”.
Më pëlqejnë miqësitë që nuk duan t’ia dinë për kohën dhe hapësirën. Njerëzit që largohen prej jush për një mijë arsye të ndryshme, por që pas muajsh apo vitesh kthehen me të njëjtin bashkëpunim, sikur të kishte kaluar vetëm një orë nga takimi i fundit me njëri-tjetrin.
Ndoshta do mbani atë mik ose mike të veçantë të fëmijërisë tuaj. Ai person me të cilin ju ndani aventurat shkollore, pasditet në gara, lojëra me Nutella dhe sanduiçe, ose ndoshta dikë tjetër që u shfaq më vonë në jetën tuaj, atëherë kur kishit më shumë nevojë.
Ato janë marrëdhënie intime që mbahen gjallë nga dashamirësitë më të thella dhe, ndonjëherë edhe pak nga magjia e pashpjegueshme që lejon dy zemra të lidhen së bashku pa e ditur pse. A ju ka ndodhur ndonjëherë kjo?
Pavarësisht nga koha, distanca, unë gjithmonë do të jem këtu për ju
Jeta nganjëherë kthen më shumë se sa duart. Ne nuk e dimë se çfarë drejtimi do të ndërmarrin hapat tanë. Ndonjëherë për arsye pune ose personale, për shembull një partner të ri, ne jemi të detyruar të futim kilometra distancë mes nesh dhe miqve tanë. Jeta është lëvizje dhe vetëm ata që lëvizin mund t’i prekin ëndrrat e tyre me majat e gishtave. Ndonjëherë, për fat të keq, kjo na detyron të bëjmë sakrifica: të largohemi nga shtëpia jonë, rrënjët tona dhe madje edhe ato miqësi të zemrës.
Me siguri do të ndodhë disa herë. Dhe në atë moment, kur ndeshim ndryshime dhe rritje personale, zbulojmë se cilët janë njerëzit më të rëndësishëm në jetën tonë. Ka nga ata që kanë nevojë për kontakt të përditshëm, një ndërveprim që plotëson nevojat e tyre. Ata e vlerësojnë afërsinë pothuajse sikur miqësia të varej nga vazhdimësia e ndërveprimit, por kjo frekuencë e ndërveprimit dhe kontaktit nuk mund të ndodhë gjithmonë, veçanërisht kur jemi të detyruar të largohemi për arsye profesionale ose personale.
Në atë moment ekziston rreziku i humbjes së shumë prej atyre shokëve që ne kishim në qytetin tonë. Disa prej tyre mund të na fajësojnë: “Ti nuk ke më kohë për mua”, “nuk më kërkon kurrë”, “nuk më thua gjëra si më parë”. Ka miqësi që bëhen gati si marrëdhënie çifute, shtypëse dhe toksike. Ato bëjnë presion dhe i bëjnë njerëzit të vuajnë.
Nga ana tjetër, ka edhe njerëz krejtësisht të ndryshëm, të cilët kuptojnë dhe dinë të respektojnë. Ata vazhdojnë të duan dhe të kujdesen për ty, dashuria e tyre është e sinqertë, e dini se ata janë pranë jush, por ka një detyrim për të “kontrolluar” njëri-tjetrin. Nuk ka nevojë për fjalë për t’u kuptuar, pavarësisht distancës, ata vazhdojnë të jenë pjesë e jetës sonë.
Miqësi të përhershme, miqësi të pathyeshme si diamanti
Ju nuk duhet të shqetësoni nëse shumë njerëz janë zhdukur nga jeta juaj. Është pjesë e rrugës së rritjes personale, sepse rritja gjithashtu do të thotë të përpiqesh të ngarkosh peshën më të vogël të mundshme në mendjen tonë dhe të mbushim zemrën sa më shumë. Miqësitë e sinqerta janë shumë pak, por shkëlqejnë si diamanti: ato janë të pashkatërrueshme dhe qëndrojnë brenda jush çdo ditë të jetës suaj, për t’ju bërë dritë në ditët e errëta.
Ka miqësi që vijnë dhe shkojnë, si flladi i verës. Ato na sjellin përvojat e tyre, na mbushin me gëzim dhe pastaj zhduken me delikatesën e një parfumi të efektshëm, duke na lënë kujtesën e tyre të ëmbël. Ka miqësi të tjera që kthehen në një përvojë të keqe. Ndonjëherë bota na lëndon me egoizmin e saj, me një gënjeshtër që fsheh motivet e mëvonshme dhe madje me disa tradhti.
Por përvojat e këqija me “miqtë” të cilët, në të vërtetë, kurrë nuk ishin, nuk duhet të na dekurajojnë ose të na bëjnë të humbim shpresën. Ekzistojnë shumë njerëz të mirë dhe ekzistojnë edhe miq të sinqertë. Miqësia e vërtetë ofron veten lirisht dhe pa përkushtim. Ne duhet të kujdesemi për të sikur të ishte një thesar i çmuar, një banor ekstra i shpirtit tënd që ka nevojë për reciprocitet, besim dhe mirënjohje.
Nëse ju kujtohet ende miqësia nga e cila ju është dashur të largoheni, kjo ndodh sepse kjo është ajo që jeta ju kërkon, mos hezitoni dhe kontaktojeni përsëri atë person. Nëse dashuria ka qenë e sinqertë, nëse kjo marrëdhënie ka qenë gjithmonë magjike, shpërblyese dhe argëtuese dhe ju ende e mbani mend atë me një buzëqeshje, mos hezitoni ta merrni përsëri! Sepse miqësitë e sinqertë nuk preken nga koha dhe distanca.
Burimi / http://aprilamente.info
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
