Ndërron jetë legjenda e baletit dhe krenaria italiane në botë, Carla Fracci. Në 20 gusht ajo do të kishte mbushur 85 vjeç, por u largua në heshtje pas një sëmundje e cila e përkeqësoi gjendjen e saj ditët e fundit. Për Milanon, Fracci ishte vërtetë një simbol, që përfaqësonte frymën milaneze të periudhës së pasluftës.
Ajo vinte nga një familje e thjeshtë, me babanë shofer të një tramvaji dhe nënën punonjëse në fabrikë, por pavarësisht kësaj talenti i saj kristalor bëri që ajo të pushtojë teatrot më të rëndësishëm të botë, aq sa në 1981 ajo u bë ‘balerina e parë absolute’ nga New York Times.
Carla Fracci u diplomua në 1954, pastaj vazhdoi trajnimin e saj artistik duke marrë pjesë në faza të përparuara në Londër, Paris dhe New York. Midis mësuesve të saj është koreografia e madhe ruse Vera Volkova (1905-1975). Pas vetëm dy vitesh nga diplomimi, më 1956 ajo u bë soliste, më pas në 1958 ajo ishte tashmë prima balerinë.
Që nga fundi i viteve 1950, ka pasur shumë shfaqje. Deri në vitet 1970 ajo kërceu me disa kompani të huaja si London Festival Balet, Baleti Mbretëror, Stuttgart Balet dhe Royal Suedia Balet. Që nga viti 1967 ajo është e ftuar e Teatrit Amerikan të Baletit.
Fama artistike e Carla Fracci mbetet kryesisht e lidhur me interpretimet e roleve romantike si Juliet, Swanilda, Francesca da Rimini, apo Giselle. Midis balerinëve të mëdhenj që kanë qenë partnerët e saj në skenë janë Rudolf Nureyev, Vladimir Vasiliev, Henning Kronstam, Mikhail Baryshnikov, Amedeo Amodio, Paolo Bortoluzzi dhe mbi të gjitha danezi Erik Bruhn. Baleti “Giselle” nga Carla Fracci me Bruhn do të mbetej i paharrueshëm për kaq gjatë.
Interpretime të tjera të shkëlqyera të veprave bashkëkohore përfshijnë Prokofiev “Romeo dhe Zhulieta”, “Barok Koncert”, “Les demoiselles de la nuit”, “Pulëbardha”, “Pelléas et Mélisande”, “Lule guri”, “La sylphide”, ” Coppelia “,” Liqeni i Mjellmës “.
Regjisori i shumë prej veprave madhështore të luajtur nga Carla Fracci është burri i saj Beppe Menegatti.
Në fund të viteve 1980 drejtoi korpusin e baletit të Teatrit San Carlo në Napoli së bashku me Gheorghe Iancu.
Në vitin 1981 në një prodhim televiziv mbi jetën e Giuseppe Verdi, ajo luajti pjesën e Giuseppina Strepponi, sopranoja dhe gruaja e dytë e kompozitorit të madh.
Ndër veprat kryesore të kryera në vitet në vijim janë “L’après-midi d’un faune”, “Eugenio Onieghin”, “Jeta e Marisë”, “Kukulla e Kokoschka”.
Në vitin 1994 u bë anëtare e Akademisë së Arteve të Bukura Brera. Vitin pasues ajo u zgjodh kryetare e shoqatës mjedisore “Altritalia Ambiente”.
Carla Fracci është gjithashtu protagonistja e një ngjarje historike kur ajo performon para të burgosurve të burgut San Vittore në Milano.
Nga viti 1996 deri më 1997 Carla Fracci drejtoi trupat e baletit të Verona Arena; atëherë largimi i saj shkaktoi një bujë polemikash.
Në vitin 2003 asaj iu dha nderimi italian Cavaliere di Gran Croce. Në 2004 ajo u emërua ambasadore e vullnetit të mirë e FAO.
Tashmë mbi shtatëdhjetëvjeçare ajo performon në koreografi me intensitet modest, në shfaqje të krijuara posaçërisht për të nga burri i saj.
Së bashku me Beppe Menegatti ajo është gjithashtu drejtore e korpusit të baletit të Teatro dell’Opera di Roma.
Më 2009 Carla Fracci i jep karizmën e saj edhe politikës, duke pranuar të bëhet këshilltare për kulturën e Provincës së Firences.
Burimi Hapur.al
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
