Kush mbaron i pari së ngrëni merr flamurin. Kjo mënyrë të nxituri për të ngrënë, që vjen nga kohë të shkuara dhe vazhdon të jetë prezent edhe sot në ushqyerjen e fëmijëve, është shumë e dëmshme. Si në familje edhe në kopshte e çerdhe, i nxitin fëmijët të hanë sa më shpejt. Kujtoni shprehjet “do njëqind orë që të hajë”, “s’ka faj se i ka të gjitha dhe i bën naze ushqimit dhe e mban në gojë.”
Kjo nxitje për të ngrënën dhe shprehja “u ngopët”, tregojnë se ne ende vazhdojmë t’i edukojmë fëmijët dhe t’u kultivojmë mekanizmat e mbijetesës dhe jo të mirëqenies dhe shijimit. Ne nuk kultivojmë kënaqësinë, por të ngopurin, që nuk ka të bëjë me shijen dhe cilësinë e ushqimit, por me urinë, me pasigurinë, se mbase nesër nuk ka më. Kini kujdes prindër dhe edukatorë kur flisni për ushqimin, zgjidhini mirë fjalët, kur flisni për këtë proces kaq kompleks.
Njeriu nuk është shishe që mbushet, por qenie e gjallë, madje më superiorja nga të gjitha gjallesat e tjera dhe për këtë arsye kërkon shumë kujdes dhe përzgjedhje të fjalëve e veprimeve. E ngrëna është e lidhur me ekzistencën dhe strukturat e para të vetëdijes dhe memoria për veten, siguria, kënaqësia e të qenit, janë të lidhura me të. Njohja e parë në këtë jetë, se ekzistojmë dhe jemi të mbrojtur, ndërtohen dhe organizohen pikërisht nëpërmjet të ngrënit apo ushqyerjes.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.