Kur fëmija bëhet 10 vjeç edhe pse nuk është më i vogël, ka ende shumë rrugë për t’u bërë “i madh”. Datëlindja e tij apo saj, më së fundi bëhet me dy shifra si e të rriturit. Fillojnë e shfaqen përgjigjet e para “prepotente”, sa shpesh të rriturit gjenden të befasuar.
Është kjo moshë, kur fëmijët fillojnë të bëjnë pyetje të vështira, për jetën, politikën, filozofinë, ekonominë apo sociologjinë. I pëlqejnë mendimet e shokëve dhe përpiqen të sillen si ata, por kërkon ende mbështetjen dhe përkëdheljet e prindërve, madje edhe fytyrën e ka ende prej fëmije. Zëri fillon të pësojë transformimet e para. Si djemtë edhe vajzat kanë vështirësi në menaxhimin e zërit të tyre. Dhjetëvjeçari është ende në botën e ëndrrave edhe pse ka filluar të përftojë ndjesinë e të qenit vetëm.
Gjithashtu edhe prindërit e fëmijëve 10 vjeç sillen siç i dikton kjo moshë, pra në mënyrë konfuze, njëherë i thonë djalit apo vajzës së tyre: ‘ti je i rritur, tashmë je 10 vjeç’ dhe më pas i thonë: ‘jo ti nuk e bën dot këtë se je i vogël’. Vetë prindërit janë të pa përgatitur se si të jenë prindërit e një fëmije 10 vjeç.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.