Forma e marrëdhënies, ku prindi bëhet dhe shok me fëmijën, po akuzohet gjithmonë e më shumë nga specialistët që merren me studimin e psihës njerëzore, sidomos ata që kanë në qendër studimin e periudhës më të vështirë të jetës së njeriut, adoleshencën. Truri i adoleshentit nuk e ka mbaruar pjekjen dhe ka nevojë për “kufi” të qartë që të mund të vazhdojë procesin e rritjes.
Ilira Gjika, Mjeke Pediatre
Në këtë fazë të jetës njeriu adoleshent, gati-gati e ka të pamundur të mendojë për pasojën e një veprimi. Shpesh nuk realizon pakthyeshmërinë e një veprimi, si shpejtësia e madhe apo vetëvrasja. Shpesh është veprimi që e merr përpara dhe jo ai të kontrollojë veprimin. Pra kuptimi i pasojave të një veprimi është shumë i vështirë për adoleshentin. Adoleshenti gjithashtu “pushtohet”nga reagime impulsive shumë të forta që kërkojnë shumë mund për t’u mbajtur nën kontroll duke krijuar shumë vështirësi në sjelljen e tij.
Prindërit duhet t’u vendosin rregulla dhe kufij fëmijës adoleshent, që jeton çaste të vështira e konfuze, pasi “kufijtë” janë si parmakët e një ure apo humnere që nuk lejojnë të biesh. Rregullat dhe kufijtë, e ndihmojnë, madje e shpëtojnë adoleshentin. Prindërit duhet të jenë prezent dhe të besueshëm. Ata duhet të jenë model për ta, jo shokë. Shokët i zgjedh vetë adoleshenti dhe për më tepër, që ky, është një proces tjetër shumë i rëndësishëm, zgjedhja dhe pranimi i një tjetri si vetja me të cilin, nuk ka lidhje gjaku.
Kjo zgjedhje, që prindërit bëhen shokë me fëmijën, sipas specialistëve është një përzierje e përtesës me paaftësinë e të rriturit për të bërë detyrën dhe të durojë presionin e energjisë së adoleshentit, por nuk ka rrugë tjetër. I rrituri në përgjithësi dhe prindi në veçanti, është si kapiteni, që jep komandën, drejton, i mëson rregullin dhe i nxjerr nga beteja fitimtarë. Prindi shok jo vetëm që e lë vetëm adoleshentin në fushën e betejës së jetës, por i tregon se të jesh i rritur, nuk është gjë tjetër, por një njeri që po i mbarojnë energjitë. Kjo mënyrë po përhapet me të shpejtë edhe te ne.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
