Sjellja është “lëkura e mendjes”. Lëkura i jep pamjen njeriut dhe sjellja i jep vlerën atij. Sjellja i jep kohë mendjes të veprojë, vlerësojë dhe të zgjedhë. Pa sjelljen, njeriu mbetet konfuz dhe rrëmujë brenda vetes.
Ilira Gjika, Mjeke Pediatre
Prindër, edukatorë, mësues, duke qenë modeli parësor i fëmijës, i tregoni atij, (fëmijës), se si sillen të rriturit. Ndihmoni fëmijën, të bëjë të tijën mënyrën e Platonit, që i reziston ende kohës:- “Njeriu i mirë i mendon të gjitha, por nuk i bën të gjitha”. Ai mendon dhe zgjedh se çfarë duhet të bëjë”. Ndihmojeni fëmijën të njohë, vlerësojë e emërtojë atë, që ndjen dhe jo ta ndrydhë atë. Duke e ndrydhur ndjesinë, nuk do të mund ta dallojë dhe njohë, nuk do të mund ta menaxhojë veten dhe sjelljen e tij, në situata të ndryshme.
Jo rrallë ndodhemi në mjedise, ku adoleshentë, të rinj, por edhe shumë të rritur, sillen dhunshëm, me një fjalor banal, që kur e dëgjon, ndien frikë dhe pasiguri. Kjo është pasojë e paaftësisë për të menaxhuar veten dhe mungesë e sjelljes. Njohja e ndjesive dhe rregullimi i tyre nëpërmjet sjelljes mësohet dhe ndërtohet në fëmijëri.
Prindër, edukatorë, mësues, ndihmojini fëmijët ta mësojnë sa më bukur njerëzoren. Tek e fundit si prindërit, edukatorët dhe mësuesit, po ashtu edhe fëmijët, këtë gjë dëshirojnë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
