Ankthi shpesh përfshin shqetësimin në një shkallë intensive, të tepruar. Këto shqetësime mund të zbatohen për çdo aspekt të jetës, që nga situatat sociale dhe dinamika familjare, deri te shëndeti fizik dhe shqetësimet profesionale. Por ankthi i vazhdueshëm, i përhapur që prish jetën e përditshme të dikujt, qoftë në shkollë, punë apo me miqtë, mund të jetë shenja e një çrregullimi të ankthit.
Nardjana Dajlanaj, psikologe klinike
Individët që vuajnë nga ankthi mund të ndjehen të shqetësuar, dhe të irrituar. Ata mund të kenë vështirësi në përqendrimin ose kontrollin e emocioneve të tyre. Simptomat fizike mund të përfshijnë gjithashtu lodhje, dridhje, probleme me gjumin, dhimbje koke dhe tension të muskujve.
Ankthi shpesh trajtohet me sukses duke përdorur terapi, ilaçe ose të kombinuara së bashku. Terapia njohëse e sjelljes është një nga opsionet më efektive, në të cilën pacientët mësojnë të identifikojnë modelet e mendimit problematik dhe të ndryshojnë mënyrën se si reagojnë.
Gjithnjë e më shumë, studiuesit argumentojnë se meditimi i mendjes është gjithashtu një teknikë e suksesshme. Të marrësh frymë thellë, të vëzhgosh mendimin e dikujt pa gjykim dhe të pranosh kufijtë e kontrollit të një personi mund të zvogëlojnë ndjenjat e tensionit. Identifikimi i rrethanave që shkaktojnë ankthin e dikujt dhe pastaj shtytja kundër mendimeve në ankth ose iracionale, mund të ndihmojë të ndiheni më të përgatitur për të ardhmen.
Ndryshimet e stilit të jetës mund të ndihmojnë njerëzit që përjetojnë ndjenja ankthi, por që nuk e plotësojnë pragun klinik për një diagnozë. Zakonet siç janë ushtrimi, gjumi i mirë dhe kufizimi i sasisë së kafeinës dhe alkoolit të konsumuar janë të gjitha të dobishme.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
