Këshilluesit në shkolla duhet të përdorin ekspertizën, në mënyrë që të kujdesen për nevojën personale dhe problemet e nxënësve në mënyrë të vazhdueshme. Është e nevojshme që në këshillim psikoterapeutik, këshillimi shkollor t’i atribuohet një atmosfere të sigurisë, pranimit, dhe të kuptuarit. Konfidencialiteti dhe përfshirja e gatshme duhet të jetë e garantuar.
MSc.Valentina Telhaj Psikologe Këshillimi / Terapiste EMDR niveli I
Në kuadër të nevojës shkollore, këshillimi mund të bëhet në mënyrë individuale ose në grup, varet nga problematika. Qëllimet e procesit të këshillimit shkollor lejojnë nxënësit të qartësojnë mendimet dhe ndjenjat e tyre, të zhduket konfuzioni emocional, për të fituar besim te vetja, të pranojnë realitetin me pozitivisht, për të zgjedhur dhe arritur objektivat e duhura, dhe për t’u përballur me problemet brenda jetës së tyre dhe marrëdhëniet personale. Aftësitë e këshillimit janë gjithashtu për të ndihmuar nxënësit të përballet me shqetësimet. Kjo formë e këshillimit fokusohet te problemi/sjellja jo tek nxënësi, sepse ai/ajo mos të mendojë që unë jam problemi, por sjellja ime është problematike dhe duhet ta ndryshoj atë nëpërmjet këshillimit.
Të gjitha qeniet njerëzore ndajnë nevojat themelore të sigurisë, pranimit, dashurisë, vetëpërmbushjes, mirëqenien fizike, dhe një nevojë për vetëimazh pozitiv. Duke nënvizuar këto nevoja themelore, gjashtë janë karakteristikat të cilat dukshëm mungojnë te personat e përfshirë në sjellje shoqërore të papranueshme gjatë viteve të tyre të shkollës .
1) Kujdes dhe dashuri në marrëdhëniet familjare dhe shkollore.
2) Aftësia për t’u përballur me probleme.
3) Një pjesë racionale e dëshirës për argëtim, ndjenjat e pëlqyeshme dhe përvojat në kontrast me vetëdisiplinën dhe një sens të përgjegjësisë.
4) Rezistencës së presionit të shokëve, një aftësi për të qenë të pavarur në marrjen e vendimeve ose aktgjykimeve.
5) Pajtueshmëria me rregullat, rregulloret, drejtimin e të rriturve dhe aktivitetit të strukturuar.
6) Drejtimi në një kërkim për sukses. (Stramm & Nissman 1979)
Listat dhe kategoritë e proceseve të fëmijëve dhe adoleshentëve përfshijnë: Zhvillim i identitetit, zhvillimi të Ego-s, duke menduar proceset, vlerat dhe zhvillimin moral, mendimin politik, zhvillimin e seksualitetit, zhvillimin e miqësive dhe grupeve të shokëve. Njohja dhe kanalizimi i dëshirave, nevojave, aftësive dhe potencialeve të adoleshentit në veprime konstruktive dhe pozitive, janë të një rëndësie primare. Vitet e para dhe formimi luajnë një rol jetik në krijimin e qasjes për të zbuluar teknikat për arritjen e suksesit në këto fusha të zhvillimit normal emocional dhe personal. Mësuesi apo prindi, i cili ofron udhëzime për fëmijën do të ndihmojë të mohojë nevojën që fëmija të kërkojë mënyra për të fshirë probleme ose keqkuptime me anë të sjelljeve keqpërshtatëse apo të dëmshme. Individi i cili po ndihmon fëmijën, duke u përpjekur për të përmbushur nevojat e tij, duhet të përpiqet për të siguruar njohuri praktike, të cilat do të ndihmojnë në stabilizimin e koncepteve personale të fëmijës në mënyrë që ai ose ajo të mund të jetojnë një jetë të lumtur produktive në mjedisin ku rriten e shkollohen.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
