Të flasësh për nënën nuk është kurrë një gjë e thjeshtë. Jo të gjithë mendojnë se një nënë mund të jetë shoqja juaj e parë dhe shoqja juaj më e mirë. Ndodh që kur jeni adoleshent të kërkoni me çdo kusht pavarësinë, aftësinë për të mos pasur gjithmonë prindërit dhe nënën pranë jush.
Shpesh një nënë kontrollon nga larg, përpiqet të mos turpërojë fëmijët me praninë e saj. Megjithatë, herë të tjera, mbase nga frika ose dashuria e tepërt, rrezikon ta mbysë me praninë e saj. Secili prej nesh i ka jetuar ato momente dhe kujtimet me miqtë që dëshirojnë ta ndajnë këtë eksperiencë janë diçka e pashlyeshme në mendjen tonë.
Sidoqoftë, duhet ta pranoj që gjithmonë kam pasur një marrëdhënie shumë të mirë me nënën time. Nëna ime ka pasur gjithmonë besim të madh tek unë, gjithnjë më ka inkurajuar të gjej rrugën time, pa më kushtëzuar.
Mbaj mend një nga frazat që ajo më përsëriste kur isha adoleshent: “Mos lejoni që të ndikoheni nga të tjerët, merrni mendimet dhe besimet tuaja me vete dhe përpiquni të jetoni çdo ditë në maksimum”. Këto fjalë kanë mbetur të gdhendura në mendjen time, ato formojnë themelin e asaj që unë jam bërë.
I kam borxh nënës sime aftësinë për të besuar gjithmonë në vetvete, për të jetuar çdo ditë me dëshirën për të ndërtuar diçka pozitive. Nëna ime ka qenë gjithmonë personi i parë që besoi në mua. Sigurisht edhe për mua, marrëdhënia me nënën time nuk ishte gjithmonë e lehtë dhe jo gjithçka ishte trëndafila dhe lule.
Edhe ne kishim keqkuptimet tona, luftuam gjithashtu dhe nuk e bëmë atë në një mënyrë të ëmbël. Kur kishte një stuhi në ajër ishte e vërtetë, e fortë. Secili mbajti bindjen e vet. Por, tani mendoj se edhe ato ishin momente themelore të rritjes. Në fakt, unë mendoj se nëna ime ishte krenare, kur me shihte mua aq luftarak dhe kokëfortë.
Gjithmonë i gatshëm për të mbrojtur idetë në të cilat duhet të besoj dhe kurrë i gatshëm të bëj diçka për të cilën nuk isha i bindur. Është e vërtetë që një nënë mund të jetë shoqja jote më e mirë. Sepse ajo është personi që di të vlerësojë karakterin dhe vendosmërinë tënde. Është ai person që gëzohet kur insistoni të jeni vetvetja. Ajo nuk ndjen zili, xhelozi. Është e vështirë të gjesh një person që është i lumtur të të shoh të lumtur, të përmbushur, të aftë për të jetuar jetën. Nëna është e gjitha kjo. Po, ajo është shoqja juaj e parë, shoqja juaj më e mirë, shoqja juaj përgjithmonë.
Burimi / https://www.giornodopogiorno.org/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
