Ju nuk keni nevojë të luteni nëse jeni të këqij brenda, nëse hidhni shigjetat, nëse flisni keq për njerëzit, nëse kritikoni gjithçka, nuk keni nevojë për fjalë të bukura. Ky është realiteti i trishtuar i atyre që harrojnë se si të qëndrojnë në tokë, ka kaq shumë njerëz të këqij që janë gati të jenë të ëmbël dhe pretendojnë të jenë gjithmonë aty.
Atëherë papritur tregon ligësinë që kishte fshehur dhe shumë natyrshëm e ekspozon atë në momentet e dobësisë së personit në krah. Në përgjithësi ata janë njerëz të mirë, ata arrijnë të bëjnë që ju të besoni se jeni mirë mbi të gjitha të sinqertë, ajo që thoni është gjithmonë e drejtë, ata nuk ju kundërshtojnë dhe ata janë pranë jush për mirë ose keq.
Ata gjithmonë kanë thënë fjalë të këndshme ndaj jush, por kur ata nxjerrin në pah atë anë të errët, ajo që mendonit se ishte e bukur, e ëmbël dhe e dashur, bëhet një makth. Duke u besuar atyre që e konsideronit shok, shoqërues ose anasjelltas, pas një kohe, bëhet një person tjetër i panjohur për ju. Një person i cili luan me ju, ju bën të vuani, ju bën të ndiheni fajtor për gjithçka, ju bën të ndiheni inferior dhe të parëndësishëm.
Ai ju diskriminon në çdo gjë, ai nuk mund ta pranojë lumturinë tuaj, ndoshta sepse ai vetë nuk është i lumtur. Qëndroni larg nga këta njerëz negativë që bëjnë gjithçka për t’ju vënë poshtë. Mos harroni se ata që janë pothuajse gjithmonë bujarë, të dashur me të gjithë dhe dëshirojnë bukurinë, janë të këqij nga brenda, prandaj mos u kushtoni vëmendje dhe mbi të gjitha mos u besoni.
Burimi / www.mondodilink.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
