A ju kujtohet kur ishit fëmijë? Fëmijëria është një kohë e mrekullueshme dhe për këtë arsye gjithmonë do të donim të ktheheshim dhe gjithmonë ndihemi nostalgjik për këtë fazë. Është momenti kur ne zbulojmë botën dhe në të njëjtën kohë ndihemi të mbrojtur nga të rriturit.
Në fëmijëri dhe në adoleshencë, prindërit ose kujdestarët tanë kanë për detyrë të na mbrojnë, të plotësojnë nevojat tona dhe të marrin vendime për ne. Kjo është arsyeja pse rritja është një përvojë e shijshme; ne humbasim rehatinë dhe sigurinë, por fitojmë diçka jashtëzakonisht të rëndësishme: lirinë.
Gradualisht me kalimin e viteve ne marrim frenat e jetës sonë. Gjëja e parë që bëjmë është puna, kujdesemi për nevojat tona themelore; por ka aspekte të tjera për të cilat ne duhet të marrim përgjegjësinë: lidhjet tona emocionale, ose shëndetin tonë mendor.
Është mënyra se si e menaxhojmë këtë përgjegjësi që shënon dallimin mes rritjes dhe maturimit. Koha kalon pashmangshmërisht dhe ne rritemi, por mënyra se si marrim përgjegjësinë për emocionet tona do të na lejojë të pohojmë se, përveç rritjes, ne jemi pjekur.
Pjekuri, do të thotë të gjesh zgjidhje dhe jo fajtor
Marrja e vendimeve nënkupton përjetimin e emocioneve që lidhen me frikën e bërjes së gabimeve dhe pasigurisë. Aq shumë saqë nganjëherë ne mbërthehemi dhe e kemi shumë të vështirë të zgjedhim një rrugë në vend të një tjetre.
Ajo që është e sigurt është se ne të gjithë bëjmë gabime, janë pjesë e procesit mësimor. A ju kujtohet kur po mësonit të numëronit në shkollë? Fillimisht ishte e komplikuar dhe bëtë shumë gabime, por me praktikën e numërimit e bëtë një aftësi bazë.
Marrja e përgjegjësisë së një gabimi përfshin një proces kompleks të reflektimit dhe analizës së fakteve dhe për këtë arsye nganjëherë është më e lehtë të kërkohet motivimi i jashtëm që justifikon gabimet tona. Dhe këtu është faji. Kur kemi një problem, mendja jonë mbështetet në gjetjen e një fajëtori.
Ndonjëherë, për shembull, kur godasim ndonjë objekt, e fajësojmë atë që nuk duhet të ishte aty. A ju ka ndodhur ndonjëherë? Ecni të shpërqendruar në korridor dhe papritmas përplaseni me një objekt që nuk duhet ishte atje, duke dëmtuar këmbën tuaj. Pa menduar për këtë, ju do të thoni “objekti i dreqit”, ju nuk duhet të ishit aty.
Megjithatë, çfarë ndodh me pengesat që hasim në rrugën tonë, kur ato janë diçka shumë më e rëndësishme se një objekt i harruar gabimisht në korridor? Mund të jetë një provim që nuk po e kaloni dhe që jeni përgatitur disa herë ose që nuk keni rinovuar kontratën tuaj të punës, që keni probleme të komunikoni me partnerin tuaj ose që babai juaj zemërohet me ju kur shprehni mendimin tuaj.
Nëse nuk reflektojmë, nëse lejojmë të jemi të zhvendosur nga emocionet, faji është një lloj neoni, i cili papritur ndriçon në mendjen tonë. Ndaleni për një moment dhe mendoni për atë që ndihmon fajin? Kur fajësojmë dikë apo vetveten për atë që po ndodh, ne po përqendrohemi në emocionet dhe qëndrimet tona negative: ne jemi të përfshirë nga zemërimi dhe frustrimi, ndiejmë trishtim ose pakënaqësi dhe nuk ecim përpara. Shkurtimisht, ne jemi të pakënaqur.
Megjithatë, nëse shkojmë përtej këtyre emocioneve negative dhe ecim përpara, ne do të kuptojmë se në vend që të kërkojmë një fajtor, ka diçka shumë më të dobishme: të ndërmarrim veprime që të na ndihmojnë të ndryshojmë situatën. Nëse kërkojmë zgjidhje, do t’i dërgojmë një mesazh vetes tonë, se nëse diçka nuk shkon mirë, mund të përpiqemi ta rregullojmë dhe të punojmë për të zgjidhur situatën.
Të shqetësohemi më shumë për të qenë baballarë të së ardhmes sonë sesa fëmijët e së kaluarës sonë. (Miguel de Unamuno)
Me siguri ju do të mbani mend një situatë të ngjashme me këtë: ju jeni një viktimë e padrejtësisë, për shembull, ju keni ngelur në një provim që keni menduar se kishte shkuar mirë. Ju mendoni keq për situatën dhe në kokën tuaj mendoni se kë të fajësoni profesorin apo veten. Shikoni për një fajtor.
Ju jeni lodhur duke menduar përsëri për atë që ka ndodhur, është diçka që i takon të kaluarës dhe nuk mund të ndryshohet. Faji na bllokon. Megjithatë, nëse ndryshoni qëndrimin tuaj dhe vendosni të studioni më mirë pjesët ku ndoshta nuk jeni të përgatitur, emocionet tuaja do të ndryshojnë.
Herën tjetër kur diçka shkon keq dhe filloni të kërkoni fajtorë, mendoni se gjëja më e mirë që mund të bëni është të ktheni faqen. Emocionet negative janë të pashmangshme, por nëse kërkojmë zgjidhje në vend të fajtorëve, ne do të kuptojmë se ato janë gjëra të së kaluarës dhe se duhet të vazhdojmë të ecim përpara për të arritur qëllimet tona.
Burimi / http://aprilamente.info
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
