E di që nuk dëshiron të ndalesh për të parë zogun e vogël, krimbin apo lodrën. Di që ke shumë gjëra pezull e që të mbajnë peng, jo shtëpia, hedhurinat, zyra, etj, etj. Di që edukimi i të vegjëlve ndonjëherë vërshon dhe ne nuk dimë se çfarë të bëjmë. Ndonjëherë jemi aq të zënë sa nuk mund ta shohim!
E vërtetë! Është e drejtë të ndihesh keq! Është e drejtë të gabosh! Është e drejtë të qash!
Ajo që nuk është e drejtë, është t’i fajësosh ata…
Sepse ai zog, krimb, apo ajo lodër në atë moment janë e gjithë bota për fëmijën tënd. Ti je e gjithë bota për të. Dhe fëmijët nuk e kuptojnë nxitimin. Për ta është vetëm ai çast.
Dhe ka të ngjarë që nëse i kushtoni vëmendje asaj gjëje të vogël sot, do të mbusheni me magji, pafajësi dhe me gjithë dashurinë që fëmija sheh tek ju si gjëja më e rëndësishme që ekziston në botën e tij.
Merr frymë thellë, do të jenë fëmijë vetëm një herë!
Përgatiti O.T / Burimi Amore di Mamma
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
