Rënia në dashuri me personin e gabuar është një “aksident rrugor” që mund të ndodhë me të gjithë, një herë në jetë! Nëse një person është i bllokuar për vite me radhë në një marrëdhënie të sëmurë ose tërhiqet vetëm nga burrat të cilët pastaj kthehen të jenë egoiste dhe jo të besueshëm, nuk mund të flitet për shanse apo fatkeqësi.
Ata që bien në dashuri me një narcisist mund të fshehin nevojën për të kompensuar përvojën e thellë të papërshtatshmërisë personale, të rrënjosur që nga fëmijëria. Neglizhimi emocional në fëmijëri mund të shkaktojë plagë të vështira për t’u kuruar, të cilat ndikojnë fuqishëm në shënimin e ditëve në moshë madhore. Kjo është arsyeja pse një fëmije i rritur me mungesë mund të bie në dashuri me një narcisist.
Nevoja për të dhënë dhe nevoja për të marrë
Narcisisti kurrë nuk është i kënaqur me vëmendjen, sepse kurrë nuk i ka marrë atë që ka pëlqyer: natyrisht “boshllëku i vëmendjes” i kthehet fëmijërisë së hershme. Në mënyrë të ngjashme fëmija që i ka munguar dashuria nuk është viktimë e një hendeku të vëmendjes, por e neglizhimit emocional.
Narcisisti është në gjendje të tërheqë kë? Ata njerëz që kanë një nevojë të fortë për dashuri të ndihen të rëndësishëm dhe të dashur. Ne krijojmë një marrëdhënie në të cilën një palë duhet të marrë dhe pala tjetër duhet të japë. Të dy palët ndjejnë nevoja të kundërta për shkak të një lëndimi të përbashkët të brendshëm. Kjo plagë ka të bëjë me një të kaluar të mosnjohjes ose mungesës së të kuptuarit, nga ana e shifrave referuese, të nevojave të veta, të dhimbjes, angazhimit, arritjeve dhe në përgjithësi të të qenit atje.
Kjo plagë krijon një mekanizëm kompensimi që në narcisizëm zhvillohet me një kërkesë të vazhdueshme për vëmendje dhe në shfrytëzimin e të tjerëve për të arritur një vetë-pohim. Narcisizmi ka një reagim aktiv ndaj plagës të shkaktuar, ndërsa fëmija i rritur me mungesë dashurie nuk do të reagojë dhe do të ruajë të gjitha karakteristikat perfekte për të krijuar një marrëdhënie varësie me një narcisist.
Pse një fëmijë i rritur me mungesë dashurie, bie në dashuri me një narcisist?
Narcisisti arrin të manipulojë me vetëdije fqinjin e tij. Fëmija i rritur me mungesë dashurie, në reaksionin pasiv, bëhet një viktimë e pavetëdijshme për nevojën për dashuri. Ai do të jetë një shufër e shkëlqyer për narcisistin, do të përdoret për të manipuluar dhe kontrolluar qëndrimet.
Një fëmijë i rritur me mungesë dashurie, do të jetë viktimë e një frike të vazhdueshme të braktisjes. Nuk e braktis “ekzekutuesin” ose “narcisistin” e tij, nuk bën asgjë, madje pranon shpërthimet dhe qëndrimin e egër të narcisistit. Do të jetë i kujdesshëm ndaj idesë së të qenit vetëm, kështu që do të bie më lehtë në dashuri dhe do të pranojë një marrëdhënie të sëmurë, në vend që të përpiqet ta mbyllë atë.
Fëmija i rritur me mungesë dashurie, nuk do të ndjehet i denjë për dashuri. Qëndrimet e zhvlerësimit të narkotikëve nuk do të bëjnë asgjë, por do konfirmojnë besimet e rrënjosura tek fëmija i rritur me mungesë dashurie. Një fëmijë i rritur me mungesë dashurie mund të jetë mirënjohës për “dashurinë e vogël” të lutur nga narcisisti sepse në jetën e tij ai nuk e ka njohur kurrë dashurinë e pakushtëzuar dhe nuk e kishte marrë atë gjatë edukimit emocional të fëmijërisë.
Një fëmijë i rritur me mungesë dashurie do të jetë më i prirur ndaj nënshtrimit emocional, do të ketë vështirësi në njohjen e nevojave dhe pritshmërive të vërteta, do të mbajë brenda vetes një ndjenjë të tmerrshme të papërshtatshmërisë dhe turpit, elemente që do ta bëjnë më të lehtë manipulimin nga një narcisist.
Plagët emocionale të një fëmije të rritur me mungesë dashurie
Një fëmije që i ka munguar dashura është rritur me ndërgjegjësimin e pavetëdijshëm që kurrë nuk ka bërë asgjë të drejtë apo të pranueshme në jetën e tij. Kjo ndjenjë është e fshehur vetëm nën sipërfaqe, duke pritur që të ushqehet (dhe të konfirmohet) nga ngjarjet e përditshme. Një marrëdhënie e gabuar (me një narcisist) nuk do të bënte asgjë, por jep konfirmimet që ushqejnë plagën e brendshme të fëmijës së rritur me mungesë dashurie.
Një eksperiment i kryer mbi 50 vjet më parë ka treguar se fëmijët i shikojnë nënat e tyre jo vetëm për të mësuar për botën, por edhe për të ndërtuar vetë imazhin e vet. Me fjalë të tjera, si të rritur, ne e dimë se kush jemi bazuar në kujdesin emocional që marrim jemi fëmijë. Një fëmijë me një nënë në harmoni dhe dashuri, rritet me vetëdijen për të qenë i denjë për vëmendje, i dashur dhe i sigurt për të eksploruar botën rreth tij.
Një fëmijë me një nënë, megjithëse i dashur, por jo në përputhje me nevojat e tij, rritet me një sërë problemesh psikologjike. Ai rritet plot frikë, pasiguri dhe brishtësi emocionale, sepse nëna nuk ishte në gjendje të transmetonte sigurinë emocionale / afektive.
Burimi / psicoadvisor.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
