Kur duam ta vendosim veten në lojë për të marrë vendime të rëndësishme, le të mos trembemi nga frika e të bërit gabime ose të kritikuarit. E vetmja zgjedhje e drejtë është ajo që instinkti ynë i brendshëm na sugjeron.
Çfarë shohim kur jemi para pasqyrës? Forcë apo hezitim? Dhe kur marrim përgjegjësinë për një detyrë, cili është reagimi ynë i parë? Kur duhet të marrim një vendim ose të vendosim veten në vijë, si duhet të sillemi? A jemi të gatshëm për të luftuar në kushte të barabarta duke besuar në veten tonë apo ne lejojmë të tronditemi nga goditjet e duelit?
Frika e dështimit rrezikon të na humbasë vendosmërinë e nevojshme për të plotësuar planet tona të jetës. Le të mendojmë për këtë, megjithatë: të qenit i sigurt nuk do të thotë kurrë të mos kesh frikë të zgjedhësh. Nuk ka një recetë të pagabueshme që na bën të njohim zgjedhjen e duhur, kryesisht për shkak se nuk ekzistojnë vendime absolutisht të drejta, si dhe ato absolutisht të gabuara.
Hapi i parë në marrjen me një çështje të vështirë është të kuptoni se vendimi i duhur nuk ekziston. Kjo do të na lejojë të jetojmë me më shumë qetësi dyshimi se marrja që çon në një vendim të natyrshëm. Është e padobishme, në të vërtetë, është tërësisht joproduktive të lëmë veten të fshihet nga ankthi i përsosjes.
Analiza dhe zgjedhja duhet të përjetohen si momente të rendit dhe qartësisë së brendshme: një pikë fillimi për të lejuar energjinë tonë të shfrytëzojë aftësitë, talentet dhe burimet që ne shpesh nuk i dimë as që e kemi. Marrja e një zgjedhjeje të vetëdijshme na ndihmon të largohemi nga harresa, na jep një shans tjetër për t’u ndjerë me të vërtetë bërësit e fatit tonë.
Për të bërë zgjedhje të duhura duhet gjithashtu të lëmë mënjanë frikën e kritikës. Ne nuk mund t’i kënaqim të gjithë, gjithmonë do të takojmë dikë që është gati të thotë se ata mund të kishin bërë më mirë. Le të besojnë dhe të thonë kështu! Ata që detyrohen të kritikojnë zgjedhjet e të tjerëve janë zakonisht ata që nuk dinë të marrin vendimet e tyre. Më mirë të qëndrosh larg tyre.
Pasi bëmë zgjedhjen ne nuk duhet ta vëmë në dyshim, duhet të besojmë në vlerësimet tona dhe të përqendrohemi në realizimin e asaj që duam. Të gjithë kemi një zjarr të brendshëm që na djeg: është shprehja e pasionit për atë që bëjmë dhe ne duhet të kujtojmë se zgjedhjet që kemi bërë, të cilat ne kemi vendosur të mbrojmë para të gjithëve, gjithashtu shërbejnë për ta ushqyer atë.
Kur zgjedhim të hapim një derë, nuk vazhdojmë të mendojmë për atë që lamë të mbyllur. Ne duhet të guxojmë dhe të mos mbështetemi te të tjerët. Duhet të mbajmë shpatullat drejt dhe kokën lartë, të gatshëm për të ecur me forcën tonë.
Burimi / www.linkedin.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
