Të gjithë ne duam që të mos kemi probleme në çift, në shoqëri, punë apo kudo. Por, a ndihmojmë veten dhe familjen për të kapërcyer vështirësitë? Secili ka një interpretim për sesi e shohin problemin dhe e kuptojnë atë. Që këtu peshojmë rëndësinë e tyre për t’i zgjidhur dhe si. Dashuria është ilaçi kurativ për problemet që i ka çdo lidhje. Ato, e përmendëm dhe më lart, rizgjohen pikërisht gjatë zënkave dhe debateve.
Qetësia është një virtyt që do të ndihmonte lidhjen gjatë problemeve që hasen. Njëri nga partnerët e zotëron këtë, por dhe pjekuria emocionale gjithashtu do të qetësonte gjendjen shpirtërore.
- Të ruash qetësinë është një nga këshillat që unë rekomandoj. Kjo ndihmon të jesh më objektiv dhe ta shohësh problemin jo personalisht.
- Kur nis të debatosh, fokusohu për zgjidhjen, jo te qortimet personale, pasi situata do të rëndohet dhe do të zgjohen debatet e shkuara.
- Kur ndihesh i nervozuar dhe kjo ka ardhur nga ngjarjet gjatë ditës, mos u merr me problemin që gjen në shtëpi, pasi do të përfshish zemërimin e jashtëm që të ka ndodhur dhe përkeqëson komunikimin.
- Zgjidh të jesh protagonist i së mirës, me një komunikim të hapur dhe hap rrugë kur e kupton se konflikti ndodh për të marrë një të drejtë që e kërkon për nga egoja.
- Ndjenjën e dashurisë e zotëron gjithkush, mjafton ta shprehni ashtu siç vjen, pa u frustruar dhe mbrojtur nga ajo. Dashuria naive është më e bukur se ajo logjike.
- Lëndimi që vjen në emër të dashurisë nuk është i drejtë. Ne lëndohemi pasi gabojmë kur mendojmë të dashurojmë të vetëm.
- Dashuria është altruiste, e pastër. Ajo çfarë e prish këtë imazh është vetegoizmi i njeriut, ndaj këshillohet që individi të jetë mendjehapur për të kuptuar që askush nuk zotëron askënd, por dashuron atë që ndien. Zënkat vijnë si shkaqe për nga mungesa e vëmendjes ndaj partnerit, apo e besimit dhe vlerësimit që duhet të këtë një marrëdhënie ndaj njëri-tjetrit. Çdo lidhje ka të veçantën e saj, por ndonjëherë mendojmë sikur kemi të njëjtat probleme me çiftet që dëgjojmë nga miqtë tanë. Kjo ndodh pasi ne kopjojmë sjelljet dhe këto sjellje janë të riciklueshme.
Problemi më i madh që ka njeriu është kur i krijon vetë ato. Dhe mendoni sa probleme të pazgjidhura lëmë pa zgjidhur, edhe pse ngaqë nuk e dimë sesi të veprojmë, jo se nuk jemi ushtruar, por kemi harruar sesi. Problemi për t’u zgjidhur kërkon logjikë, këtë duhet të vëmë në punë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.