Simone Biles arriti në këto Lojëra Olimpike me të gjithë “peshën e botës mbi supe”. Ajo e shkroi atë disa ditë më parë para se të fillonte garat. Dhe kjo peshë e dërrmoi atë: pas disa shfaqjeve zhgënjyese në garë, atletja njoftoi tërheqjen e saj nga këto Lojëra Olimpike. Pjesëmarrja për të garuar në Lojërat Olimpike 2020 është ëndrra e çdo sportisti. Por Biles – në Tokio – nuk ishte aty thjesht për të garuar: pritshmëritë e saj ishin që ajo duhej të fitonte gjithçka. Ajo ishte “standardi i artë” me të cilin do të përballeshin të gjithë të tjerët.

Alberto Pellai, mjek, ekspert në parandalimin e zhvillimit moshor, psikoterapeut që punon si studiues pranë Departamentit të Shëndetit Publik në Universitetet e Studimeve Milano

Mbi të gjitha, e njëjta gjë kishte ndodhur në Lojërat Olimpike të mëparshme: ajo kishte zbritur në platformë dhe kishte fituar praktikisht gjithçka që ishte për t’u fituar. Është e qartë se pritshmëritë për të ishin shumë të larta. Dhe ka të ngjarë që vitet e fundit ajo vetë të jetë përgatitur me një qëllim të vetëm, i cili u transformua në një domosdoshmëri kategorike: të fitonte përsëri. T’i fitonte të gjitha. Por në vend të kësaj … Dhe në vend të kësaj mendja mund të ndërtojë kurthe brenda nesh që na mbajnë peng.

Të shkosh në Olimpiadë duke e ditur se e vetmja gjë që bota pret nga ti është të fitosh arin, do të thotë me të vërtetë, nga këndvështrimi i një atleti, “të kesh gjithë peshën e botës mbi supe”. Por mendja juaj, nga ajo peshë, në vend që të ndihet e tërhequr dhe e stimuluar, mund të ndjehet e mbingarkuar dhe e dëshpëruar. Dhe në atë pikë “detyrojeni veten të ndalojë”. Gjë që Simone Biles bëri.

A është tërheqja e saj një gjest dorëzimi apo një gjest guximi?

Nga perspektiva e konkursit, dorëzimi i Biles është një humbje e hidhur. Nga perspektiva e jetës mund të jetë një fitore e jashtëzakonshme. Sepse sporti, përveçse të mëson se si të fitosh, të mëson edhe si të humbasësh. Duke ju stimuluar të jepni më të mirën tuaj, ju ballafaqon vazhdimisht edhe me kufirin tuaj. Gjë që ndonjëherë është e kapërcyeshme, ndonjëherë jo. Federica Pellegrini, në karrierën e saj të gjatë, ka kaluar momente të ngjashme me atë të Biles. Megjithatë ajo luajti finalen e saj të pestë olimpike, gruaja e vetme në historinë e Olimpiadës që ka pasur sukses. Në karrierën e saj të gjatë ajo ka mësuar të fitojë dhe të humbasë. Ndoshta rruga e Federica-s mund të frymëzojë atë të Biles në këtë moment. Ne ia urojmë asaj nga zemra!