Sindroma Wendy / Çfarë është, si ta njohim dhe si ta kapërcejmë atë

Nëse ka një gjë që e dallon Wendy-in nga Peter Pan është ndjenja e përgjegjësisë. Ajo, e pjekur dhe gjithmonë e gatshme për t’u kujdesur për të tjerët, ai, fëmija i përjetshëm që nuk dëshiron të mësojë të rritet. Sjellja e Wendy-t, në pamje të parë duket thjesht e menduar, por që, e marrë në ekstrem, kthehet në një sindromë të vërtetë, të krahasueshme me atë të infermierit.

E para që foli për të ishte Carolyn Quadrio në një artikull të titulluar “Sindroma Peter Pan dhe Wendy” dhe psikologu Dan Kiley, i cili shkroi “The Peter Pan Syndrome: Men who have never grown up”, dhe vitin pasardhës “The Wendy Dilemma: When Women Stop Mothering Their Men”.

Nëse sindroma e famshme Peter Pan karakterizon ata që mbeten të burgosur në një qëndrim fëminor dhe të papjekur në moshën madhore, sindroma e Wendy është tipike për njerëzit që janë shumë përgjegjës, të cilët në të vërtetë fshehin gjithnjë e më shumë probleme. Kiley në librat e tij u referohej kryesisht marrëdhënies së çiftit, por këto sindroma mund të prekin të gjithë, pavarësisht nga gjinia.

Si ta njohim sindromën Wendy

“Wendy” ka tendencë të jenë tepër e disponueshme për të tjerët, duke zgjidhur vazhdimisht probleme, duke u kujdesur për to, duke i kushtuar vëmendje dhe dashuri të vazhdueshme, në një mënyrë të pakushtëzuar. Ata duket se janë shumë të përgjegjshëm, në atë masë që njerëzit më pak të pjekur rreth tyre kanë tendencë të mbështeten tek to, ndonjëherë duke kërkuar shumë. Por “Wendy” ndihet i domosdoshëm!

Karakteristikat e tjera janë një qëndrim i dobishëm, bujar, i qetë dhe pak i prirur ndaj zemërimit, një emocion që “Wendy” frikësohet ta shprehë nga frika se mos humbas dashurinë e atyre që e rrethojnë. Për më tepër, sipas Kiley, ata që vuajnë nga sindroma Wendy nuk kanë identitet personal, nuk kanë mendimet e tyre, e mbështesin jetën e tyre në miratimin e të tjerëve.

Çfarë fshihet pas sindromës

Zakonisht përgjegjësia konsiderohet një cilësi, por tepricat janë gjithmonë të fshehta dhe sindroma e Wendy-s e konfirmon atë. Shpesh njerëzit që vuajnë nga kjo mendojnë se nuk vlejnë mjaftueshëm, janë të pasigurt dhe kanë vetëvlerësim të ulët, kjo është arsyeja pse ata i japin vetes pa kushte, duke besuar se është mënyra e vetme për të marrë dashuri në këmbim. Po ashtu në çift.

Përveç kësaj, ata që vuajnë nga “Wendy” kanë frikë nga vetmia, ata e besojnë dashurinë si një flijim duke besuar se duhet ta meritojnë atë, dhe ata mendojnë se janë të domosdoshëm për tjetrin. Një problem tjetër ka të bëjë me marrëdhëniet me emocione të tilla si zemërimi dhe acarimi, të cilat shpesh mohohen nga frika e shkaktimit të pasojave negative në marrëdhëniet me të tjerët.

Pasojat

Sipas Kiley, ata që vuajnë nga ky sindromë kanë tendencë të tërheqin të ashtuquajturit “Peter Pan”, njerëz të papjekur që nuk duan të rriten dhe të marrin përgjegjësi. “Wendy” mund të ushtrojë kontroll përmes qëndrimit të dobishëm që i bën ata të domosdoshëm për këto lëndë. Të paktën derisa sjellja e tyre dërrmuese i bën ata të ikin, veçanërisht kur bëhet fjalë për çifte.

Dinamika mbetet e ngjashme edhe në marrëdhëniet me të tjerët, për shembull me fëmijët më të papjekur, të cilët do të priren të mbështeten te prindi i artë “Wendy”. Problemi është se, për shkak të kësaj sjelljeje, ata që vuajnë nga sindroma “Wendy” tentojnë të heqin plotësisht dorë nga vetja dhe nevojat e tyre, në favor të të tjerëve, duke humbur mundësinë për të jetuar një jetë autentike.

Këshilla për tejkalimin e sindromës Wendy

Meqenëse Wendy tenton ta vendosë veten në sfond për shkak të pasigurisë, është e rëndësishme që ajo të kultivojë vetëvlerësim duke rigjetur hapësirën dhe dëshirat e veta. Por nëse personi nuk e njeh veten, ai me siguri do të ketë nevojë për një rrugë psikoterapeutike që do ta ndihmojë të rilidhet me identitetin e tij.

Ja dhe disa këshilla, të cilat janë mjaft të dobishme:

T’i përkushtoheni një hobi dhe të krijoni hapësirë vetëm për veten;
të mësoni të thoni jo për të shmangur ndjenjat e pakënaqësisë, zhgënjimit dhe trishtimit;
të mësoni të pyesni sepse nëse dhënia është e rëndësishme, duhet që edhe ju të merrni kujdes dhe vëmendje nga të dashurit;
mos i shtyni vazhdimisht dëshirat për të kënaqur ato të të tjerëve;
kuptoni që dashuria nuk është sakrificë;
mësoni të falni veten.

Burimi / https://www.greenme.it

Artikuj të ngjashëm