Duket një paradoks, por edhe periudhat që largohemi nga puna fshehin disa faktorë që mund të rrezikojnë mirëqenien tonë
Duket një kontradiktë termash, por gjërat janë me të vërtetë të tilla: stresi i pushimeve ekziston dhe mund të rrezikojë performancën e mirë të periudhës sonë të pushimeve. Kur jeni larg nga shtëpia, ju e dini, gjërat nuk shkojnë gjithmonë siç i presim: struktura e zgjedhur nuk mund të korrespondojë me pritjet tona, mund të ketë aksidente në lëvizje, ushqimi lokal ndonjëherë nuk është i pëlqyer. Për më tepër, udhëtimi gjithmonë përfshin njëfarë aventure dhe kërkon një minimum fleksibiliteti dhe përshtatshmërie: ekzistojnë disa burime stresi tipike të kohës së sotme, të lidhura me simbolet e statusit dhe qëndrimet e gabuara, të cilat mund dhe (duhet) t’i mësojmë t’i menaxhojmë sepse varen … nga koka jonë.
Ankthi i nisjes – Përgatitja e bagazheve dhe mbyllja e shtëpisë para se të nisemi me pushime janë çmimi i pashmangshëm që paguajmë në ditët para fillimit: këto aktivitete shkaktojnë stres dhe ankth në shumë njerëz. Gjithashtu organizimi i udhëtimit, rezervimet dhe kostot e pashmangshme, mund të krijojnë ngutje dhe humor të keq, si për shembull rritjen e punës në zyrë për të kompensuar periudhën e mungesës. Zgjidhja është të lëvizësh në kohë, në mënyrë që të përhapësh angazhimet gjatë disa ditëve dhe të shmangësh ngutjen e madhe në minutën e fundit. Nëse ndodh që të marrim disa ditë më shumë se kolegët tanë ose të largohemi jashtë sezonit, kur të tjerët po punojnë ende, mund të ndodhë që kolegët në zyrë të na shikojnë shtrembër. Duke qenë se situata është kështu vlen të mos vërehet. Ndjenja e fajit, duke përfshirë edhe atë që të tjerët na bëjnë të ndihemi, është e gabuar: në qoftë se ne kemi më shumë pushime, kjo do të thotë se ne nuk kemi gëzuar në të kaluarën, ose që nisemi para të tjerëve, do të thotë se nga ajo do të parashikohet edhe kthimi. Sidoqoftë, është e padobishme të ndihemi në faj: bëjmë detyrën tonë dhe nisemi të qetë.
Mos i idealizoni pushimet – Periudha e pushimeve është një fazë jete, dhe jo momenti kur duhet të jemi absolutisht perfekt. Mos prisni shumë nga pushimet dhe mbi të gjitha mos e imagjinoni atë si kohën për të rimarrë gjithçka që nuk mund të bëjmë gjatë muajve të vitit. Për shembull: është e kotë të largohemi në një udhëtim super sfidues nëse për njëmbëdhjetë muajt e mëparshëm nuk jeni ngritur kurrë nga tavolina dhe nuk keni bërë asnjë trajnim, ose të marrim me vete një bibliotekë të tërë të klasikëve të letërsisë sepse gjatë vitit nuk kemi pasur kohë për të lexuar. Një gabim tjetër për t’u shmangur: t’i konsiderosh pushimet si një lloj kompensimi për punët gjatë një viti. Le të kufizohemi të marrim nga ato pushime një moment pauze dhe relaksi, duke i shfrytëzuar në mënyrën më të mirë të mundshme dhe në shoqëri të mirë.
Le të mos bëhemi superheronj – Është e padobishme të planifikosh çdo moment të pushimeve midis udhëtimeve, sporteve, vizitave kulturore ose argëtimeve të pafundme të natës. Le t’i japim vetes kohë të mësohemi me klimën dhe situatën e re, të pushojmë me të vërtetë dhe ndoshta edhe të shqetësohemi pak. Sporti është mirë, por në përpjesëtim me mundësitë tona dhe kushtet tona fizike.
Objektivi: jo të lidhur – Technostress (stresi i teknologjisë) është një tjetër armik i pushimit të Mijëvjeçarit të Tretë. Nëse jemi me pushime, por ne vazhdojmë të qëndrojmë të lidhur, të kontrollojmë vazhdimisht e-mailet dhe të përgjigjemi në telefon sikur të ishim në zyrë, pushimi ynë pa dyshim do të jetë një pushim i vogël. Zgjidhjet? Ka vetëm një: shkëputuni nga pajisjet e ndryshme dhe më në fund e lironi mendjen. Nëse me të vërtetë nuk mund të bëjmë pa qenë të disponueshëm, të paktën të përpiqemi të kufizojmë aktivitetin tonë në një vend të caktuar kohor, ndoshta duke mbledhur mesazhe me një sekretari telefonike dhe një përgjegjësi.
Pushimet e fqinjit janë gjithnjë… – Siç thotë proverba, pushimet e miqve dhe të njohurve, na duken gjithnjë e më interesante, më rrëzëllitëse, më emocionuese, sesa tonat. Tani që nuk mund të rrimë pa postuar selfie dhe fotografi që dokumentojnë lëvizjet tona me të gjitha detajet, është e pashmangshme që të mos i bëjmë miqtë dhe të njohurit të bëjnë krahasime. Dhe duke qenë se të gjithë tentojnë të tregojnë gjërat më të bukura, ne gjejmë veten duke zbuluar një koleksion të kartolinave idilike të bëra nga deti i pacenuar, qielli blu dhe buzëqeshjet e fëmijëve. Kjo mund të na bëjë të ndjehemi të zhgënjyer dhe edhe më të pakënaqur nëse gjejmë veten në një plazh të mbushur me njerëz ose në një hotel jo me pesë yje. Edhe këtu zgjidhja është shkëputja. Forcat e Policisë, ndër të tjera, këshillojnë që të mos postoni kronika në kohë reale dhe fotot e pushimeve në rrjetet sociale: duke u shfaqur të qeshur në Tropikë është ekuivalente me raportimin e minjve të banesës dhe njerëzve të këqij që na kanë hyrë në shtëpinë e pabanuar. Është më mirë të publikoni revistat e udhëtimit, pas kthimit dhe përfundimit të pushimeve.
Burimi / tgcom24.mediaset.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
