Është shumë e pazakontë dhe kurioze që të shprehet fraza “Vizatoni, dhe shprehni atë që ju pëlqen” ishte një piktor shumë i ndrojtur dhe i rezervuar francez si Pierre Bonnard. Një burrë i famshëm që për ndjeshmërinë e tij këshilloi që të mos kalojnë një ditë të vetme pa shprehur emocionet dhe ndjenjat, pa ju drejtuar me fjalët unë të dua të dashurit tuaj, është vërtet e mahnitshme.
Nëse njerëzit më të trembur dhe të rezervuar janë në gjendje të vëzhgojnë bukurinë, ta kuptojnë atë dhe ta shprehin atë duke treguar ndjeshmëri të madhe, dikush mund të thotë se unë dua ata që meritojnë dashurinë dhe miqësinë time.
Lejimi i emocioneve dhe ndjenjave nuk është vetëm sjellje e mirë, por është nevojë. Ne nuk duhet të besojmë se lënia pas dore e emocioneve e tyre është negative, por është një zakon që mbron shëndetin mendor dhe fizik.
“Asnjëherë mos e humbisni mundësinë për të shprehur dashurinë tuaj”. -H. Jackson Brown-
Alexithymia: sëmundja e atyre që nuk shprehin emocionet e tyre
Mos shprehja e emocioneve është një sjellje sociale që, edhe pse është pranuar gjerësisht, është negative për shëndetin e njeriut. Pra, në mënyrë që kjo simptomë të konsiderohet baza e një çrregullimi të identifikuar si alexithymia.
Alexithymia manifestohet në ato njerëz që nuk janë në gjendje të njohin apo shprehin emocionet e tyre. Prandaj, moszbatimi i emocioneve mund të shkaktojë probleme serioze të sjelljes dhe shëndetit mendor. Ka raste të depresionit, izolimit social dhe somatizimit për shkak të pamundësisë për të kanalizuar dhe lëshuar një lumë ndjenjash.
Megjithatë, alexithymia gjithashtu mund të shkaktojë probleme fizike që rezultojnë nga vështirësitë psikologjike. Për shembull, mund të shkaktojë shqetësime në stomak, sulme në zemër, hipertension, ulcerat dhe sindromi i zorrëve nervoze, për të përmendur vetëm disa sëmundje.
Alexithymia ka edhe pasoja më të këqija. Të jetosh pa ditur se si të shprehësh një dashuri mund të shkaktojë një përkeqësim të madh të marrëdhënieve shoqërore.
“Qarja ndonjëherë është mënyra më e mirë për të shprehur gjërat që nuk mund të thuhen me fjalë” -Concepción Arenal-
Rastet ekstreme të alexithymia
Për të folur për raste ekstreme të alexithymia, ne përdorim një seri televiziv të veçantë që disa vite më parë gëzuan sukses në vende të ndryshme të botës. Ne po flasim për Dexter, protagonist i të cilit luhet nga aktori Michael C. Hall.
Protagonisti i serialit, i quajtur Dexter, kishte sjellje në prag të psikozës për shkak të paaftësisë së tij për të ndier ndjesi, për të shprehur ndjenjat dhe madje për t’i provuar ato. Për të, të thënit të dua, ishte një agoni e vërtetë.
Me sa duket, ky është një rast ekstrem dhe fiktiv. Megjithatë, mund të shërbejë si një pikënisje për të kërkuar simptoma të ngjashme në secilin prej nesh dhe për të kuptuar nëse mund të ndikohet nga alexithymia në shkallë më të madhe ose më pak.
Padija për të thënë të dua: problem i rrënjosur në shoqëri
Sipas Shoqërisë Spanjolle të Neurologjisë, deri në 10% e popullsisë në botë vuan nga alexithymia, kështu që është e qartë se ky është një problem që prek një numër të mirë njerëzish, shumë prej të cilëve mund të jenë pranë nesh.
Në mënyrë që të njohim njerëzit e prekur nga kjo sëmundje, duhet t’i kushtojmë vëmendje kapacitetit të tyre empatik ose shprehës. Edhe ata që kanë pasur goditje, tumore të trurit ose trauma të kokës mund të preken.
Truri lejon që njerëzit të përjetojnë dashuri, gëzim ose frikë dhe lejon të tregohen ndjenjat dhe emocionet me fjalë. Një funksion mendor që shkon përtej kondicionimit social, i cili në realitet mund të jetë një nevojë.
Sipas Dr. Pablo Duque, nga Shoqëria Spanjolle e Neurologjisë, “pamundësia për të njohur dhe verbalizuar emocionet dhe ndjenjat është shkaktuar nga një ndërprerje në lidhjen midis strukturave të trurit”.
Është e qartë se shprehja e emocioneve, duke treguar ndjenja ose duke thënë të dua nuk është vetëm e bukur dhe e këndshme, por është edhe një nevojë psikologjike që përmirëson shëndetin mendor dhe fizik.
Përgatiti: Brikela Daci | Burimi / https://lamenteemeravigliosa.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
