Shumë gra ecin nëpër jetë duke mbajtur një buzëqeshje të qetë dhe një sjellje të disiplinuar, ndërkohë që brenda tyre ndjejnë boshllëk, lodhje emocionale dhe një mungesë të thellë gëzimi. Këto ndjenja shpesh nuk shfaqen me zë të lartë, ato shfaqen përmes zakoneve të vogla, të heshtura, që shpesh kalojnë pa u vënë re.
Më poshtë janë 10 zakone që mund të tregojnë se një grua ka ndaluar së përjetuari gëzim në jetën e saj:
1.Izolimi i vullnetshëm
Ajo shmang daljet, bisedat me të tjerët dhe mbyllet në vetvete. Edhe kur është në mesin e të tjerëve, duket sikur është diku larg me mendje dhe zemër.
2.Buzëqeshja e detyruar
Nuk është se ajo nuk buzëqesh më, por ajo buzëqeshje është mekanike, pa shkëlqim në sy. Është më shumë një maskë sesa një shprehje e vërtetë ndjenje.
3.Nevoja për kontroll të vazhdueshëm
Kur një grua ndalon së ndjeri gëzim, ajo shpesh përpiqet të gjejë kuptim në kontrollin mbi gjërat e vogla. Ajo planifikon çdo detaj, sepse ka humbur ndjesinë e sigurisë emocionale.
4.Moskujdesja ndaj vetes
Një nga shenjat më të qarta është kur ndalon të kujdeset për veten — për pamjen, për shëndetin apo për mirëqenien shpirtërore. Ajo nuk sheh më arsye për përpjekje.
5.Gjumi i tepruar ose pagjumësia
Gjumi bëhet një strehë ose një makth. Ajo mund të fle për të shmangur realitetin, ose të rrijë zgjuar me orë të tëra duke menduar pa ndalim.
6.Humbja e interesit për gjërat që dikur i pëlqenin
Ajo nuk e ndjek më pasionin e saj. Librat, muzika, kopshti, udhëtimet – gjithçka që dikur e frymëzonte, tani duket pa kuptim.
7.Përballja me gjithçka vetë
Edhe kur është në vështirësi, ajo nuk kërkon ndihmë. Ka mësuar të mbijetojë në heshtje, pa shqetësuar të tjerët.
8.Vetëkritika e vazhdueshme
Ajo flet ashpër me veten në mendje. Çdo dështim, edhe më i vogli, bëhet provë për mungesën e vlerës së saj.
9.Shmangia e reflektimit emocional
Ajo nuk flet për ndjenjat e saj. Mund të duket e fortë, por në fakt po shmang çdo përballje me dhimbjen e brendshme.
10.Mungesa e shpresës për të ardhmen
Kur pyetet për ëndrrat, planet apo të ardhmen, ajo nuk ka shumë për të thënë. Gjithçka ndjehet si një rutinë pa drejtim.
Këto zakone nuk janë domosdoshmërisht shenja të dobësisë — janë mënyra të mbijetesës në një botë që ndonjëherë kërkon shumë dhe jep pak në këmbim. Por është e rëndësishme të kuptojmë se nëse e gjejmë veten ose dikë që duam në këto zakone, ndihma dhe shërimi janë të mundshme. Gëzimi mund të rikthehet, ngadalë, me mbështetje, ndjeshmëri dhe hapjen ndaj jetës përsëri.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
