Pas leximit të këtij artikulli do të ketë dy reagime të ndryshme. Disa do të ndihen më të përgatitur për të kuptuar një të dashur, ndërsa të tjerët do ta njohin veten në këto zakone.
Depresioni shpesh kalon pa u vënë re, i panjohur dhe i padiagnostikuar. Një person që vuan nga depresioni i fshehur është një person që merret me demonët e tij të brendshëm në një mënyrë që nuk i bën ata qartë të dukshëm. Ata janë njerëz që mund të jenë ose jo të diagnostikuar me këtë sëmundje, njerëz që mund ta kenë fshehur atë edhe nga miqtë e tyre më të ngushtë. Problemi është se bota bëhet edhe më e errët kur ne ndalojmë së kuptuari njëri-tjetrin. Ne priremi të mendojmë se vështirësitë që një person duhet të durojë janë gjithmonë të dukshme, si një plagë lufte. Por shumë nga këto plagë mbeten të fshehura nga sytë e atyre që nuk marrin kohë për të parë më nga afër.
1.Mund të pretendojnë qëllimisht se gjithçka është në rregull dhe gjithashtu të duken shumë të lumtur dhe optimistë.
Ideja se njerëzit në depresion kanë një personalitet të errët dhe të trishtuar është e gabuar. Depresioni nuk është një çrregullim humori. Ata që jetojnë me këtë çrregullim kanë mësuar të ndryshojnë disponimin e tyre të dukshëm, duke arritur të duken si një nga njerëzit “më të lumtur” që njohim. Personalitetet janë të ndryshueshme. Shpesh, njerëzit me depresion përpiqen të tregojnë vetëm aspektet pozitive dhe më të shoqërueshme të sjelljes së tyre, pavarësisht se çfarë po kalojnë. Askush nuk dëshiron t’i dëshpërojë të tjerët, edhe nëse kjo do të thotë të fshehë ndjenjat e veta.
2.Ata mund të përdorin mjete juridike të zakonshme.
Ka trajtime serioze për depresionin, duke përfshirë psikoterapi dhe mjekim. Megjithatë, përveç këtyre ilaçeve, ka zakone të jetesës që ata që vuajnë nga depresioni përdorin për të përballuar gjendjen e tyre të përditshme mendore. Këto ilaçe mund të përfshijnë muzikë, stërvitje, një udhëtim me makinë, një shëtitje – çdo gjë që ata dinë do t’i nxjerrë ata nga një moment i shqetësuar. Depresioni i fshehur ka të bëjë gjithashtu me mënyrat e ndryshme se si njerëzit përpiqen t’i zbusin vetë demonët e tyre.
3.Mund të kenë probleme braktisjeje.
Kushdo që ka përjetuar depresion e di se sa dërrmues mund të jetë. Mund të jetë barrë edhe për njerëzit më të afërt me të sëmurin. Ndonjëherë, ata lejojnë dikë në jetën e tyre aq sa të kuptojë problemet e tyre, por më pas ata braktisen. Është e vështirë të fajësosh të tjerët për largimin, por kjo krijon një ndjenjë të fortë braktisjeje tek ata që janë të sëmurë. Nuk ka asgjë më të keqe sesa të zbulosh se vetja jote më e errët është shumë për njerëzit që do.
4.Ata mund të jenë profesionistë të vërtetë në krijimin e historive.
Kjo mund të zbatohet për çdo gjë, nga prerjet në krahët e tyre deri tek arsyeja pse ata e anashkaluan darkën. Njerëzit që jetojnë me forma të ndryshme depresioni përballen me vështirësi që ndonjëherë mund të pengojnë rrjedhën normale të jetës së tyre të përditshme. Në këto raste, ata dinë çfarë të thonë për të parandaluar që vëmendja e të tjerëve të bjerë mbi këto manifestime të dukshme të vuajtjes. Ata shpesh nuk duan të kuptojnë se po arrijnë fundin, kështu që dinë ta fshehin atë.
5.Kanë sjellje jonormale që lidhen me ushqimin dhe gjumin.
Mund të duket si një faktor i vogël, por ka një efekt serioz. Ata që jetojnë me depresion fshehurazi, ndonjëherë mund të shfaqin vetëm shenjat më të vogla. Të flesh shumë ose shumë pak janë shembuj të teksteve shkollore. E njëjta gjë vlen edhe për ushqimin: hanë shumë pak ose shumë. Gjumi dhe ushqimi janë dy faktorë themelorë për shëndetin. Ata janë gjithashtu dy elementët që mendja njerëzore mund të përpiqet të kontrollojë. Depresioni krijon një mungesë mbytëse kontrolli, aftësia për të pohuar veten mbi diçka mund të jetë gjithçka që i ka mbetur një personi që vuan. Gjumi mund të jetë i pamundur ose i vetmi shpëtim. E njëjta gjë vlen edhe për ushqimin.
6.Ata kanë një konceptim të ndryshëm për substancat.
Një person që merret me depresion gjithashtu di se si të monitorojë atë që merr. Ai e di se alkooli është një depresant, se abuzimi me të për një periudhë të gjatë kohore mund të krijojë një gjendje shpirtërore depresive me të cilën ai është më pak i përgatitur për t’u përballur sesa një person mesatar. Ata e dinë se kafeina dhe sheqeri veprojnë si përmirësues të humorit. Ata i dinë efektet e drogës. Ata e dinë se çfarë nuk duhet të përziejnë. Ata i dinë të gjitha këto sepse e përjetojnë ndryshimin e gjendjes së tyre mendore me vetëdije më të madhe se njerëzit e tjerë.
7.Ata mund të kenë një perceptim shumë kompleks të jetës dhe vdekjes.
Jo të gjithë njerëzit me depresion janë vetëvrasës. Megjithatë, depresioni shpesh përfshin një proces shumë kompleks mendimi për jetën në përgjithësi. Përballja me kalueshmërinë e ekzistencës shpesh çon në momente dëshpërimi. Ndodh kur me kokëfortësi kërkojmë përgjigje për të gjitha pyetjet që na shtron jeta. Të zhyturit rreth këtyre mendimeve të tmerrshme mund të çojë në këto lloj konsideratash më shpesh.
8.Ata janë shpesh njerëz ekspresivë dhe të talentuar .
Kaq shumë artistë, muzikantë dhe liderë të shkolluar, që po ndryshojnë botën, janë torturuar nga çrregullime mendore. Unë e përdor fjalën “të torturuar” në mënyrë kontradiktore, sepse të kesh një emocionalitet kaq të thellë shpesh mund të çojë në madhështi. Njerëzit që jetojnë me këtë depresion “të padukshëm” shpesh shprehen në mënyra të habitshme. Ata janë në kontakt me aspektet pozitive dhe negative të shpirtit të tyre. Ata janë të aftë të konceptojnë dhe të shprehin bukurinë përmes hijeve të emocioneve që ndjejnë.
9.Ata shpesh kërkojnë qëllimin.
Të gjithë duan të kenë një qëllim në jetë. Ne duam të dimë se ajo që bëjmë ka kuptim, vlerë. Ne duam të dimë se po shkojmë në drejtimin e duhur. Ata që jetojnë me depresion të fshehur duan të njëjtat gjëra, duke u përpjekur të heshtin brenda vetes diçka që mund të dëshirojë gjithmonë më shumë. Ndjenjat e pamjaftueshmërisë dhe frikës nuk janë asgjë e re për një mendje të dëshpëruar. Njerëzit që vuajnë nga depresioni i fshehur gjithmonë përpiqen të “marrë” në jetën e tyre brishtësinë që mbartin brenda. Ata mund të ndryshojnë drejtim shpesh. Ata mund të bëjnë shumë përpjekje në kërkimin e lumturisë së vërtetë. Edhe ata janë të uritur dhe kërkojnë diçka më shumë.
10.Ndonjëherë ata bëjnë thirrje të heshtura për ndihmë.
Edhe një person që di të mbajë peshën e mendjes së tij mund të ketë nevojë për ndihmë. Ne shpesh nënvlerësojmë kërkesat e njerëzve të tjerë për ndihmë. Ndonjëherë nuk është e sigurt që një person të mbetet vetëm me depresionin e tij, edhe nëse thotë ndryshe. Ndonjëherë kërkojnë kontakt, ndonjëherë hapen. Këto momente janë shumë të rëndësishme, sepse kanë një fuqi shumë të fortë. Ata ndërtojnë një urë midis njerëzve që kanë nivele të ndryshme emocionesh dhe disponimi. Ata krijojnë afërsi dhe besim midis miqve dhe partnerëve, gjë që nuk është gjithmonë e lehtë të arrihet kur kemi të bëjmë me njerëz që besojnë se duhet të fshihen.
11.Po kërkoj dashuri dhe pranim, si gjithë të tjerët.
Mbrojtja e botës nga demonët tuaj personalë nuk është një vendim i marrë në mënyrë të pandershme. Njerëzit që jetojnë me depresion të fshehur e bëjnë këtë për të mbrojtur veten. Ata duan të mbrojnë zemrën e tyre. Por ata gjithashtu duan të mbrojnë njerëzit përreth tyre. Ata duan të mbrojnë ëndrrat e tyre. Ndoshta për disa lexues të këtij artikulli zakonet e listuara nuk janë asgjë e re. Pavarësisht nëse keni marrë trajtim për depresionin ose jeni përpjekur ta trajtoni vetë, ju e dini se sa e lehtë është të ndihesh i braktisur. Titulli i kësaj pjese flet për depresionin e fshehur, por e vërteta është se të gjitha llojet e depresionit shpesh kalojnë pa u vënë re nga sytë tanë njerëzorë. Ne jetojmë në një botë që na inkurajon të fshehim anët tona më të errëta dhe më të pakëndshme. Ne nuk duhet ta bëjmë këtë.
Gjëja më e rëndësishme për të kuptuar për njerëzit me këtë lloj depresioni është se edhe ata janë në kërkim të dashurisë dhe pranimit. Të gjithë jemi. Mënyra e vetme për t’i marrë ato është t’i ndani ato. Asnjëherë mos u largoni nga një person që përballet me betejat e tij. Duaje atë kur është më e vështirë për ta bërë këtë. Qani kur keni nevojë. Zgjatni dorën kur dikush mbyllet në vetvete. Hape zemrën, edhe nëse të tmerron. Nëse vazhdojmë ta mbajmë të fshehur të keqen, edhe e mira do të mbetet e padukshme.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
