Esmeralda Birçaj, eksperte e shëndetit mendor
(Nga Ypatios Varelas. Autor artikujsh dhe librash. Ai ëndërron një botë më të mirë dhe bën atë që mundet për të ndryshuar njerëzit…).
- Zakonisht e marrim jetën shumë më seriozisht sesa duhet. Më shumë relaksim dhe humor çojnë në më pak zemërim, nerva, ankth, trishtim.
- Ne nuk e gjejmë lumturinë, nuk na ndodh, nuk e ndjekim. E realizojmë atë me atë që kemi në dispozicion, e cila zakonisht është e mjaftueshme.
- Pengesat, trekëmbëshit dhe fatkeqësitë janë mundësi të maskuara për zhvillim dhe përparim.
- Është pafundësisht më efektive të përpiqesh për diçka sesa të presësh që ajo të ndodhë vetë.
- Durimi është një virtyt, por nëse nuk ka kufijtë e tij bëhet i pakuptimtë.
- Besimi në qëllim është thelbësor sidomos kur gjërat bëhen të vështira.
- Fuqia jonë personale rritet ndërsa kapërcejmë vështirësi gjithnjë e më të mëdha.
- Rruga drejt suksesit nuk është kurrë një. Edhe për dështimin gjithashtu. Dhe mund të jetë saktësisht në të njëjtën mënyrë.
- Ëndrrat sjellin zhgënjim nëse nuk i ndjekim ato me veprim.
- Ajo që i rezistojmë na dëmton, ajo që pranojmë na çon përpara.
- Veprimet janë më të rëndësishme dhe më me ndikim se fjalët.
- E ardhmja nuk formohet nga mendimet, por nga veprimet.
- Si dhe ku të gjithë e kalojnë kohën e tyre përcakton suksesin e tyre. Se si ai i percepton gjërat përcakton lumturinë e tij.
- Mjetet më të rëndësishme për sukses janë besimi, metoda, këmbëngulja, fleksibiliteti, vetëvlerësimi, mirësjellja, ofrimi dhe interesi i mirëfilltë për nevojat dhe veçoritë e të tjerëve.
- Këmbëngulësi jo gjithmonë fiton, ai madje mund ‘të bjerë edhe me kokë’, por të paktën mund të mësojë diçka të dobishme nga dështimi.
- Fati dhe rrethanat luajnë një rol shumë më të madh sesa mendojmë, por nëse e pranojmë atë mund të krijojë shumë pasiguri për ne.
- Ajo që po ndodh nuk mund të kishte ndodhur ndryshe, duke pasur parasysh të gjitha ato që i paraprinë.
- Sa më shumë që pret dikush nga të tjerët, aq më lehtë do të zhgënjehet. Në përgjithësi, pritja është themeli i zhgënjimit.
- Dituria na ndihmon të përgatitemi për të ardhmen dhe ankthi e saboton atë.
- Është gjithmonë më ngadalë se sa mendojmë për atë që duam të bëjmë. Por edhe kështu, më mirë vonë sesa më vonë ose kurrë.
- Universi mund të jetë i pafund, por koha jonë sigurisht që nuk është. Por kur jemi të rinj nuk e mendojmë dhe zakonisht e kuptojmë kur tashmë e kemi humbur.
- Paratë vijnë lehtësisht kur zbulojmë se kush mund të na japë dhe për çfarë arsye dhe nëse i kushtojmë vëmendjen e duhur.
- Gjithmonë ka diçka më të mirë se ajo që kemi humbur.
- Motivimet më të mëdha për ndryshim janë nevojat intensive, bllokimet e mëdha dhe dhimbja mendore.
- Çdo person është vërtetë unik në gjithçka dhe në mënyrën e tij.
- Ajo që vlen shumë është zakonisht e vështirë, kërkon kohë dhe është edhe e dhimbshme. Për të fituar duhet të investojmë kohë, përpjekje, para, energji.
- Ndjenja ose besimi se gjithçka do të shkojë mirë është thjesht një iluzion. Herë e dobishme, por ndonjëherë e rrezikshme.
- Ajo që na shqetëson është ajo që duhet të ndryshojmë ose pranojmë, në vend që të ankohemi dhe të pendohemi.
- Një burim i sigurt i dhimbjes mendore në të ardhmen është lidhja me njerëzit, situatat, gjërat. Sepse asgjë nuk është e sigurt ose “përgjithmonë”.
- Dëshpërimi vjen nga pamundësia për të parë përtej së dukshmes.
- Ne jemi qenie shumë emocionale dhe ajo që bëjmë përcaktohet në thelb nga emocionet tona, edhe kur nuk i ndiejmë.
- Emocionet mund të jenë ndihmë, por edhe gracka, varësisht nga mënyra se si i menaxhojmë ato.
- Ajo që shihet shpesh nuk është aspak e tillë.
- Mësimet që nuk mësojmë nga përvojat tona përsëriten derisa t’i marrim dhe t’i ndryshojmë.
- Shpjegimet që ne japim për atë që ndodh shumë rrallë janë të sakta dhe të plota. Ato janë thjesht histori që ne mund t’i pranojmë me njohuritë dhe perceptimin që kemi.
- Jemi gjithmonë fajtorë për diçka që ka ndodhur, edhe në një shkallë të vogël, edhe nëse nuk e kuptojmë atë.
- Kush nuk di se çfarë dëshiron, kënaq dëshirat e të tjerëve.
- Kushdo që nuk kërkon zakonisht nuk do të marrë. Por edhe nëse pyet, nuk është e/i sigurt që do të marri. Ka rëndësi se çfarë kërkon, nga kush, kur, si dhe për çfarë arsye.
- Vlera e një personi nuk përcaktohet nga njohuritë dhe aftësitë e tij, por nga ajo që ai ofron me të vërtetë.
- Ajo që të gjithë mendojnë për veten e tyre, por edhe për këdo tjetër është gjithmonë larg realitetit.
- Kushdo që ka një ide shumë të madhe për veten e tij, arsyeja është pse ka nevojë për të. Sikurse edhe ai që ka shumë pak ide për veten e tij.
- Gjithmonë ka të paktën një më të mirë dhe një më të keq se çdonjëri prej nesh në ndonjë gjë. Dhe kështu, ne mund të mësojmë nga më të mirët dhe nga më të këqijtë.
- Kushdo që mund të mësojë nga gabimet e të tjerëve, shpëton nga shumë të tijat.
- Miqësia është e vështirë për t’u ndërtuar dhe e lehtë për t’u shembur.
- Askush nuk është armiku ynë i lindur, por ne mund të fitojmë shumë me sjelljen tonë, edhe pa e kuptuar.
- Rezultati shpesh është shumë më i rëndësishëm sesa qëllimi. Sidomos kur është problematike ose e dëmshme.
- Qëllimi nuk i shenjtëron mjetet, sepse ato mund të bëjnë dëm dhe të lënë plagë.
- Jo çdo pengesë është gjithmonë për të mirën tonë, por mund të jetë për të mirën e dikujt tjetër.
- Kur kujdesemi për veten tonë, fizikisht, emocionalisht, mendërisht, kjo gjë na përgjigjet në mënyra të ndryshme të këndshme.
- Ndryshimi për vetëpërmirësim kërkon përpjekje dhe kohë, por është një investim që na kursen më shumë kohë dhe përpjekje.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
