Në jetën tonë të rritur, marrëdhënia më e rëndësishme është ajo që kemi me veten. Ne supozohet të kemi fituar njohuri dhe përvojë të mjaftueshme për të vepruar me vullnet të lirë. Një liri që ndonjëherë e përdorim, me vetëdije ose pa vetëdije, duke marrë masa që dëmtojnë marrëdhënien me veten.
- Varësia psikologjike
Varësia psikologjike është një nga ato faktorë që dëmtojnë marrëdhënien me veten. Ajo lind nga një ndjenjë pamjaftueshmërie, e ndërgjegjshme ose e pavetëdijshme. Personi e sheh veten si dikë që ka nevojë për mbështetje dhe mbrojtje, pa e kuptuar se kjo nevojë është fiktive dhe se e vetmja gjë që bën është kufizimi, dhe shumë, pavarësia e tij.
- Të mos jetosh në të tashmen, një nga faktorët që dëmton marrëdhënien me veten
Të mos jetosh në të tashmen është një lloj tjetërsimi. Sot është koha në të cilën e kaluara dhe e ardhmja janë kondensuar. Çdo gjë që nuk është e pranishme ekziston vetëm në mendjen tonë, qoftë në formën e kujtimeve, qoftë në formën e parashikimeve.
- Ndjenja e tepruar e detyrës
Në realitet, ne të gjithë e vëmë etiketën e detyrimit në shumë më tepër detyra sesa janë në thelb të kësaj natyre. Në shumë raste, ajo “duhet” ekziston vetëm në botën tonë imagjinare. Është vetëm një opsion që kemi zgjedhur dhe që në fund nuk përfaqëson asnjë detyrim.
- Vetëfajësimi
Ka të bëjë me marrjen e përgjegjësive që nuk ju përkasin apo ndërtimin e modeleve të roleve në të cilat kërkoni më shumë nga vetja sesa mund të jepni. Është padyshim një nga faktorët që dëmtojnë marrëdhënien me veten, sepse ju përfundoni duke qenë një gjykatës i pafalshëm i veprimeve tuaja, madje edhe mendimeve dhe dëshirave tuaja.
- Beso në fat
Besimi te fati, mbivlerësimi i ndikimit të tij, na bën edhe më pasivë. Në të njëjtën kohë, ajo gjithashtu priret të na bëjë më besëtytni, duke shpenzuar burimet tona në marrjen e veprimeve që nuk janë në të vërtetë të lidhura me rrjedhën e ngjarjeve.
- Duke qenë i paragjykuar
Paragjykimet janë ide fikse që na lejojnë të punojmë me realitete të thjeshta – me pak nuanca – që zvogëlojnë shpenzimet tona njohëse me koston e rritjes së rrezikut për të bërë gabime. Ato janë përgjithësime, shpesh të supozuara në mënyrë jokritike, ose sepse vijnë nga njerëz që u besojmë, nga burime të fuqishme ndikimi, ose nga kohët kur nuk kishim shumë burime për t’i analizuar.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
