Bullizmi është një lloj dhune që duhet të zhduket nga të gjitha fushat e jetës së të rinjve. Kjo fillon duke e parandaluar atë të shfaqet në radhë të parë.
Shumë vende kanë zbatuar strategji për të parandaluar bullizmin. Kjo nuk është për t’u habitur, pasi është një problem që është bërë i dukshëm për më shumë se një dekadë dhe është identifikuar si shkaktari kryesor i çrregullimeve afektive dhe emocionale, madje edhe vetëvrasjes.
Duke pasur parasysh këtë realitet, është e zakonshme që familjet të pyesin veten se si mund të marrin pjesë për të parandaluar përfshirjen e fëmijëve të tyre në këto dinamika. Këtu, pra, kjo çështje do të hulumtohet nga një këndvështrim integrues, ku të afërmit dhe institucionet kanë diçka për të ofruar.
Karakteristikat e bullizmit
Shumë njerëz kanë përjetuar, kryer ose dëshmitarë të bullizmit në shkollë. Me kalimin e viteve, ai pushoi së qeni një “gjë fëmijë” dhe filloi të shfaqej si problemi që është: një formë bullizmi me pasoja të rënda për zhvillimin psikosocial dhe shëndetin mendor. Bullizmi bashkon një sërë karakteristikash që duhen përcaktuar si të tilla:
Vazhdimësia: Sjellja ngacmuese vazhdon me kalimin e kohës dhe shpesh rritet.
Mosbalancimi i fuqisë: Një nga qëllimet e ngacmimit është të dominojë dhe të ushtrojë kontroll mbi viktimën.
Qëllimshmëria: Abuzuesi përdhunon viktimën me qëllim, me dëshirën për të shkaktuar dëm fizik, social ose emocional.
I zgjeruar: zhvillohet në mjedisin shkollor, por tenton të shtrihet në fusha të tjera të jetës së viktimës falë bullizmit kibernetik.
Pafuqia: viktima nuk mund të mbrohet ose nuk ka mjete për t’i shpëtuar ngacmimit, qoftë për shkak të një pengese fjalë për fjalë ose për shkak të frikës nga pasojat.
Pa dyshim, pasoja më e keqe e bullizmit është vetëvrasja. Kjo është një temë tabu që ka fituar dukshmëri vitet e fundit për të arritur një parandalim efektiv. Edhe pse shpesh ka vështirësi në shoqërimin e të rinjve me dëshirën për të vdekur, Organizata Botërore e Shëndetësisë zbulon një fakt rrëqethës: ai është shkaku i katërt i vdekjes në popullatat nga 15 deri në 29 vjeç.
Strategjitë për të parandaluar ngacmimin
Bazuar në këto të dhëna, është e justifikuar frika se të rinjtë tanë do të përjetojnë një situatë të tillë. Megjithatë, parandalimi do të jetë gjithmonë më i mirë sesa riparimi i dëmeve të bëra tashmë. Dhe kjo duhet të vijë nga të gjitha fushat që shqetësojnë njerëzit e përfshirë. Këtu janë disa që kanë rezultuar efektive.
1.Promovoni vlerat e respektit, tolerancës dhe paqes
Familja mund të jetë një nga burimet kryesore të të mësuarit të sjelljes së dhunshme, por edhe mjeti më i madh për edukimin e individëve në empati dhe sjellje prosociale. Prandaj, anëtarët e familjes duhet të jenë një burim etike dhe një shembull për t’u ndjekur në qëndrimet pacifiste. Kjo është një punë afatgjatë. Ndoshta të gjithë e kemi urryer dhe diskriminuar, por është detyra jonë të rishikojmë vazhdimisht idetë dhe vlerat tona dhe, natyrisht, të përshtatim sjelljen tonë me këto standarde morale. Përcjellja e tij tek të rinjtë është një nga strategjitë më të mira për të parandaluar bullizmin.
2.Zhvillimi i metodave të komunikimit dhe zgjidhjes së problemeve
Qoftë në shtëpi apo në shkollë, të mësuarit për të komunikuar në mënyrë efektive është thelbësor. Në shtëpi është një garanci për të dalluar çdo shenjë ngacmimi. Nga ana e saj, qendra arsimore duhet të jetë mjeti kryesor për zgjidhjen e konflikteve dhe trajnimin e të rinjve në strategji efektive dhe paqësore të zgjidhjes së problemeve.
3.Edukoni rreth bullizmit
Një strategji tjetër e rëndësishme për parandalimin e bullizmit është të sigurohet që vetë të rinjtë (dhe familjet e tyre) ta identifikojnë dhe raportojnë atë. Është e rëndësishme të krijohen kanale komunikimi për bullizmin brenda familjes dhe në mjedisin shkollor, në mënyrë që të gjenerohet ndërgjegjësimi kolektiv për shenjat dhe sjelljet që përfshihen në këtë klasifikim të dhunës. Informacioni rreth bullizmit është i arritshëm dhe i përshtatshëm për të gjitha moshat. Disa mënyra për të promovuar këtë edukim janë si më poshtë:
Krijoni programe informacioni në klasa.
Siguroni trajnime parandaluese për mësuesit.
Qasuni hapur dhe të sigurt diskutimit për ngacmimin, si në shtëpi ashtu edhe në klasë.
Kërkoni burime të besueshme dhe informuese informacioni, si faqet zyrtare të qeverisë dhe studimet shkencore.
4.Krijoni hapësira të sigurta
Është thelbësore të inkurajohen të rinjtë të marrin pjesë në aktivitetet që i pëlqejnë dhe të krijojnë grupe të shëndetshme miqsh. Si të rritur, është përgjegjësia jonë të ofrojmë hapësira ku ata mund të zhvillohen dhe socializohen në mënyrë të sigurt. Një shembull i kësaj janë klubet shkollore. Një grup leximi është një arratisje për një student që ndihet i diskriminuar, por edhe një vend për të gjetur bashkëmoshatarë me të njëjtin mendim dhe për të promovuar vlerat e komunitetit dhe respektit. Sigurimi i këtyre hapësirave në shtëpi është një ide e mirë, për sa kohë që mbikëqyrja e të rriturve synon promovimin e normave prosociale.
5.Një nga strategjitë më të nevojshme për parandalimin e bullizmit: programet e ndërhyrjes
Ka shumë studime që vërtetojnë efektivitetin e programeve të ndërhyrjes kundër bullizmit në shkollë. Sipas një artikulli të botuar në revistën Pulso , mbi programet e zbatuara në Spanjë, strategjitë më efektive ishin këto që rendisim tani:
Mobilizimi i vëzhguesve.
Mbikëqyrja gjatë kantierit.
Trajnime dhe takime me prindër.
Kohëzgjatja e gjatë e programeve të ndërhyrjes.
Metodat disiplinore ose ndëshkuese ndaj ngacmuesit.
Këto programe janë një agjent i drejtpërdrejtë ndryshimi, si për familjet ashtu edhe për bashkëjetesën në qendrat arsimore. Shumë prej tyre përdorin grupe mbështetëse për studentët dhe familjet, me qëllim krijimin e hapësirave të sigurta dhe promovimin e një kulture prosocialiteti.
6.Kryen punë socio-afektive për dhunuesin
Shpesh harrojmë se ngacmuesit kanë nevojë edhe për ndërhyrje psikologjike. Këta të rinj shpesh i kanalizojnë problemet e tyre përmes dhunës dhe dominimit, veçanërisht kur ata vetë janë viktima të dhunës. Revista e Kërkimeve Arsimore nënvizon në një botim nevojën për të punuar në sferën socio-afektive të dhunuesit. Ndërgjegjësimi i tyre për emocionet dhe arsyet e sjelljeve të tyre do të jetë forca shtytëse në çaktivizimin e ciklit të bullizmit.
Strategjitë për të parandaluar ngacmimin: implikimet sistemike
Askush nuk është një ishull. Megjithëse mësuesit dhe mësuesit bashkohen për të luftuar bullizmin , ne jetojmë në një shoqëri me vlera dhe praktika specifike, të cilave nuk mund t’u shpëtojmë. Puna në shkallë të vogël dhe ndikimi i mjedisit modifikojnë njëra-tjetrën, kështu që asnjëra nuk mund të injorohet.
Një shoqëri që normalizon bullizmin inkurajon dhunën sistematike. Një ent kolektiv në shkallë të vogël ka një ndikim social. Prandaj, këshilla e fundit për të luftuar bullizmin është të përpiqeni gjithmonë të ndikoni në mjedisin social, duke krijuar kështu një të ardhme më të mirë për të gjithë njerëzit në të.
Nga kontrolli i përmbajtjes së konsumuar në rrjetet sociale, te gjesti më i vogël i mirësisë ndaj të tjerëve; asnjë vepër e mirë nuk bie kot. Bullizmi është vetëm një pjesë e vogël e dhunës që kalon nëpër ne, ndaj le të punojmë që të zhduket e gjithë kjo.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
