Një studim i ri ka zbuluar se adoleshentët që përjetojnë nivele të larta të vetmisë kanë më shumë gjasa të zhvillojnë depresion, PTSD dhe kushte të lidhura me stresin më vonë në jetë, por nuk përjetojnë një ndikim të madh në shëndetin e tyre fizik.
Vetmia është më shumë sesa thjesht të ndjehesh vetëm; është shqetësimi i përjetuar kur lidhjet shoqërore nuk i përmbushin pritshmëritë. Studimet kanë treguar prej kohësh se izolimi social dhe vetmia në moshë madhore mund të kontribuojnë në sëmundje kronike si sëmundjet e zemrës, demenca dhe depresioni. Megjithatë, ka pasur kërkime të kufizuara se si një rritje e vetmisë gjatë adoleshencës ndikon në rezultatet afatgjata shëndetësore.
I udhëhequr nga Eric S Kim nga Universiteti i Kolumbisë Britanike, Kanada, ekipi hulumtues u përpoq të hetonte nëse vetmia në adoleshencë parashikon shëndetin dhe mirëqenien e dobët në moshë madhore.
Studiuesit përdorën të dhëna nga Studimi Kombëtar Longitudinal i Shëndetit të Adoleshentëve tek të Rriturit, i cili rekrutoi mbi 11,000 adoleshentë amerikanë, të cilët ishin mesatarisht 15 vjeç.
Pjesëmarrësit u anketuan për herë të parë në mesin e viteve 1990, kur ata ishin në klasat 7 deri në 12, duke iu përgjigjur pyetjeve se sa shpesh ndiheshin të vetmuar.
Kim dhe kolegët më pas i ndoqën ata gjatë 11 deri në 20 vitet e ardhshme, duke mbledhur informacion mbi 41 rezultate të ndryshme të lidhura me shëndetin, duke përfshirë kushtet e shëndetit fizik, çrregullimet e shëndetit mendor, mirëqenien psikologjike dhe marrëdhëniet sociale. Studimi u publikua në Journal of Adolescent Health.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
