Jemi duke u dashuruar me një partner të ri: gjithçka rreth tij duket perfekte, por faza e parë e rënies në dashuri ndonjëherë mund të na mashtrojë dhe të na bëjë të imagjinojmë gjëra që nuk ekzistojnë në të vërtetë. Dhe ato zënka, herë pas here, që përfundojnë gjithmonë me përqafime dhe butësi, çfarë kuptimi mund të kenë? Do të vazhdojmë të grindemi, por nuk do të pajtohemi në fund, apo janë vetëm zënka të vogla që nuk duhet t’u japim peshë? Dhe fakti që ne dukemi se jemi kaq të ndryshëm nga ai (apo ajo) duhet të na vërë në gatishmëri?
Pyetjet që na ndjekin në fillimet e një lidhjeje janë të shumta: nuk ka përgjigje për të gjitha, por në thelb, edhe kjo është pjesë e bukurisë së dashurisë. Megjithatë, ka shenja që mund të na ndihmojnë të kuptojmë, përpara se të përfshihemi shumë, nëse historia jonë po ecën në një rrugë të mirë.
Dashuria para së gjithash – Të duash njëri-tjetrin është pikënisja pa të cilën rruga as nuk fillon. Por ndjesia duhet dalluar nga magjepsja, që është shumë ndryshe. Dashuri do të thotë respekt dhe afirmim i tjetrit edhe më shumë sesa vetvetes. Do të thotë të vlerësosh partnerin për cilësitë e tij, por edhe të adhurosh dhe pranosh defektet e tij me durim dhe pak humor, sepse pikërisht këto janë aspektet që e bëjnë atë unik. Dashuria është gjithashtu seksuale, sepse kimia dhe intimiteti luajnë një rol themelor dhe që duhet të zgjasë me kalimin e kohës.
E njohim njëri-tjetrit në të njëjtat vlera – Të kesh të njëjtin vizion për jetën është një fakt shumë i rëndësishëm: do të thotë të kesh të përbashkët një grup të madh kriteresh dhe besimesh që do të na udhëheqin në marrjen e vendimeve të rëndësishme. Ky rezervuar vlerash të përbashkëta që në fillim do të na ndihmojë të ecim në të njëjtin drejtim. Megjithatë, fakti i përkatësisë në botë të ndryshme nuk e bën të pamundur një rrugë të përbashkët, por sigurisht që kërkon shumë më tepër fleksibilitet nga ana e të dyve dhe aftësi të mira negociuese për të gjetur kompromise të pranueshme për të dyja. Në çdo rast, ta shohësh jetën në të njëjtën mënyrë që në fillim i thjeshton shumë gjërat.
Besimi: reciprocitet dhe pa kushte – Të dish që mund t’i besosh njëri-tjetrit është një nga elementët më të rëndësishëm që duhet të shoqërojë jetën e një çifti. Besimi, pra, ka dimensione të ndryshme: para së gjithash, do të thotë të dish se mund të mbështetesh në sinqeritetin dhe besnikërinë totale të partnerit ndaj nesh, dhe anasjelltas. Por do të thotë gjithashtu të ndihesh i vlerësuar, i mbështetur dhe i vlerësuar në beteja të vogla ose të mëdha të përditshme dhe të jesh i sigurt se mund të mbështetesh tek partneri pa kushte.
Të kuptohesh në ajër – Mirëkuptimi në çift manifestohet në aftësinë për të kuptuar njëri-tjetrin, edhe përtej fjalëve. Do të thotë të dish kur të këmbëngulësh dhe kur është më mirë ta lësh; do të thotë të jemi të sigurt se me partnerin tonë mund të flasim për gjithçka, edhe për temat më delikate, pa frikën e gjykimit, por me sigurinë e gjetjes së dashurisë dhe mirëkuptimit edhe në rast mosmarrëveshjesh.
Miku më i mirë për njëri-tjetrin – A është ai (ose ajo) personi i parë me të cilin duam të ndajmë lajme të mira apo të këqija? A jemi në gjendje të argëtohemi së bashku, të qeshim, të ndajmë interesa dhe pasione? Me pak fjalë, nuk mërzitemi kurrë së bashku sepse kemi gjithmonë diçka të këndshme për të bërë dhe ndarë? Le të angazhohemi për ta ruajtur këtë bashkëpunim të çmuar.
Arti i kompromisit – Nuk është gjithmonë e mundur të biesh dakord, por ndërmjetësimi mund dhe duhet të gjendet. Pavarësisht nëse janë gjëra të vogla, si zgjedhja mes detit dhe malit për pushime, ose diçka po aq e rëndësishme sa blerja e një shtëpie, një çift i shëndetshëm dhe i ekuilibruar di të gjejë një ekuilibër të brendshëm që rrit zgjedhjet dhe aspiratat e të dyve.
Gjysma molle? Jo gjithmonë – Ndonjëherë thuhet se dy partnerë shumë të ngjashëm nuk mund të jenë bashkë pa bërë shkëndija, por e njëjta gjë vlen edhe për ata që janë shumë të ndryshëm. Ose jo. Në realitet, ajo që ka vërtet rëndësi është aftësia për të ndërmjetësuar mes të dyve dhe gatishmëria e tyre për të krijuar baza të përbashkëta mbi të cilat mund të ecin. Pra, dy njerëz që janë shumë të pavarur dhe xhelozë për hapësirën e tyre mund të përplasen pa fund, por e njëjta gjë vlen edhe për dy partnerë që thellë në vetvete kanë të njëjtat nevoja dhe ambicie, por që nuk gjejnë përgjigje për to me partnerin e tyre. Çiftet afatgjata na mësojnë se gjërat më të rëndësishme janë ndërmjetësimi dhe respekti reciprok.
Ecja së bashku (edhe me ndonjë grindje) – Nuk mund ta shihni gjithmonë njësoj dhe disa përplasje, sidomos në kohë stresi, janë të pashmangshme. E rëndësishme është të përplasemi në mënyrë të shëndetshme dhe konstruktive, pa shumë armiqësi dhe me synimin për të zgjidhur një problem. Ne dhe partneri ynë jemi krijuar me të vërtetë për njëri-tjetrin nëse të dy jemi të vendosur të ecim së bashku në një rrugë të rritjes personale dhe të çiftit. Do të ketë gabime, rrëzime dhe pengesa, por secili prej tyre është gati të ngrihet, të kërkojë falje dhe të fillojë nga e para. Gjithmonë.
Përgatiti Orjona Tresa / Burimi tgcom24/mediaset
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
